pilastrata
— 734 —
pino
  tièra) korito; (da pestar i cenci) valjarska stupa; (del ponte) stub; (vaso) kaca; (mur., fis.) stub, stup; —• galvanica, di Volta, galvanski, Voltin stup; — di acqua santa, skropionica. pilastrata, f. stupovlje. pilastrino, m. dim. stubié, sojica, ograda od stubiéa. pilastro, m. (isolato) podupirac; (incassato nel muro) éetvrtast stup; (agli àngoli, alle pòrte) stup; fare il —, stati nepomi-fan.
Pilato, m. mandare da Erode a —, siati od Iruda do Pilata, od ne-mila do nedraga. piletta, f. mala kamenica (za bla-goslovljenu vodu u crkvi). pillàcchera, f. blato (prsnuto na nekoga, na nesto). pillaccheroso, ag. oblacen. pillo, m. (a. e m.) tucak; okova-na maliica. pillola, f. (farm.) pilula, bobica; (grossa e mòlle) velika pilula; (fig.) — amara, gorki zalogaj, neprijatan korak; (fig.) indorare la —, zasladiti pilulu, dati prijatan izgled neprijatnoj stva-ri; (fig.) inghiottire la —, progu-tati pilulu, povjerovati u laz, odlufiti se na nesto neprijatno. pillotta, f. lopta (za igru). pilo, m. (stòr. rom.) kratko kop-lje, dzilit. pilone, m. (mur.) velik podupiraò; (archit.) stub; (di tèmpo egìzio) egipatsko predvorje; (aviaz.) scéndere in —, koso spustati se. pilòro, m. (anat.) desno usée ze-luca.
pilòta e (m. u.) piloto (-òti), m. (mar.) peljar, vodiÈ, pilot bro-dova. (Sada se upotrebljava i za upravljaCa aeroplana i drugih zracnih sprava), pilotàggio (-gi), m. (mar.) peljar-stvo; (competenza) peljarina. pilotare (pilòto), v. a. (mar.) kr-maniti, povesti brod kroz opas-na mjesta; (neol.) krmaniti zrac-_nim spravama. piluccare (pilucco, -chi), v. a. (uva) pipati grozdove, kidati po-jedina zrna; (frutta, erbaggi) kljucati, iskljucati; (fiori) sisati wed iz; (mangiucchiare) vavo-Ijiti, jesti komad po komad, jesti
  kadikada; (guadagnucchiare) po-malo, nuzgredno zaradivati po-red glavne zarade, cesto nedo-pusteno. || =arsi, v. r. iscupati kose; gristi se, jesti se (od mu-ke, jeda itd.); — danari a qd., izmamiti novaca kome. piluccone, m. varalica, kradljivac;
  pohlepnik. pimmèo, ag. e m. (pop.) V. pigmèo.
pimpinèlla, f. (èrba) bedrenac, be-drenik.
pimpinnàcolo, m. vrh, vrsak (gra-devine) koji je malo ivrst. pina, f. omorikov ceser. pinàcolo, m. V. pinnàcolo, pinacotèca (-che), f. pinakoteka (galerija slikà). pinaròlo, m. non. com. pinòlo, pi-njol, jezgro borove sisarke. pinastro, m. (pino selvàtico) bo-rika.
pinato, ag. (scherz.) gojan, tovan (za osobu). pinco, m. (volg.) bleka, zvekan, blesan.
pince, m. cupavo psetance. pinchione, ag. glup. budalast. || m.
  glupak, glupaca. pìncio, m. (euf.) V. pinco, pincione, m. (uccèllo) zeba, pincone, ag. e m. V. pinchione;
  pi neon —. blesava drzanja. pindàrico (-ci), ag. pindarski, kao Pindar.
pineale, ag. (anat.) zivotna zlijezda. pineta, f. e pineto, m. borova suma.
pìngere (pingo, -gi; pass. rem. pinsi), v. a. (p. u.) gurati, gur-nuti, pogurnuti; (lett. e poèt.) slikati; finir di —, naslikati. pingue, ag. pretio, tust, gojan, debeo; (di terreno) plodan; — eredità, velika bastina. pinguèdine, f. debljina, pretelina, tustina, punoca; (eccessiva) pre-tjerana punoca, debljina. pinguemente, av. (lett.) u izobilju, bogato.
pinguezza, f. (p. u.) V. pinguèdine, pinna, f. (zool.) peraja, plovca, plitva; (del naso) krilo od nosa. pinnàcolo, m. (lett.) vrh, vrsak; (di torre) zupeasti otvori; (cornicione) atula, kornica. pinnato, ag. (bot.) perast. pino, m. bor; (salvàtico) omor,