pìcchio
— 729 —
piède
 isarati tijelo raznobojnim bo-ìama.
pìcchio (-chi), m. kucanje, udara-nje, lupanje; di —, odmah. pìcchio (-chi), m. (uccèllo) djetlic, djetao; — nero, crni djetlic; — verde, zeleni djetlic. picchio (-ii), m. neprestano kucanje, lupanje. picchiolare (picchiolo), e picchio-lettare (picchioletto), v. a. (p. u.) V. picchiettare, picchiottare (picchiòtto), v. n. polako kucati zvekirom, alkom na vratima.
picchiòtto, m. zvekir, alka na vratima.
pìccia (-ce), f. niz hljebova (vise hljebova, obicno dva, ili druge spojene stvari za jelo). piccineria, f. sicusnost, malodus-nost; prekomjerna stednja, tvr-dicenje, skrtarenje. piccinino, ag. dim. skroz malen, sitan, sicusan. piccino, ag. mali; sitan: neznatan; (fam.) mali, majusan. |l m. di jete; (fam.) malo dijete, djetence; (fig.) s’ è fatto piccino —, po-stao je preponizan; farsi — davanti a qd., postati pred nekim malen; diventar piccino —, pre-plasiti se, klonuti duhom; vin —, siler, kominjak; rdavo vino; ore -e, sitne ure (poslije ponoci); (prov.) nelle botti -e ci sta il vin bòno, u malim baèvicama je ta-kodjer dobro vino, picciolezza, f. (lett.) V. piccolezza. Picciolo, ag. (lett.) mali; sitan; neznatan. Il m. (moneta) para, nov-cic.
picciolo, m. (bot.) peteljka (odlista). picciona, f. golubica.
Piccionaia, f. golubarnik, golubi-njak; (fam.) rdtav stan, kucerak, golubarnik; (tea.) posljednja ga-lerija.
Piccione, m. golub; (salvàtico) griv-njas, grljas; pigliare due -i a una fava, jednim kamenom po-_ luciti dva udarca.
Picciòtto, m. sicilijanski dobrovolj-ci u Garibaldi] evoj ceti (1860. go_d.); momak.
Piccirillo, m. (lett.) V. picciolo. Picco (-chi), m. (geogr.) kuk, si-ljast brijeg, kamenita vrlet; (mar.) vrh straznje katarke; a—,
 strmo, okomice; tagliato a —, strm, strmenit, okomit; (mar.) andare a —, potonuti; mandare a —, potopiti. piccolezza, f. maloca, majusnost; malenkost, neznatnost; (inèzia) sitnica, tricarija; (fig.) nizak po-lozaj; niskost; —- d’ animo, ma-lodusnost, podlost; —- di mente, maloumnost, umna slabost. pìccolo, ag. mali, malen; sitan; neznatan; il — mondo, prost na-rod; — spirito, covjek uskih po-gleda; -a cosa, malenkost; in—, u malom, skraceno; da —, iz malena. || m. mladunce, cedo, dijete, mali; i -i, slabi, siromasi, skromni; (in Alta Itàlia) pomoc-nik momku (u kavanama, hotelima). || Sinòn.: sottile, èsile, pusillo, esìguo, impercettibile, insensìbile, invisìbile, minuto, tènue, nano, piccone, m. pijuk, tronokop, éuski-ja; (mur.) zidarski mlat. picconière, m. kopac; (mil.) pijo-nir.
piccosàggine, f. (p. u.) e piccosità,
  f. prepiranje oko sitnicà. piccoso, ag. koji voli da pecka, bocka, zajedljiv; svadljiv; osjet-ljiv, nepopustljiv. piccòzza, f. sjekirica, sjekirce; (di conciatetti) maklja (cekic i sjekirica u isto doba); (d’ alpinista) alpinski stap. pìceo, ag. crn kao paklina; vran, garav.
pidocchieria, f. (fig.) skrtost, sku-parija; tricarija; (fig. e fam.) dzimriluk, cicijasluk. pidòcchio (-chi), m. us, vas; (delle piante) lisna us, medljikar; (di cani, bòvi, ecc.), krlja, krpelj; (fig.) un — riunto (rivestito, rifatto, rilevato), skorojevic; scorticare il — (per vender la pèlle), oderati us da se dobije koza, stedjeti na svacemu, biti preko mjere tvrdica. pidocchioso, ag. usljiv, vasljiv. || m. biti siromah, bijednik; vaS-ljivko. piè, m. V. piède.
piède, m. noga; (verz.) nozica; (spreg.) nozurina; (pedata) sto-pa; stopalo; korito; sapa; trag od stopaia; — piatto, siroko stopalo; noga (od stolice, stola, itd.); (misura francese di m.