resurrettore
— 841 —
retrocedimenio
resurettore, m. dozivaè, prizivac, izazivaS (duhova). resurrezione, f. V. risurrezione, resuscitare, v. a. povratiti od mrtvih, ozivjeti, uskrsnuti, vas-krsnuti; (fig.) povratiti nekome nadu, sile, hrabrost, srecu; ob-noviti; probuditi. Il =arsi, v. r. ustati Iz mrtvih, uskrsnuti, vas-krsnuti; povratiti se. ozdravitl od teske bolesti; ozivjeti. retàggio (-gi) m. (poèt.) nasljed-stvo, baStina. retata, f. bacanje mreza; koliko se ribe uhvati u mrezi; (fig.) far una —, uhvatiti, pohvatiti (mno-go); (per similitudine) far una — di ladri, uhvatiti, pohvatati mno-go lupeia. rete, f. mreza, preda; (da tonnare) tunolovka; (per lèpri) mreza za zefeve; (da sardelle) mreia za lovljenje srdjela; (pitt.) mrezoti-na; (anat.) mrezasto tkivo; (mesentèrio di animali macellati) trbusna maramica (teleca, jag-njeca, itd.): (di fili elèttrici, telefònici, vie, str. ferr.) mreza; (per capelli) mrezica; (fig.) zam-ka, mreza; tèndere -i, razanetl mreze; (fig.) lasciarsi prèndere alle pròprie -i, uhvatiti se u lazi; dare, incappare nella —, pasti u mrezu.
reticèlla, f. dim. mrezica; (di lume a gas) carapica (za svijeéu). reticènte, ag. koji preSucuje, pre-éutava nesta. reticènza, f. presuéivanje, precu-tavanje, prelazenje cutke preko neCega, propugtavanje da se neS-to kaze; parlare con —, govoriti na pò jezika. reticolare, ag. (scient.) mrezast. reticolato, ag. (bot.) zilast. retìcolo, m. drugi zeludac preziva-ia; costruzione a —, mrezasto zidana gradevina. rètina, f. (anat.) mreznjafa (u oku). retinènza, f. (are.) sposobnost du-ha, da zadrzi utiske. retino, m. dim. mrezica; (di finèstre) regetka. rètore, m. (lett.) uiitelj govornis-tva, besjednistva; govornik, be-sjednik; koji govori ili piSe o retorici, retor, frazeolog; (spreg.) è un —, akademik, filozof brb-ljavac.
retòrica (-che), f. retorika (vjesti-na ili nauka o govorniStvu, be-sjednistvu), besjednistvo; retorika (knjiga), razred, u kome se ufi retorika; (fig. e fam.) besjed-nickì dar, besjednicka vjeàtina; kitnjast i prazan govor, lij epe rijeCi.
retòrico (-ci), ag. e der. V. rettò-rico e der. retrarre (retraggo, -trai), v. a. V. ritrarre.
retràttile, ag. (stòr. nat.) koji se uvlaèi; koji se skuplja, steze, gr6i.
retratto, p. p. di retrarre. Il m. pravo otkupljenja stvari od tre-cega.
retribuimento, m. (p. u.) V. retribuzione.
retribuire (retribuisco, -sci), v. a. nagraditi. piatiti, nadariti; od-vratiti, odvraóati (komu Sto); — il favore, naplatiti uslugu; Iddio vi retribuisca, Bog da vam piati, retribuzione, f. nagrada, piata; na-knada; verso —, uz plaéu. retrivo, ag. (lett.) pozan, kasan, dockan; (polìt.) nazadni, koji ide nazad; (fig.) protivan napretku; èsser —, zaostati, zaostajati. rètro, av. (poèt.) straga. odzad. I! (del fòglio della pàgina) verso (druga strana lista) [contràrio di recto (prva strana lista)], retroattività, f. (leg.) povratno dje-lovanje; povratna sila, snaga, re-troaktivnost. rètroattivo, ag. (leg.) povratni, koji ima povratnu silu, retroaktivan; azione -a, povratno djelovanie, povratna sila snaga; avere azione -a, effètto —, imati povratno djelovanje, povratnu snagu. rètroazione, f. (leg.) povratno djelovanje, povratna sila, snaga. rètrobottega (-ghe), f. zadnji du-can; soba iza duóana. retrocàmera, f. soba iza sobe. rètrocàrica (a), loc. (di arma) na-punjanje na leiiSte (kod topa, puSke).
rètrocèdere (retrocèdo), v. n. na-trag ici, nazadovati; uzmaknuti, uzmicati; vratiti se, vracati se, povratiti se. Il v. a. (leg.) povratiti, povraiatl; (mil.) uzmicati, uzmaknuti. retrocedimento, m. (leg.) ponovno