ver'
— 1184 —
verdura
ver’, prep. (poèt.) V. vèrso prep. verace, ag. (lett.) istinit, istinski; iskren; amor —, prava ljubav; uomo —, éovjek od istine. veracità, f. (lett.) istinitost, ljubav k istmi; Bozja nepogreSivost. veracemente, av. iskreno; istinski. veranda, f. (stakleni) balkon, dok-sat, veranda, veratro, m. (pianta) éemerika. verbaiòlo, ag. (spreg.) govorljiv, brbljiv; opSiran u govoru. verbale, ag. usmen; (gram.) gla-golski; (dipi.) nota —, povjerlji-va nota (bez potpisa); méttere a —, stèndere a —, saslusavati, pravi ti zapisnik; procèsso —, usmeni postupak. Il m. zapisnik; (gram.) glagolski pridjev. verbalismo, m. (p. u.) verbalizam, golo priianje (u nastavi). verbalmente, av. usmeno.naustice. verbasco (-chi), m. (pianta) di-vizma.
verbéna, f. (pianta) sporiS. verbicausa, verbigràtia o verbigrà-zia, av. na primjer (n. pr.), pri-mjerice.
vèrbo, m. rijeè; (gram.) glagol; il Vèrbo, il Vèrbo incarnato, il Vèrbo divino o di Dio, Rijef, Sin Boiji, Bog-fovjek. Krist; non rispose —, nije niti pismo; (fig.) il — principale, ono Sto je glavno; aver il — alto, glasno govoriti; (fig.) govoriti s visine; (a) — a —, rijeS po rijeC, od rijeCi do rijeCi. verbosità, f. govorljivost, rjecitost; razvucenost (stila); opSirnost u govoru; sipanje rijeCi (kao iz rukava).
verboso, ag. govorljiv, brbljiv; op-Siran u govoru. Il m. V. verbosità; uomo —•. brbljavac. verdàcchio (-chi), ag. zelenkast. verdàccio (-ci), ag. (pitt.) zelen, od zelene boje. verdazzurro e verd’ azzuro, ag. zelenomodar, jasno-zelen (boja, koja odrazuje svjetlosti zraka i mora).
verde, ag zelen; (fig.) mlad; sirov (drvo); nesazreo, zelen (voce, po-vrce); svjez, nov (povrce, voée); (fam.) mastan, suvise slobodan (govor, prièa); vino —, oporo, nataselo vino, vino koje cikne; (pop.) I’ ora —, vrijeme u koje netko pije apsent; — come prar
 to, zelen kao trava; lìngua —, lopovski. SatrovaCki jezik; — galante, vatren ljubavnik, zenska-roS; tìngere di —, zeleniti, oze-leniti; (fam.) èssere al —, nema-ti prebijene pare, ostati bez nov-ca; — dalla bile, vrlo blijed od ljutine, bijesan; ridursi al —, osiromaSiti; ne’ mièi verd’ anni, u mojim mladim godinama; — antico, vrsta mramora. || m. ze-leno, zelena boja; èsser vestito in —, biti u zelenom odijelu; trava (za hranu); zelenina, zele-nica; zelena stoSna hrana; (fam.) mettersi al —, otiéi u selo na odmor. otiéi na otavu. verdebiondo, ag. D’AN. zeleno-plavkast. verdecupo, ag. tamno-zelen. verdeggiamento, m. zelenje. verdeggiante, ag. zelen; koji se nreliva u zeleno. verdeggiare (verdéggio, -gi). v. n. zeleniti. ozeleniti. zazelemti: po-kriti se zelenom rdom (o bakru). Il v. a. bojiti, obojiti zeleno. verdegiallo, ag. iutozelen. verdemarco, m. (èrba) vredovac. verdemare, ag. sinji. verderame, m. bakreni oksid: ba-krena rda; (argot) sudski izvr-Siteli. CaSica apsenta, komandant mjesta. strog oficir; copèrto di —, zardao (o bakru), pokriven bakrenom rdom. verdescuro, ag. ugasito-, tamno-zelen.
verdetto, m. zelenkast; vino —, oporo, nakiselo vino; (fig., pèlle) neprimjetne rupice na uÈinjenoj kozi; (leg., dei giurati) porotna presuda, pravorijek. verdezza, f. (p. u.) zeleno, zelena boja.
verdicare (vèrdico, -chi), v. n.
  PAS. V. verdeggiare, verdigno, ag. V. verdógnolo, verdòccio (-ci) e verdógnolo, ag.
  zelenkast. verdolino, ag. zelenkast. Il m. (uccèllo) zutarica, Stiglic. verdone, m. (uccèllo) zelenac, ze-lendur, zeleniica, zelena zeba, verdore, m. D’ AN. V. verdezza, verdume, m. zelen. zelenina; ze-lenilo.
verdura, f. zelenilo (biljaka, drve-ca); zelena trava, zeleno liSée; zelen, zelje.