trombaio
— 1150 —
tronfiare
  surla,riio zaoka, trubica; (d’elefante) hobot, trubac; (meteor.) pijavica: (de’ calzoni) golenica; (di stivale) sarà, goljen; (idr.) smrk; hidrauliéki ventilator u ljevaonicama; lovaika truba, au-tomobilska truba; — marina, do-zivalo; (anat.) — d’ Eustàchio, Eustahijeva truba; -e falloppiane, materiénik; véndere alla —, prodavati na drazbi, drazbovati; sonàr la —, zatrubiti, trubiti; pigliar la —, rastrubiti; — da barile, sifon; — da fiaschi, nateg (za vadenje vinaiz bureta); sloggiare senza —, iseliti se, otici kradom; naso a —, prcast nos; senza tamburo e —, tajno, kri-Som, kradom: tornarsene colle -e nel sacco, vratiti se bez lo-va; (neol. poi.) rimanér nella —, propasti na izborima. || m. tru-baf, trubnik, trubljar. trombaio (-ai), m. zljebar; tvorni-Èar slavina, sajtova; trubaS. • trombare (trombo), v. a. (il vino) pretakati. pretoiiti; crpsti sisalj-kom, smrkom; usisavati; (véndere all’ asta) prodavati na drazbi, drazbovati : (neol. poi.) obo-riti, propasti na izborima; èsser trombato, biti oboren na izborima. trombata, f. zvuk trube. trombatura, f. (di vino) pretakanje, pretocenje. trombetta, f. dim. trubica; (di tram, autom.) truba; (trombettière) trubac.
trombettare (trombetto), v. n. e v. a. trubiti, svirati u trubu; ob-javiti, obznaniti trubom; (fig.) rastrubiti (tajnu). trombettière, m. trubac. trombetto, m. (stòr.) trubac. trómbola, f. (p. u., fionda) pracka. trombone, m. (mùs.) trombon; (sonatore jsvirac u trombon, trom-bonist; (arma) tromblon za bacante rucnih bomba; fiòr —, trombone, vrsta lale; (pi.) -i, du-ge skornje, dokoljenice. tronata, f. grmljenje, grmljavina, grmljava, tutnjava (topova, pu-ìSaka).
troncàbile, ag. koji se moze odsje-éi, odrezati, presjeci. troncacòllo, m. opasno, vratolom-no mjesto; nesmotren, nepromis-
ljen covjek; ludo odvazan, smion Covjek.
troncamente, av. s prekidom, ne-potpuno.
troncamento, m. prekidanje; za-lomljenje; prebijanje; potkrece-nje, skracenje; (gram.) izostav-ljanje.
tronchare (tronco, -chi), v. a. pre-kidati, prekinuti; osakatiti; zalo-miti, prelomiti, prebiti, okrnji-ti; potkratiti, skratiti; (geom.) zarubiti; (gram.) izostaviti, iz-baciti; (un discorso) prekinuti; tronchiamola!, svrsimo!; — la strada a uno, presjeci put neko-mu; — le bràccia, le gambe a, sasvim utuci; osakatiti nekoga;
  —	gl’ indugi, odluàiti se; — la testa, odrubiti glavu; — la speranza, oduzeti nadu; — le difficoltà, ukloniti zapreke; tronchiamo questo discorso, nemojmo vi§e o tomu; — le parole, okr-njiti rijeii. || =arsi, v. r. razbiti se, slomiti se, prebiti se, prekinuti se; — la testa, predati se neCemu; — il collo, opasno se povrijediti u padu, (fig.) izgubiti zvanje, imanje; — il naso, ne naci onoga koga traziS. troncativo, ag. krt, loman, troSan. troncatura, f. V. troncamento, tronchetto, m. cizmica. tronco (-chi), p. p. (sìncope di troncato) zalomljen, prelomljen, pre-bijen, osakacen, okrnjen; okr-njen, krnj (knjiz. djelo); (geom.) zarubljen (kupa, piramida); (bot.) zatupast (list); parola -a, rijec s naglasom na zadnjoj slovci. || m. stablo; deblo; trup; (anat.) glavni dio zile ili zivca prije granjanja; glavna loza, grana (porodice); zajednicki izvor; je-lenski rogo vi do parozaka; (presso le radici) panj; hreb; (ferroviàrio) zeljezniiki ogranak; (di piante) stabljike, struk (biljaka); lasciare in —, ostaviti nekoga neocekivano, na cjedilu. troncone, m. odlomak, odsjecak; panj (odsjecen od debía); (mar.) komad (parie) starog paiamara; (busto) trupina; (pezzo di checchessia) kusatak, okancina. troneggiare (tronéggio, -gi), v. n.
stati, stajati kao na prijestolu. tronfiare (trónfio, -fi), v. n. nagu-Siti se, naduvati se (zbog debeli-