pàggio
— 682 —
pala
pàggio (-gi), m. (stòr.) mlad piemie (u sluzbi velikog plemiéa, da se nauci viteskom drzanju [umijecu] i otmjenom ponasa-nju); skutonosa, pai; §egrt (u nekim obrtima). pagherò, m. — all’ ordine (cambiale propria), vlastita mjenica. pàgina, f. strana, stranica (lista, tabaka. hartije); list (hartije); sadrzaj iedne strane; (la prima fàccia della pagina) recto m., (la seconda) verso m.; le sacre -e, svete knjige: numerar le -e, obiljeziti strane brojevìma; (tip.) métter in —, sklopiti strane, paginatura e paginazione, f. broj i sveukupnost stranica. pàglia, f. slama; slamka, trun; opiljak (od grozda): (di ségala) rzana slama; filo di —, slamka (od zita), cijev od trske; manìpolo di —, guzva slame; — tagliuzzata, sjefika; sacco di —, slamnjaca: (fig.) sitila —, u kraj-njoj bijedi, sirotinja; fuoco di —, kratkotrajno odusevljenìe; uomo di —, nikakav Èovjek, onaj. koii pozajmljuje svoie ime pri nekom poslu; (p. u.) rómpere la —, raskinuti ugovor: posva-diti se; aver una —, biti nakre-san; colore di —, slamna boia; vino di —, vino od suhoga grozda. pagliacciata e pagliacceria, f. Sala, lakrdiia.
pagliàccio (-ci), m. (buffone), pa-jac; komedijas, lakrdiias; (polìt.) fovjek. koii Cesto mijenja stran-ke; (di circo) pajac, lakrdijas, klovn (clown), pagliaio (-ai), m. supa ili mjesto za slamu: stog slame; gomila slame u zivìnarniku. pagliaiòlo, m. slamar, slamarski trgovac.
pagliericcio (-ci), m. (da letto) slamnica; (paglia trita) slamus-tina.
paglierino, ag. njezna slamna boja. paglieto, m. sevarik; trscak. paglietto, m. ponjava od starih konopaca za pokrivanje nekih dijelova brodova. pagliòla, f. slamka, trun, slamci-ca; (fig.) sitnica, malenkost. pagliolaia, f. (de’ bovi) podvratnik. pagliòlo, m. (di barca) patos, dno; daska za spustanje teskih pred-meta; daska izmedu lengera i
  ladinog boka; (artigl.) platforma za topove. pagliuca (-che) e pagliùcola, f. V. pagliòla.
pagliuzza, f. slamcica; (d’ oro, nelle sàbbie) sljoka, sljokica, ljuS-tica (u rijekama); mrlja, zaga-sitost u dragom kamenu. pagnòtta, f. hljebac, hljeb; (iròn.) eroi della —, onaj, koji se pro-daje za placu, obozavatelji onih, koji ih plaéaju. pagnottista (-sti), m. (spreg.) koji je na sve spreman, koji puze za drzavnu placu. pago (-ghi), m. (archeol.) malo seoce.
pago (-ghi), ag. zadovoljan; (di prezzo) namiren; concèrto a —, placeni koncerat. pagòda, f. pagoda, idolski hram; idol u pagodi, smijesna figura (covjecja) s pokretnom glavom; indijski zlatnik (L. 9.18). Il ag. manica —, rukav uzak do lakta pa onda vrlo sirok do sake. pagro o paguro, m. (crostàceo) striglaca. paino, m. (pop.) gizdelin. || ag.
  otmjen, gospodski. paio (fpl. paia) e (meno us.) paro, m. (di scarpe, guanti, calze, ecc. e còse necessariamente unite) par; (di còse necessariamente unite e sono di due parti, come forbici) jedne (nozice); (di cose non necessariamente unite) dva; (di persone unite per cèrti sentimenti, come spòsi) par; rifare il —, spariti, naciniti par; un — d’ anni fa, ima po prilici dvije godne; (fig.) questo è un altro par (paio) di màniche, to je sasma druga stvar; sono un — (di due cattivi soggètti), ta dvo-jica pravi su par; — di bòvi, jaram volova; un — di persone, nekolicina; a -a, po dvoje; dva
 i	dva; un — di volte, nekoliko puta.
paiòlo, m. bakrac, kotao; (artigl.)
  platforma za topove. pala, f. lopata; lopatica; (di remo, di ròta di battèllo) lopatica od vesla, pero (na ladinom tofiku); (di ròta di mulino) pero (na vo-deniÉnom tocku); (d’ altare) ar-hitektonski ili drvorezacki ukras, na koji se naslanja oltar; raccattare i danari colla —. skupiti blago na lopate.