umano
— 1161 —
ùngere
umano, ag. covjefiji, ljudski; co-vjecan, prijatan; dobrotvoran; milostiv, il genere —, ljudski rod; (lett.) le lèttere -e, lijepe znanosti. || to. ljudska priroda; (poèt.) ljudi. umbèlla, f. (bot.) Stit (cvjetni);
 (arai.) suncobran. umbellato, ag. (bot.) stitast. umbellìfero, m. (piante) StitonoSe.
  Il ag. Stitast. umbilicale, ag. (anat.) pupéan, od pupka; regione —, opupje, opup-Sina.
umbilico (-chi), m. (scient.) pu-pak; (bot.) rupica na vrhu plo-da: (argot) podne. umettàbile, ag. koji se moie via-ziti, ovlaiiti, kvasiti, nakvasiti. umettamento, m. kvaSenje, vla-zenje.
umettare (umetto), v. a. (lett.) kvasiti, pokvasiti, nakvasiti, vla-iiti, ovlaziti; rashladiti. umettazione, f. V. umettamento, umidamente, av. viaino, mokro. umidezza, f. vlaga, vlainost, mo-krota, mokrina. umidiccio (-ci, -ce), ag. ovlaian, navlaian. umidità, f. e umidore, to. (pop.)
 V. umidezza, ùmido, ag. vlaian, mokar. Il m. viaino, mokro; (cuc.) paprsika. poduseno meso, ragout. umidoso, ag. V. umidìccio, ùmile e (poèt.) umile, ag. poni-zan, pokoran; skroman, smje-ran; (fig.) nizak; — di natali, prosta roda: sopra umilissimo rapporto, uslijed najpokornijeg izvjeSéa.
umilemente, av. (poèt.) ponizno, pokorno; skromno, smjerno. umiliamento, to, poniienje: poni-iavanje; pokoravanje; uvreda, vrijedanje. umiliante, ag. koji poniiava. umiliare (umilio, -li), v. a. noni-ziti. poniiavati; sramotiti; (1’ orgoglio) pokoriti, ukrotiti. Il =arsi, v. r. poniziti se. poniiavati se. umiliate, fpl. e umiliati, mpl. (stòr.) vjerski red. koji su. u XII. v., utemeljili lombardski velikasi. Pi io V. ga je ukinuo. umiliativo, ag. (p. u.) V. umiliante, umiliatore, to. (=trice, f.) koji poniiava.
umiliazione, f. V. umiliamento, umilissimo, ag. (ne’ complimenti) servo —, sluga ponizan, pokoran.
umilmente, av. V. umilemente. umiltà, f. poniznost; pokornost;
 skromnost. umo, to. (scient.) crna zemlja, cr-nica.
umor, to. (lett.) humor, satiricna, cudljiva veselost; zajedljiva Sala; èsser di buon —, biti dobre volje; un bèll’ —, SaljivCina, veseljak; di mal —, zlovoljan, sjetan; esservi mal — tra due, srditi se jedan na drugoga: conosco l’ — della bestia, poznam ja svoju gosu. umore, m. (lìquido) vlaga: (disposizione d’ ànimo, bizzaria, vena còmica) V. umor, umorismo, m. humorizam. umorista (-sti). m. (lett.) éudlji-vac; humorist. pisac Saljivih pri-fa, slikar Saljivih slika. umorìstico f-ci), ag. Saljiv, veseo. umoroso, ag. (are.) sokovit; vlaian.
un, ag. art. e pron. V. uno. unànime, ag. jednoglasan, jedno-duSan.
unanimità, f. jednoglasnost, jedno-duSnost; ad —, a — di voti, jednoglasnost. unciale, ag. kukast. uncinare (uncino), v. a. zakaÈiti, prikaÈiti, okafiiti, objesiti (o klin); zakuèiti. zakvaciti. uncinato, ag. kukast, savijen: (fig. e fam.) aver le mani -e. imati dugaike prste. rado krasti. uncinèllo e uncinetto, m. kuka, kukica; igla sa kukicom za zen-ski rad.
uncino, to. kuka, kvaka; caklja; (mar.) mreia; mustacchi a —, zakovreeni brkovi; attaccare l’—, seprtljati. uncinuto, ag. (p. u.) V. uncinato, undècimo, ag. ord. num. jedanae-sti.
undicènne, ag. jedanaestogodiSnji. undicèsimo, ag. ord. num. jeda-naesti.
ùndici, ag. num e m. jedanaest;
 —	persone, jedanaestorica. ùngere (ungo, ungi; pass. rem. unsi; p. p. unto), v. a. mazati, namazati, pomazati (nekom ma-