ella
— 314 —
emblèma
 ljekovitom i mirisljivom sasto-jinom); elisire di lunga vita, eliksir duga ìivota; (fig.) ne-Sto najbolje. ella, pron. pers. f. ona; (a persona di riguardo) vi. ella, f. (ènula, pianta) [bot.] jova, crna jova. ellèboro, m. (pianta) kukurijek;
 —	nero, sprei; — giallo, pijet-lovo perje; — bianco, gorska Ce-merika.
ellènico (-ci), ag. helenski, grCki; (in arte) helenski (razdoblje koje ide od primitivne periode do 146 godine pr. Kr.) ellenismo, m. helenizam, helenski naCin govora; helenstvo; grcki narod.
ellenista f-sti), m. helenist, zna-lac grCkoga jezika. ellenistico (-ci), ag. (stòr) heleni-stiiki; periodo —, helenistifki period (od osvajanja Aleksandra Velikoga do svojenja rimskoga). éllera, f. (pianta) brSljan. ellisse, f. (geom.) elipsa (ravna slika proizvedena od odijelbe Cuna).
 ellissi, f. (gram.) elipsa (izostav-ljanje jedne ili viSe rijeéi u re-Cenici).
 ellitticamente, av. eliptiCno, skra-éeno.
 ellittico (-ci), ag. (geom.) elipti-Can; (gram.) skraéen. elmetto, m. dim. zatvoren Sljem elmintiasi, f. (pat.) bolest od crvi u crijevima. elmo, m. Sljem, kaciga; (di cava-lièro antico) zatvoren sljem. elocuzione, f. besjeda, predavanje, elokucija; naCin izrazavanja; (rett.) izbor i red rijeCi; naCin govora.
  elogiare (elògio, -gi), v. a. hvaliti, pohvaliti, slaviti, uzvisivati ne-koga.
 elogiástico (-ci) e elogìstico (-ci), ag. (lett.) pohvalan, pun hvale. elogiativo, ag. pohvalan, pun hvale.
 elogiatore, m. (quasi adulatore) hvalilac.
 elògio (-gi), m. hvala, pohvaia;
 pohvalna besjeda. elogioso, ag. pohvalan, pun hvale. elogista (-sti), m. (lett.) hvalopi-sac.
eloquènte, ag. rjeCit, lijeporjeéit, krasnorjeCiv; dirljiv. eloquèntemente, av. rjeCito; (fig.)
  ubjedljivo, uvjerljivo. eloquènza, f. rjeCitost, lijeporje-Citost. krasnorjeCitost; (fig.) dir-ljivost. Il Sinòn.: facóndia, oratòria, rettòrica, parlantina, loquacità, abbordo, elòquio (-qui), m. (lett.) naCin iz-raiavanja; besjeda. elsa, f. (di spada, sciàbola) bal-Cak.
elucidare (elucido), v. a. naCiniti sviietlijim, iasniiim. elucubrare (elucubro), v. a. (lett.) raditi duso i naroCito na jed-nomu djelu. elucubrazione, f. (lett.) naporan, muCan rad; djelo radeno dugo i naroCito. elùdere (eludo; pass. rem. elussi o eludei), v. a. obiéi, mimoiéi (zakonl: vjeSto izbjeéi. osujetiti, raswSiti (namiere). emaciare (emàcio, -ci), v. a. mr-Savjeti. Il =arsi, v. r. omrSavje-ti, postati mrSavim. emanare (emano), v. a. razglasiti, proglasiti; objaviti, objavljivati, izdati, izdavati, izreéi. Il v. n. izlaziti, proizlaziti, poteéi, po-tjecati.
emanazione, f. razglasivanje, ob-javljivanje, izdanje, izricanje; izlaienje. proizlaienje, emana-cija; proizlazak. emancipare ( emancipo), v. a. osloboditi roditeljske vlasti, osloboditi tutorstva, proglasiti punoljetnim. Il =arsi, v. r. oslo-boditi se ropstva; postati pre-tjerano slobodan; postati sam svoj gospodar; (fig.) oteti se od vlasti.
  emancipazione, f. oslobodenje, emancipacija (zenà); oslobode-nje od roditeljske vlasti; puno-ljetstvo; gradansko oslobodenje. emarginamento, m. (bur.) primjed-ba pored teksta; sjeCenje listo-va pored teksta. emarginare (emargino), v. a. (bur.) biljeziti, zabiljeziti sa strane, izvan. ematòsi, f. (fisiol.) tvorenje krvi (pretvaranje jela u krv). emblèma (-mi), m. simbol, zname-nje, znamen.