confidèntemente
— 218 —
conformare
uzdana osoba. || m. ppvjerenik, pouzdanik; (spia) konfident; re-darstveni Spijun, spij un. confidèntemente, av. povjerljivo, u povjerenju; (fig.) iskreno. confidènza, f. (fiducia) povjerenje, pouzdanost, uzdanje; samopouz-danje; drskost; (còsa confidata) povjerenje tajne; ispovijesti; po-vjerena stvar; in —, u povjerenju; tajno; uòmo di —, pouz-dan, povjerljiv iovjek; avèr — in sè, imati pouzdanja u sama sebe; nella — d’un complotto, znati za neku urotu, biti posve-éen u neku urotu; far una —, povjeriti tajnu; prèndersi delle -e, biti suviSe slobodan prema nekome.
confidenziale, ag. pouzdan. povjerljiv, koji se iskazuje, radi u povjerenju. prijateljstvu. confidenzialità, f. povjerljivost, pouzdanost; prijateljstvo. configgere (come fìggere), v. a.
pribiti, pribijati; poraziti koga. configurare (come figurare), v. a.
  uliciti, uobliiiti. configurazione, f. nalikovanje; spoljni oblik; (astr.) polozaj jed-ne zvijezde prema drugoj. confinante, ag. susjedan, pogra-niian, pomedasan. || m. meda§-nik, susjed, pomedaS. continuare, v. a. prognati, poslati u progonstvo, zatvoriti. Il v. n-granititi, medasiti, omediti, ogra-niCiti. Il =arsi, v. r. otici, povu-ci se u neko osamljeno mjesto, osamiti se; samotovati. confinato, m. zatoSenik, prognanik. confinàrio (-àri), ag. pograniéni, pomednl, medasni, susjedni; kra-jinski. || m. granifiar, krajisnik, susjed.
confinazione, f. razmedivanje, raz-granicivanje. confine e (pop.) confino, m. grani-ca, meda, kraj, ivica (§ume, ze-mlje itd.) ; drveée na medi, na sinoru; (dell’impero) drzavna granica. (naturale) prirodna gra-nica; distretto di —, pograniéni kotar, srez; entro i -i, unutar granica, medu granicama; fissazione del —, omedaSenje; paesi di —, krajina; pietra di —, med-nik, medaS; porre i -i, omedati, omedasiti, udariti mede; rimuovere il —, pomaknuti, promje-
 riti medu; segno di —, meda® graniini, medaSni znak; fiume di —, rijeka medarica; mandare a —, prognati, poslati u zato-cenje; (stòr) -i militari, vojne krajine.
confisca (-che) e confiscazione, f.
  zapljena, uzapcenje; zaplijenje-nje; oduzimanje dobra u korist drzave, konfiskacija; oduzeto, konfiskovano imanje. confiscàbile, ag. zapljenjiv, koji se moie zaplijeniti. confiscare (confisco, -chi), v. a. (leg. e scol.) plijeniti, zaplijeniti; konfiscirati, oduzeti u korist drzavne blagajne. confitèmini, loc. èssere al —, boriti se dusom. confiteor, m. ispovijedam se, confiteor (katoliika molitva koja tako poéimlje); dire, recitare il —, kriviti sebe zbog nastalih gteta.
confitto, p. p. di confìggere; paròle che ho — nel cuore, rijeii, koje sam usadio u sree. conflagrazione, f. veliki pozar; (fig.) revolueija, prevrat, kon-flagracija. conflitto, m. sukob; spor, prepir-ka; — di competenza, sukob na-dleznosti, spor o nadleznosti. confluènte, m. utok, usce, pritok. confluènza, f. stijecanje. confluire (come fluire), v. n. steéi se, stjecati; slijevati se. confóndere (come fóndere), v. a. mijeSati, pomijesati, smijesati, izmijesati; (far pèrder il filo delle idèe) pobrkati, zbrkatl, za-mrsiti; (con ragioni) smesti, po-mesti; mutiti, pomutiti, smutiti, smucivati; — gli òcchi, zasjeniti, zasjenjivati; (prov.) —■ gli Ebrèi coi Samaritani, finiti veliku za-bunu. || sersi, v. r. mijesati se; zaplesti, zapletati se; burliti se, zbuniti se, smesti se. || Sinòn.: disordinare, rimestare, scompigliare. sconvòlgere, sovvertire, confondimeto, to. pometnja, sme-tenost; mijesavina, zbrka; (fig.) zabuna, neprilika. confonditore, m. (=tora, f.) smu-tljivac.
conformàbile, ag. prikladan, sraz-mjeran, koji se moZe da prila-godi, udesi. conformsare (come formare), v. a. udesiti, udesavati, prilagoditi. Il