bèlo
— 109 -
beneficare
bèlo, m. PAS. blejanje. beltà, f. (lett.). V. bellezza, belva, f. zvijer; (coll.) zvjerad. belvedere, m. indecl. belveder, kula, èardak (na kuéi ili na ne-kom uzvisenom mjestu, odakle je lijep izgled). belvino, ag. Sivotinjski, skotskì. belzebù e belzebùb, m. (scherz.)
  davao, sotona, vrag. bembè, modo av. (irònico) bène bene, dobro dobro. bemòlle, m. V. bimòlle. bènallevato, ag. lijepo uzgojen, uljudan
benarrivato, ag. dobrodoSao. || m. dobrodoSlica; bèn arrivato!, dobro dosao! benaugurato e bèn augurato, ag.
  dobrokoban, dobre sreée. benché, cong. ma Sta, ma da, joS da, premda. bènda, f. poveza, povez, zavoj (preko Cela, oèiju); (per un òcchio solo) monokl’ (chir.) zavoj: (di cappèllo) pantljika od Sesira ispod guSe, podgrljak; -e vedovili, emina. ìalost, tuga; (relig.) sacre -e, koprena; — reale, dija-dema: aver —• sugli occhi, biti zaslijepljen nekom strascu, pred-rasudom. bendare (bèndo), v. a. zavezati, ve-zati oèi; povezati glavu; (chir.) zaviti, vezati i stegnuti zavojem (ranu).
bendatura, /. zavoj, previjanje, za-vijanje, povezivanje; spoljna guma (na automobilu bicikletu). bandèlla, f. uzan povez, zavoj, uza-na pantljika, vrvea. bène, m. dobro: (benessere) bla-gostanje; (beni, avere) imetak, iman je, bogatstvo; (di proprietà) vlasnistvo, svojina; — acquisito, steèevina; — paterno, oievina; —■ abbandonato, zapuSteno dobro, pustolina; — campestre, poljsko dobro; — mobile, po-kretno dobro, pokretnina; — immobile, stabile, nepokretno dobro, nepokretnina; — camerale, kameralno dobro; — comunale, opéinsko dobro; — dello stato, drzavno dobro: — comune, opee dobro; — fidecommissario, fidei-komisno dobro; — feudale, feu-dalno dobro; — pubblico (utilità), opea korist; uomo di —, iestit èovjek; fare il —; biti èe-
  stit; fare del —, Ciniti dobra djela, davati milostinju; il maggior —, najveée blago; caro —, sree moje!, draga duSice!; Sommo Bene, Predobrostivi Bog; voler — a, htjeti dobra (komu), ljubiti (koga); non aver —, ne-mati mira ni pokoja; ogni ben di Dio, svaku dobru srecu.
bene, av. dobro, odista, zaista, doista; mnogo, vrlo mnogo, veo-ma jako; od prilike; far —, dobro Cimti, hasniti; bèn gli sta, sam je kriv, dobro mu stoji, primio je Sto je zasluzio; qui sto —, ovdje mi je dobro; persona per —, èovjek na svomu mjestu; nè ben — nè male, sva-kojako, niti piri niti viri; di — in meglio, sve to bolje; fatto per —, vjeSto uraden; ben —, bas dobro; io sto —, dobro sam, zdrav sam; state —, da ste mi zdravo, ostajte s Bogom; (inter.) eh —na lijepo!, dakle!, no!;
 —	che, premda, mada; se —che, tako da.
benedettino, m. (frate) benedikti-nac (koji pripada redu sv. Be-nedikta); vrsta likera.
benedetto, ag. blagoslovljen; (eccl.) osvecen; siate —/, budite blagoslovljen!; acqua -a, blagoslov-ljena voda; un benedett’ uòmo, tako zabavan, znatizeljan èovjek; di -a memòria, svete, bla-zene uspomene.
benedire (benedico, -ci e pop. be-nedisco, -sci; peri, benedissi e pop. benedil, p. p. benedetto), blagosloviti, blagoslivljati; po-svetiti, posveéivati; rukopoloziti; (iròn.) Dio vi benedica, nazdrav-lje (kad netko kihne); ce n’è da
 —	e da santificare, ima golema koliiina; Iddio lo benedica, bilo mu u dobri èas; — la campana, posvetiti zvono; l’ ho mandato a farsi —, poslao sam ga u smokve; andate a farvi —/, idite mi s oèiju!
  benedizione, f. (liturgica) veèer-nja molitva; blagoslivljanje, bla-goslov; — nuziale, vjenCanje (crkveno).
  benefattore, m. (=trice, f.) dobro-èinac, dobrotvor, dobrotvorac.
  beneficare (benèfico, -chi), v. a. dobro èiniti nekomu.