contegnoso
— 228
contestàbile
contegnoso, ag. ozbiljan; ponosit;
 skroman, cedan, contemperamento, m., contemperanza, f. e contemperazione, J.
  priroda, narav, karakter; ispore-denje; uravnjivanje; nacin za ublazenje; (fig.) upravljanje, ure-divanje.
contemperare (contèmpero), v. a. umjeravati, umjeriti; isporediti, isporedivati; uravniti; (moderare) umjeriti. contemplamento, m. posmatranje, razmatranje; duboko razmislja-nje, udubljivanje. contemplare (confèmplo), V. a. promisljati, razmiSljati; (di una legge) predvidjeti, predvidati; caso contemplato dalla legge, sluàaj predviden u zakonu; contempla le stelle, razmatraj zvi-jezde.
contemplativo, ag. posmatratki, razmatracki, promatrafki; odan razmiSljanju. contemplazione, f. V. contemplamento.
contèmpo (nel), av. loc. (bur.) isto-dobno.
contemporaneamente, av. zajedno, u isto vrijeme, u isto doba, su-vremeno, jednovremeno, isto-vremeno. contemporaneità, f. suvremenost, istodobnost, jednovremenost. contemporàneo, ag. suvremen, isto-doban, istovremen, jednovremen. contemprare, v. a. e v. r. V. contemperare, contèndere (contèndo), v. n. za-vaditi se, svadati se, svaditi se. Il v. a. sporiti, osporavati. || =ersi, v. r. prepirati se; protiviti se, opirati se. || Sinòn.: disputare, contradire, questionare, tenzonare. altercare, litigare, bisticciare. gareggiare, rivaleggiare, contendimento, m. prepiranje. contenènte, ag. koji sadrzava, sa-drzavajuci. || m. ono sto neSto sadrzava, sadrzilac. continènza, f. zapremina, sadrzina. conten:ere (come tenere), v. n. sa-drzati, sadrzavati. || =ersi, v. r. ponijeti se, ponasati se, vladati se; uzdrzati se. contenimento, m. sadrzaj, sadrzina. contentàbile, ag. koii se moze za-dovoljiti, zadovoljiv.
contentamento, m. zadovoljstvo. contentare (contènto), v. a. udo-
  voljiti, zadovoljiti, zadovoljava-ti; contentatelo almeno in questo, barem ga u ovomu za-dovoljite. || =arsi, v. r. zadovoljiti se, zadovoljavati se; si contenta di tutto, sa svaiim se zadovoljava; e contentarsi.', i zadovoljiti se! (kada je netko zadovoljan s onim sto je dobio, a medutim je mogio biti i gore), contentatura, f. zadovoljstvo; di facile —, koji se lako zadovoljava.
contentezza, f. zadovoljstvo; za-dovoljnost. contènto, ag. zadovoljan; (fig.) ra-dostan. Il m. (contentezza) ra-dost; zadovoljstvo; mi tengo — di quel che ho, zadovoljan sam s onim Sto imadem; — come una pasqua, zadovoljan kao zeba; èsser —, zadovoljiti se; far —, zadovoljiti. contenuto, m. (il tenore d’uno scritto) sadrzina, sadriaj (od ri-jeài do rijeii). contenzione, f. (lett.) spor, raspra, raspravljanje, prepirka, prepiranje.
contenzioso, ag. sporan, prijepo-ran; parnicki, parbeni; affare civile —, pravni parbeni posao; affare civile non —, pravi ne-parbeni posao; affari -i, sporni predmeti. contèrmine, conterminale e contérmino, ag. medaSni, pograniC-ni. susjedni. conterminare (contérmino), v. «.
  medaSiti, graniiiti. conterràneo o conterrazzano, m.
  zemljak. || ag. iz istoga seia. contesa, f. svada, raspra, prepirka, razmirica, spor; kavga, inat; venir a —, prepirati se, svadati se. Il Sinòn.: controvèrsia, disputa, altercazione, rissa, dibattimento, discussione, contestazione, gara, questione, rappresàglia, contessa, f. grofica. contèssere (come tèssere), v. a. (poet.) tkati. izatkati, otkati; is-prepletati, uplesti. contestàbile, m. (stòr.) V. cone-stàbile. || ag. sporan, koji se moie sporiti ili osporiti.