disgiuntivo
— 290 —
disi«
  disgiuntivo, ag. razdvojen; rastav-ljen.
  disgiunzione, f. razdvajanje; ra-stavljanje. disgombrare, v. a. V. sgombrare, disgradévole, ag. neprijatan, ne-mio.
  disgravare, v. a. V. sgravare, disgràvio (-vi), m. smanjivanje poreza.
  disgràzia, f. nesreòa; velika ne-sreca, nedaéa; (perdita del favore) nemilost; portar —, donositi nesrecu; pòrta-disgrazia, zloslutnik, zlosluta; per —, ne-sreéom, po nesreci; (per caso) slufajno; per mia —, kobno po mene; prèndere in —, liSiti mi-losti; cadere in —, pasti u nesrecu, nemilost; (prov.) le -e non vèngono mai sole, jedna nesreca nije nikada sama. || Sinòn.: sventura, disastro, calamità, infortùnio, infelicità, avversità, disdetta, maledizione, accidènte, catàstrofe, sfortuna, malanno, disgraziatamente, av. nesretno, zlosretno, kobno. disgraziato, nesretan, zlosretan, koban; bijedan, zalostan. || m. nesretnik, zlosretnik; nevaljalac. disgregamento, m. rastavljanje. disgregare (disgrego, -ghi), v. a.
razdvojiti, rastaviti na sastojke. disgregazione, f. rastava. disguido, m. skretanje; (str. fer.) ispadanje, ispad iz traCnica (Sina); ispadanje iz kolosjeka. disgustare (disgusto), v. a. ogadi-ti, biti gadno, otuzno, odvratno;
 —	qd. da qc. ogaditi nekome neSto, odvratiti nekoga od ne-Cega. || «arsi, v. r. omrznuti ne-Sto, gaditi se na neSto; (romper la buòna armonia) zavaditi se; naljutiti se. disgusto, m. nedostatak volie za jelo, nevoljenje izvjesnih jela; odvratnost, gadenje, gnuSanje; nezadovoljstvo; neugodnost; ne-prijatnost; provàr —, gaditi se komu sto; andàr in —, omrznuti jedan drugomu. disgustosamente, av. gadno, odvratno, gnusno. disgustoso, ag. odvratan, gadan, gnusan. disiare, v. a. V. desiare, disillabo, ag. V. dissìllabo.
  disilludersi (come illùdersi), v. r.
  razocarati se. disillusione, ag. razoéaranje, ra-zoiaranost disimparare (come imparare), v.
  a. zaboraviti naufeno. disimpegnsare (come impegnare), v. a. otkupiti, otkupljivati za-log; (adempiere) ìzvrSiti, izvr-Sivati, ispuniti. || sarsi, v. r. oìloboditi se; — bene, ispuniti dobro svoj zadatak. disimpegno, m. otkup, iskup za-loga; odrzanje (rijeCi); oslobo-denje, razriesenje; (fig.) olaksi-ca; (d’incombenze) vrsenje, is-punjanje. disincagliare (disincàglio, -gli), v, a. otisnuti nasukanu (nasjelu) ladu.
disincàglio (-gli), m. otisnuce na-sjele lade. disinfettante, m. sredstvo za ra-skuzivanje, raskuzivo; apparécchio —, sprava za raskuzivanje. disinfettare (disinfetto), v. a. ofii-stiti od zaraznog vazduha, ras-kuziti.
disinfezione e (p. u.) disinfettazio-
  ne, f. CiSéenje okuienog vazduha, raskuienje, dezinfekcija. disingannsare, v. a. izvucì iz za-blude; otvoriti oci nekome; uvjeriti o protivnom; obavije-stiti. || sarsi, v. r. uvjeriti se o protivnome, odustati od pogreS-noga miSljenja, uvidjeti svoju zabludu, trgnuti se iz zablude. disinganno, m. razoòaranje. disinnamorarsi (disinnamoro), v.
  r. odustati od Ijubavi. disinteressare (disinteresso), v. a. namiriti, naknaditi Stetu, izmiri-ti (povjerioce). disinteressato, ag. nezainteresiran;
  nekoristoljubiv; nepristran. disinterèsse, m. nezainteresira-nost; nekoristoljublje; nepri-stranost.
disinventore, m. ALF. neobretnik. disinvòlto, ag. slobodan, neusiljen, otvoren.
disinvoltura, f. neusiljenost, otvo-renost; zivahnost; (in cattivo senso) smjelost, drskost, bezo-braznost; isprezzante) prezir-nost; posprdnost: (in società) druStvena ugladenost: aver —, vjesto se po naia ti u svijetu disio, m. (poèt.) V. desio; a ve-