inettitùdine
— 474 —
infastidire
inettitùdine e inettezza, f. nespo-sobnost, nepodobnost. inètto, ag. nesposoban, nepodoban;
  neprikladan; nevjeSt; nezgrapan. inevaso, ag. (bur.) nerijesen. inevitàbile, ag. neizbjezan, nemi-novan; una cosa —, stvar kojoj se ne moie izbjeéi. inèzia, f. malenkost, sitnica; dire -e, dangubiti, oklijevati, gubiti vrijeme u sitnicama, u bespo-slicama.
infancondia, f. (p. us.) pomanjka-nje rjecitosti, nerjeéitost. infacóndo, ag. nerjeCit, nebesje-dan.
infagottare (infagòtto), v. a. umo-tati, zamotati. || sarsi, v. r. za-motati se u kabanicu. infallantemente, av. jamafino, sva-kako.
infallibile, ag. nepogrijeSan, iz-vjestan, siguran; neizbjezan, ne-minovan; rimedio —, siguran lijek.
infallibilità, f. nepogresnost, si-gurnost; neminovnost; (teol.) ne-pogreSivost. infallibilmente, av. sigurno, stalno. infam=are, v. a. ozloglasiti, ozlo-glasivati; klevetati, potvoriiti. oklevetati; nalagati na koga. ¡1 sarsi, v. r. obeScastiti se, izgubiti poStenje, osramotiti se, okaljati svoju Cast, infamatore, m. (strice, f.) klevet-nik.
infamatòrio (-ori), ag. sraman, ne-Èastan; pogrdan. infamazione, f. opadanje, ozlògla-5enje; klevetanje, potvora. infamatòrio (-òri), ag. sraman, ne-iastan; prljàv, nefist; gadan, nizak, gnusan; zloglasan nepo-Sten; azione —, mrsko djelo. j| Tn. podlac, nitkov. infàmia, f. neòasnost, sramota, ne-postenje; ljaga; gadost; pogrdna, gadna rije6; (azione) grdno djelo; incorrere nell' —, V. infamarsi; nòta d’ *—, oklevetanje; màrchio d’ —, zigosanje (zlo-cinca).
infamità, f. (parole, azioni) pogrdna, gadna rijeè; grdno djelo; quante — gli ha dette!, ko-liko li mu je pogrda dobacio (u
   lice)!
  infanatichire (infanatichisco, -isci), v. a. zanijeti, pomamiti, fanati-
  zzati. Il v. n. postati fanatik, zanesenjak. infangsare (infango, -ghi), v. a. blatiti, zablatiti, oblatiti, okaljati. Il sarsi, v. r zaglibiti se, oblatiti se, okaljati se. infantastichire (infantastichisco, -sci), v. n. postati fantastiCan, uobrazen. infante, m. Sedo, dijete; (stòr. secondogènito del re di Spagna) infant(e); esposizione d’un —, izlozenje djeteta; sostituzione d’ un —, izmjena djeteta, pod-metnuée djeteta. infanteria, f. (pop.) pjeSadija, pje-SaStvo.
infanticida (-idi e -ide), f. iedo-morka; m. èedomorac. infanticìdio (-idi), m. cedomor-stvo, ubistvo djeteta. ubica djeteta
infantile, ag. djeiji; asilo—, dje6-je skloniàte. infànzia, f. djetinjstvo; asilo d’ —, skloniàte. infarcire (infarcisco, -sci), v. a. (cuc.) puniti, nadjevati, napuni-ti; (fig.) napuniti, prenatrpati (govor citatima). infardsare, v. a. (lett.) prljati, upr-ljati, isprljati. Il sarsi, v. r. upr-ljati se, isprljati se; (fig.) okaljati se.
infarinsare (infarino), v. a. posuti braànom, ubraànjaviti, obraSnja-viti; (cuc.) posuti brasnom, iz-brasnaviti, obraSnaviti. || sarsi, v. r. ubraSnj aviti se, obraìnja-viti se; (incipriarsi) li ¡Siti se, posuti se praàkom; il tempo t’ infarinerà i capelli, s godinama 6e tvoje kose pobijeliti; — di una opinione, driati se joguna-sto jednoga miSljenja; (prov.) chi va al mulino bisogna che s’infarino, prema vuku se (6o-vjek) nauèi zavijati. infarinato, p. p. d’ infarinare; — d’ un arte, povrSno izucen u (ne-koj) umjetnosti.
Infarinatura, f. (cuc.) posipanje brasnom; (d’arte, sciènza, ecc.) plitko, povrsno znanje; possiède un’ — di tutto un po’, ima povrsno znanje u svemu. infastidimento, m. dosada, dodi-javanje; nespokojstvo, nezado-voljstvo.
infastidsire (infastidisco, -sci), v. a.