concupiscènza
— 215 —
condòmino
concupiscènza, /. pozuda, pohot; putena zelja, zudnja za culnim uzivanjima. concupiscìbile, ag. pohotan; appetito —, pohotna zelja, pozuda. concursale, ag. steòajni; creditore —, stecajni vjerovnik; debitore —, steèajni duznik; massa —, stecajna masa, imovina. concussionàrio, (-àri), m. podmit-Ijivac, koji prima mito, prima-nje mita. concussione, f. (leg.) globljenje, iznudivanje, primanje mita. condanna, f. osuda, osudivanje; kazna; — eterna, vjecno pro-kletstvo.
condannàbile, ag. dostojan osude, za osudu; kaznjiv; za pokudu, za ukor, dostojan pokude, ukora. condannare, v. a. osuditi, osudi-vati, kuditi, pokuditi; koriti, ukoriti; (leg.) — nelle spese, osuditi na naknadu troskova; — a mòrte, osuditi na smrt. condannato, ag. osuden, osudivan. Il m. osudenik, kaznjenik; uz-nik.
condannévole, ag. za osudu; ka£-njiv.
condannatòrio (-òri), ag. osudan. condebitore, m. suduznik. condecènte, ag. (lett.) prlstojan, uljudan; prikladan, srazmjeran. condecèntemente, av. pristojno, uljudno; prikladno. condecoroso, ag. pristojan, uljudan.
condegnamente, av. dostojno. condegno, ag. ravan, jednak; od-govarajuci, koji nefiemu odgo-vara; (teol.) dostojan. condensàbile, ag. zgustljiv. condensabilità, f. zgustljivost. condensamento, m. zgusnuce. condensazione, f. guscenje; (infit-timento) zgusnuce. condens=are (condènso), v. a. gustiti, ugustiti; (infittire) zgustiti.
  Il	sarsi. v. r. gustiti se, ugustiti se; (infittire) zgustiti se; (fig.) kazati zbijeno, zbiti. condicévole, ag. (lett.) V. conveniènte.
condimento, m. zacin, zacina; za-Èinjanje.
condire (condisco, -sci; pass. rem. condii, -sti), v. a. zaciniti; zaci-njati; (con spezie) metnuti za-cina; (macchiare) prljati, ispr-ljati, umrljati; (iròn.) V hanno
  condito come va, ispremlatili su ga ba§ kako treba; — di spropositi, prepun pogreSaka. condirettore, ro. suravnatelj, su-direktor.
condiscendènte, ag. popustljiv, blag.
condiscendènza, f. popustanje, po-pustljivost, cinjenje po volji. condiscéndere (come scéndere), v. n. popustiti, popustati, èiniti po volji, pristajati na sto. condiscépolo, m. sudrug. conditore, m. (lett.) osnivai, osni-valac, osnovalac; sazdatelj. conditura, f. zaSin; zacinjavanje; gotovljenje; — della salata, prav-ljenje salate, condivìdere (come dividere), v. a. dijeliti, porazdijeliti, razdijeliti;
  —	I’ opinione di qd., sloziti se. slagati se s neiijim misljenjem.
condizionale, ag. uvjetni; (gram.) uvjetni, uslovni, pogodbeni na-èin.
condizionare (condiziono), v. a. usloviti, uslovljavati; dobro iz-radlti, uraditi kao Sto treba; (vivande) pripraviti, zgotoviti. condizionatamente, av. uvjetno, uslovno.
condizionato, ag. uslovan, uvjetan. condizione, f. polozaj (u sluzbi, u odnosaju, u druStvu); sluzba; stanje; prilika, okolnost; uslov, uvjet; stalis, znanje; méttersi in
  —	di, staviti se u polozaj; èssere in — di, biti u stanju, biti podoban, kadar; a — che, pod uvjet; sotto dure -i, pod teske uvjete; senza —, bezuslovno;
  —	illecita, nedopusteni uvjet; — impossibile, nemoguci uvjet; — dilatoria, sospensiva, odgodni uvjet; -i locali, mjesne prilike;
  —	non intelligibile, nerazumlji-vi uvjet; — accessoria, principale, uzgredni, glavni uvjet.
  condoglianza, f. saufeSce, sazalje-nje; lettera di —. sazalnica, pismo kojim se izrazava sauCesce; presentare le -e, izjaviti saufeSce. condolersi (condòlgo, conduoli), v. r. sazaljevati se, iskazati svoje zalovanje, izjaviti saucesce. condomìnio (-ni), m. suposjedni-stvo, suvlasnistvo; (di due stati) kondominij. condòmino, m. (leg.) suposjednik, suvlasnik.