sommista
1013 —
sonetto
 ;ommista (-sii), m. (teol.) moralist (po »Summa Theologiae« od sv. Tome Akvinskog). sommità, f. vrh (kule, krova, bri-jega); (bot.) vrh; (anat.) tjeme; !o — dell’ arte, vrhunac, naj-veci stupanj umjetnosti. sommo, ag. najvisi, najveci, naj-uzviseniji, vrhovni; posljednji (napor); najvazniji (trenutak); al —, na najvisem stupnju; in — grado, sto se najvìse moie; al
 —	d’ una porta, na vrhu jednih vrata; (lett.) quel — che cantò i tre regni, onaj veliki (Dante) koji je opjevao tri kraljevstva; per -i capi, ukratko; pregledno; Sommo Pontefice, Sveti Otac. sómmolo, m. krajnost; (dell’ ala) vrh krila. sommoscapo, m. (archit.) gornji kraj (stupa).
 ommòssa, f. poticanje; ustanak; buna.
 sommòvere (sommòvo), v. a. (p. u.) pokrenuti, pomaknuti; potaknu-ti, pobuditi, poticati; — il popolo, buniti narod. sommovimento, m. bunjenje, buna;
 poticanje. sonagliare (sonàglio, -gli), v. n. zvoniti svaki cas i bez potrebe, zvoncarati. || v. a. (fam.) svaki Cas zvoniti za, svaki Cas pozivati zvoncetom.
 onagliata, f. zvonjenje praporca. sonàglio (-gli), m. praporac; (campanella) zvoncié; (minchione) glupak, luda; (nel vetro) puljak; (bùbbolo) bobuk; serpènte a -i, klepetusa, zvecarka; (fam.) rompere i -i, dosadivati, biti na do-sadi, dodijavati. sonamento, m. (p. u.) zvonjenje. sonante, ag. koji zvoni; zvucan, zvonak; alle otto -i, tofno u osam; danaro —, kovani novac. sonare (sòno e suono), v. n. (dare un suono) zvoniti; (un poco) za-zvoniti; izbijati (o uri, casovni-ku); (risonare) odjekivati, zvoniti, zveèati, razlijegati se, zvek-tati; (di armi) zveketati; (delle ore) biti, tu ci; (lett. significare) glasiti. znaciti. || v. a. (far dare un suono) odjekivati, zvoniti; (pèzzi di mùs.) igrati; (qualunque strumento a fiato) svirati; (qualunque strumento a corde) guslati, guditi, udarati u; pozi-
 vati zvonom, zvoniti za (slugu); svirati (juriS, povlacenje); izbijati (Casove); mezzodì è —, pod-ne je udarilo; questa paròla sona male, ova rijec lose zvuii; sona la messa, zvoni na misu ili k misi; — la tromba, trubiti;
  —	il flauto, dudukati; — il còrno, trubiti u rog; — V organo, orguljati; — il pianoforte, udarati, prebirati na glasoviru; — il tamburo, bubnjati: — le campane, zvoniti u zvona; —a stormo, a martèllo, zvoniti na uz-bunu; — l’ avemaria, zvoniti zdravu Mariju; — uno, izlemati nekoga; gli sonò un càlcio, uda-rio ga nogom; sonarle chiare e tonde, govoriti iskreno, srcem na dlanu, reci Sto nekomu u brk; mi sona nelle orecchie, Sume mi, piste mi u§i, zuji mi u usima; far —, naglasiti, udarati glasom na rijeS; trubiti, isticati, dizati u nebesa, kovati u zvijezde (po-bjedu, neko djelo); — a nome, glasiti na ime; — la legge sona, zakon glasi. sonata, f. (mùs.) sonata; una — di campanèllo, zvonjenje zvoncica; (fig.) mi fece una cèrta —, driao mi je neku prodiku, propovijed. sonatina, f. dim. (mus.) sonatina, sonatore, m. (=trice, f.) [di campane] zvonar; (da arco) gudac, gus-lar; (a fiato) svirac. sonatura, f. igranje (jednoga glaz-benog komada); (paga del sona-tare) zvonarina. sonda, f. (mar. e chir.) gruzilo, sonda, vizir. sondàggio (-gi), m. e sondatura, f. ispitivanje, mjerenje dubine son-dom; bulenje zemlje; ispitivanje buSenjem. sondare (sondo), v. a. ispitivati, ispitati sondom; ispitati burgi-jom zemlju; ispitati vizirom; ispitati stanje neÉega kucanjem (po zvuku). soneria, f. (d’ ori'òlo) bilo (sprava ure, éasovnika za izbijanje); orìòlo con —, (ura-)bijaiica; — elettrica, elektricno zvonce. sonettare (sonetto), v. a. e v. n. (pop.) ismijavati nekoga u pjes-mi, spjevati nekome pjesmu. sonetto, m. sonet (pjesma od cetr-naest stihova u cetiri kitice: 4-4-3-3).