congregare
— 221 —
conopèo
  (drustvo za spletkarenje ili va-ranje), klika. congreg=are (congrèga, -ghi), v. a. (lett.) skupiti, skupljati. saku-piti, sakupljati. Il =arsi, v. r. skupiti se, skupljati se, saku-piti se, sakupljati se; sabrati se, sabirati se; sastati se, sa-stajati se. congregazione, f. zbor, kongrega-cija.bratovStina; drustvo (vjer-sko); — de' fedeli, katolici; skup-stina (crkvenih velikodostojan-stvenika); membro d’una —, élan kongregacije (vjerskog dru-àtva): — de’ Sacri Riti, di Propaganda, kongregacija sv. Obre-da, Propagande, congressista (-sti), m. élan kon-gresa.
congrèsso, m. sastanak, kongres, sabor, zbor, skupStina (vlada-laca ili njihovih pristaS ); kongres (stranaéki, nauéni). còngrua, f. kongrua. redovina; — parrocchiale, zupniéki dohoci. congruènza, f. (coerènza) kon-gruentnost, dosljednost; (corrispondenza) primierenost. oòngruo, ag. primjeren; toéan, pravilan, shodan; termine —, primjereni rok; jus —, diritto di prelazione, povlastica susjeda da ima prednost u prodaji stvari koja granici sa njego-vom.
conguagliare (conguàglio, -gli), v. a. izjednaéivati, izjednaéiti, izravnati, izravnavati. conguàglio (-gli), m. izjednaéenje, izravnavanje: fare il —, izravnati, izjednaéiti. cònia, f. Sala, ismjehavanje, po-ruga; (fam.) uòmo di —, che sta alla —, éovjek koji se ne ljuti na §alu. prima §alu; éovjek koji ljubi veselo drustvo. coniare (cònio, còni), v. a. kovati, skovati; (di moneta) kovati novae; (di medaglie) kovati, praviti, izraditi; (fig.) izumiti; — una parola, una frase, skovati rijeé, izreku (prvi ju upotrebljavati);
  —	notizie, izumiti no/osti, vi-jesti.
coniatura e coniazione, f. kovanje. cònico (-ci), ag. (geom.) cunjast, konuski. coniforme, ag. éunjevit.
coniglio (-gli), to. kunac, pitomi zec; quest’è un —, to je junak;. di —, kunéev. cònio (-ni), to. kov, kovanje (cùneo) klin; (punzone) Zig (na zlatu. srebru); sono dello stesso —, iste su klike; — monetario, noveani kov. coniugàbile, ag. (gram.) sprezni. coniugale, ag. braéni, zenidbeni. coniugare (còniugo, -ghi), v. a.
sprezati, mijenjati glagole. coniugato, ag. ozenjen. || to. -i, ozenjeni, supruzi. coniugazione, f. (gram.) sprezanje. còniuge, f. mu i, suprug; iena, supruga; (marito o moglie) vjenéani, braéni drug; -i, muz
  i	iena, supruzi. connaturale, ag. (lett.) naravni;
  priroden. connazionale, ag. sunarodni. || m.
  sunarodnjak. connessione, f. tijesna veza, connèsso, ag. u tijesnoj vezi, skopéan; gli annessi e -i, sve àto je pridodano jednom po-sjedu, pripaci. connettere (connètto; perf. connette! e connèssi) v. a. spojiti, spajati, sastaviti, sastavljati; skopéati, sljubiti; — le idèe, povezati ideje; tu non connètti più, ti budaliS, ti bulazniS, ti lu-dujeá. Il =ersi, v. r. slagati se; odnositi se na. connettitura, f. spojivost; tijesna veza.
connivènte, ag. dogovoran, spo-razuman; èssere — in q. c., gle-dati kroz prste, DropuStati; biti sauéesnik u losem smislu connivènza, f. sauéesniStvo; do-govor, sporazum; sporazum dviju licnosti za obmanjivanje javnosti.
connotato, to. znak, biljeg, opis, obiljezje; -i personali, licna obi-ljezja, opis osobe; licni opis. connùbio (-bi), to. brak, zenidba.
  zenidbena sveza. connumerare (connùmero), v. a. ubrojiti, ubraiati (vise stvari); uvrstiti, uvrséivati medu. còno, to. (geom.) éunj; éun. conòcchia, f. preslica; kudjelja. conòide, f. e m. (geom.) konoid, paéunj.
conopèo, m. (eccl.) koprena (koja pokriva sveto shraniste, kivot (ili ona koja pokriva pikgidu).