mostratore
— 628 —
motupròprio
mostratore, m. (=trice), ag. (p. u.)
  pokazivai. mostreggiatura, f. povrnut dio ha-ljine; (alle màniche) nadlanica. mostro, m. iudoviSte, nakaza, na-grda. grdoba, strallo; grdosija; sve, Sto je preveliko, pretjerano; un — d’ avarìzia, uzasna tvrdi-ca, Skrtac. || p. p. (sinc. pop. di mostrato) pokazan, pokazivan. mostruosamente, av. grdno, uzas-no, strahovito. mostruosità, f. nakaznost, naka-radnost, grdoba; (fig.) neprirod-nost, nakazno djelo, nakazna, gnusna, uzasna stvar. mostruoso, ag. nakazan, nagrdan; (fig.) nakazan. grdan, straSan; pretjeran, prekomjeran; uzasan, gnusan (zlocin). mòta, f. blato, mulj, gllb, kao; affondàr nella —, zaglibiti, ugli-biti, uvaliti u glib; levàr la — da, oCistiti od blata, (dalle strade) ofìstiti. Cistiti od blata; spor-càr di —, iskaljati, okaljati, is-prskati blatom. motivare (motivo), v. a. obrazlo-iiti, oblazlozivati, potkrijepiti razlozima, sluziti, posluziti za osnov, za razlog, za opravdanje. motivazione, f. (leg.) obrazlozenje, motivacija. motivo, m. (ragione) razlog; (cagione) povod, pobuda, uzrok; (artìstico) predmet, koji se ob-raduje, motiv; (mus.) tema, glavni stav; — d' appellazione, prizivni razlog; — d’ equità, razlog pravifnosti; — d’ esclusione, razlog iskljufenja; — d’ esenzione, razlog izbavljanja; — d’esimersi, razlog ispricanja, razlog neprimanja; — d’opportunità, razlog zgodnosti; — delta decisione, razlog k rijesenju; -i della sentenza, razlozi k presudi;
  —	di diritto, pravni osnov; — di diseredazione, uzrok razbastinje-nja, uzrok liSenja nasljedstva;
  —	di fatto, iìnjeniikì osnov; — di nullità, razlog nistavostì; — di reiezione, razlog odbijanja;
  —	di revisione, revizijski razlog;
  —	di riassunzione, razlog obno-ve; — di sospetto, razlog ?um-nje; —formale, formalni raz. g;
  —	legale, pravni razlog; —plausibile, valjan razlog; — principale, glavni razlog; — secondà-
  rio, sporedni, nuzgredni razlog;
   —	valido, dobar, valjan razlog; addurre i -i, na vesti razloge; cessa il —, prestaje uzrok, razlog; non c’ è — d’ allarmarsi, nema razloga uznemirivanju. mòto, m. gibanje, micanje, kreta-nje; pokret; obrt; tok; (impulso) nagon. nagonjenje, natjeri-vanje; podsticanje; pobuda; — politico, buna, pobuna; uzbuna, nered; méttere in—, krenuti, po-krenuti; èsser in —, gibati se, micati se; città piena di —. ziv grad; — interno, nastup, du-Sevni pokret, uzbudenje; far un pò di —. proci se, profetati se; di proprio —, od svoje volje. svo-jevoljno. motocicletta, f. motociklet. motociclista (-sii), m. motociklist. motociclo, m. (cicl.) motocikl, velo-siped sa motorom. motopròprio, m. V. motupròprio motore, m. (=trice, f.) upravljaf, pokretai: (màcchina) motor: (filosofico) Primo —, Bog; forza —. (sila) pokretnica. motòrio (-òri), ag. pokretafki, koji pokrece; pokretan. motoran. motorista (-sti), m. (neol.) V. motociclista, motoscafo, m. brod sa motorom. motoso, ag. kaljav, blatnjav, prljav. motta, f. obronak, urvina. motteggévole, ag. (p. u.) podru-gljiv, podsmjeSljiv; smijeSan. motteggevolmente, av. podruglji-vo. smijeSno. motteggiamento, m. (p. u.) Sala.
 podrugljiva Sala, zadirkivanje. motteggiare (mottéggio, -gì), >’■ a. (lett.) ismijehivati nekoga, rugati se nekom; Saliti se. Il v. «■ podsmijehivati se. motteggiatore, m. podrugljivac.
   ag. podrugljiv, podsmijeSljiv. mottéggio (-gi), m. (lett.) V. motteggiamento, motteggioso, ag. (p. u.) podrugljiv> podsmjeSljiv. mottetto, m. (mus.) motet (crkvena pjesma).
   mòtto, m. rijec; prazna rijeé; (P"‘ ròla epigrammàtica) geslo, lo-zinka, deviza; izreka; (su edi-fìzio, libro, di capìtolo) natpis. non far —, niti pisnuti.
 I	motupròprio (-pri), m. motu Pr0' prio, svojeruéna odluka.