attènto
— 82 —
attinènza
attènto, ag. pazljiv, pomnjiv, po-man; stare—.Daziti na sto, po-zorno slusati Sto; attenti!, po-zor!; pazi! attenuante, ag. ublaiujuói; olak-Savni, olakSavajuci, olakotni; le attenuanti, olakSavajuce okol-nosti.
attenuare (attènuo), v. a. oslabiti, obesnaiiti; olakSati; ublaziti, smanjiti; (med.) razblaìiti. Il -arsi, v. r. smanjiti se; il dolor s’ attenua, boi popuSta, jenja; il dolor s’ attenuò, boi je popu-stila.
attenzione, f. paznja, paìSljivost; usluznost; poStovanje; con molta —, vrlo pomnjivo, pozorno;
  —	di probo e diligente padre di famiglia, pomnja postenog i marljivog domacina; — ordinaria, obiCna pomnja. attergare (attèrgo, -ghi), v. a. na-pisati straga, na naledici. attergato, m. naledica; — sopra foglio, naledica na posebnom arku.
atterraggio (-gi), m. spuStanje (zrakoplova). atterramento, m. ruSenje, obara-nje; (fig.) utuCenost, porazenost; (di dirigibili) pristajanje, spuStanje.
attergare (attèrro), v. a. rasiti, obarati; (le biade) oboriti. uCi-niti da polegne; (uòmini, anima-
  li)	oboriti, lupiti o zemlju, baciti o tle: (di dirigibili) spustiti se, spuStati se, pribliziti se zem-Iji, obali; pristati; — gli occhi, oboriti oCi; (poèt.) nikom po-niknuti. || sarsi, v. r. (prostrarsi) pasti niCice pred koga; pole-ói, polegnuti (o usjevima); (fig.) pasti, opasti (moralno). atterrimento, m. (are.) strah, strava.
atterrire (atterrisco, -sci), v. a. uzasnuti, uzasavati, prestraviti; zastraSiti, prestraSiti, uplaSiti. || =ìrsi, v. r. prestrasiti se, prestraviti se, uzasnuti se, pro-trnuti od strave, attesa, f. cekanje, iscekivanje, oCekivanje; nada; in —, u oie-kivanju, u nadi; delùdere V — del pubblico, prevariti, obmanuti oCekivanje (nadu) javnosti.
atteso, p. p. Cekan, priCekan, do-Èekan. || prep. zbog, iz prizre-nja, u smotrenju, s obzirom na; atteso che, buduéi, poCam, jer, vidjevSi da, obzirom na, poSto. attestare (attèsto), v. a. svjedociti, zasvjedoiiti, posvjedoCiti; tvr-diti, potvrdivati; (in iscritto) po-svjedoiiti pismeno; (a. e m. unir le testate) spajati, sastavljati, sastaviti kraj s krajem. attestato, m. (in iscritto) svjedodz-ba, svjedocanstvo; (prova) do-kaz; — d’ esame, svjedodzba o ispitu; — di battesimo, krSteni-ca; — di condotta morale, svje-dodzba o cudorednom ponasa-nju; — di dimora, svjedodzba o boravljenju; — di lavoro, svjedodzba o radu; — di licenza, otpusna svjedodzba; — di matrimonio, svjedodzba o vjenia-nju; — di morte, svjedodzba o smrti; — di nascita, svjedodiba o rodenju; — di povertà, svjedodzba o siromastvu; (ind.) — di tirocinio, svjedodzba o uàenju, o nauku, tirociniju; — di vaccinazione, svjedodzba o cijeplje-nju, o navrtanju boginja; — medico, lijeinìcka svjedodzba. V. certificato, attestatore, m. potvrditelj; svje-dok; posvjedocitelj. attestazione, f. potvrda; svjedodì-ba, posvjedocenje; svjedoCan-stvo. V. attestato, attiepidire (attiepidisco, -sci). V.
  stiepidire, intiepidire, attiguità, f. graniCnost, dodirnost. attiguo, ag. susjedni, graniCni, obliznji; (fig.) sliCan. attillatezza e attillatura, f. nagìz-da, gizdanje, kieenost. attillato, ag. nagizdan, nakieen; giovine —, gizdelin; veste -a, udesna haljina. àttimo, m. casak, tren, trenutak; in un —, za Casak, za tren, za tili Cas; all' —, odmah, smjesta. attinènte, ag. spadajuéi, pripada-juói; nadlezan, prinadlezan. Il m. rod, srodnik, svojta; -i di famiglia, obiteljski, domaSnji, domaci.
attinènza, f. odnos, odnoSaj; pri-padnik; pi. (appartenenza) do-daci, prinadleznosti; sve Sto je dodano ili vezano na nesta.