fèto
— 350 —
fiammetta
fèto, m. (anat.) zametak, plod u-trobe; — immaturo, nedonosak. Fetonte, m. (mit.) Faeton; (zool.) faeton, tropska ptica- far la fine di Fetonte, pasti na zemlju. fetore, m. smrad. fetta, f. kriska; reianj; (rotonda) okrugla kriska (limuna, koba-sice, itd.); (di pane) landa, kri-Ska hljeba; (di pane imburrato) kriSka hljeba namazana masla-cem; (rosolata) prienica (hljeba); (di stoffa) komad (tkanine); tagliare a -e, isjeéi, poklati; ìs-kriiati.
fettùccia (-ce), f. dim. mala kri-Ska; (di nastro) vrvca, trak, pantljika. feudale, ag. feudni, feudalni, len-ski; bene —, feudno dobro, len-Stina; signore —, feudni gospo-dar; sistema —, feudstvo, len-stvo.
feudalità, f. feudalnost, feudalni sistem.
feudatàrio (-òri), m. lenar, feud-nik, vazal. fèudo, m. leno, feud, feudno dobro; (fig.) sopstvenost, lifno dobro; (concèsso a plebèo) slobod-no dobro. fez, m. fes.
fiaba, f. priCa; pripovijetka. fiacca (-che), f. (fam.) umor, pre-mor, premorenost; (con furberia) pretjerana prostata; (flèmma) hladnokrvnost; (ger. mil.) batter la —, ljenstvovati, bes-posliiitl.
fiaccacòllo. m. nesmotren, nepro-misljen iovjek; ludo odvazan, smjel iovjek; a —, na vrat na nos.
fiaccàggine, f. (pop.) premorenost, premor.
fiaccamento, m. lomljelje, razbi-janje; (punto di rottura) prije-lom; (fig.) slabost, nemoc, u-mor, malaksalost; utucenost. fiaccare (fiacco, -chi), v. a. raz-biti, lomiti, slomiti, prebiti, pre-lomiti; (stancare) zamarati, za-moriti, umoriti; (fig.) utuci, osla-biti, poniziti; — le còrna a uno, poniziti koga, slomiti neciju oho-lost. il earsi, v. r. lomiti se, kr-Siti se, razbijati se; —il nòdo, _ l* òsso del còllo, skrhati vrat. fiaccatura, f. lomljenje, razbija-
 nje; (fig.) umor, premor, premorenost. fiaccheraio e fiaccherraio (-ai), m. koèijaS.
Nàcchere e fiàccherre, m. koCija. fiacchezza, f. slabost, mlohavost; nemoé; (di caràttere) nedostatak energije.
fiacco (-chi), ag. slab, nejak, ne-mocan; (di caràttere) mlak, slab: (stanco) umoran. || m. un — dileguate, batine. fiàccola, f. zublja, baklja, bukti-nja; (per adescare i pesci) luC; (rificolona) baloniié za rasvjetu: musica colle -e, bakljada. fiaccolata, f. bakljada. fiala e fiala, f. staklo, staklenka. gostara.
fiamma, f. plamen; (mar. ban-deròla biforcata) zastavica. ba-rjaCic na katarci; (fig.) ljublje-na osoba, ljubavnica: (passione amorosa) strast; liubav; zar: plamen (ljubavni): far fòco e —. pokrenuti sve sile: upotrijebiti sva raspolozena sredstva; nositi oeanj i krv (u jednu zemlju); mettere in (a) fòco e —, pore-metiti. napraviti dar-mar: upro-pastiti, dare alle -e, uoaliti. za -paliti: farsi di — in viso, poru-menjeti: zacrvenieti se. (fi«».) za-sramiti se. (per ira) rasrditi se; simile alla —, plamenit, nalik na plamen; le -e eterne, pakle-ne muke, oganj viefni. fiammante, aq. sjaini, piameni; plamteci, koji plamli; vatren (pogled); (nòvo nòvo) sasvim nov, kao iz kutiie, nov noveat: oro —. suho zlato. fiammare, v. n. plamtjeti, plam-sati, buktjeti. fiammata, f. vatra koja bukti, buktinja: (oer riscaldarsi) raz-buktala vatra. vatra koja bukti. fiammeggiamento, m. sijanje, bli-stanje. buktanje. fiammeggiante, ag. sjajni, piameni, plamteci ; vatren (pogled); bli-stav, sjajan; (fig.) bljestav, plamenit, plamenast; (archit.) koji podrazava plamenu. fiammeggiare (fiamméggio, -gi), v. n. sjati se, blistati se, sijevati se; (delle stelle) treptjeti. fiàmmeo, ag. (poèt.) plamenit. fiammetta, f. dim. plamecak, pla-mik; (lett.) ljubavnica, draga.