dissuetùdine
— 295 —
distògliere
  titi, odvracati; otsavjetovati, sa-vjetovati da se neSto ne fini, dissuetùdine, f. odvika, neobika. dissuggellare, v. a. V. dissigillare, distaccamento, m. odvajanje; odio, odjel, detaSman; — di terreno (avulsio), otkinuce zemlje. distacc-are (distacco, -chi), v. a. odvojiti (ofi od nekoga, netega); otkinuti, odvoiiti; ocijepiti. ocje-pljivati, odiieliti, odlufiti, razdvojiti; (mil.) otkomandovatl, poslati odred vojske, flote da izvrSi neki zadatak; distaccato a Zagabria, odred vojske u Za-grebu. || v. n. (pitt.) isticati se, izdvajati se. Il sarsi, v. r. odri-jeSiti se, otkaffiti se, otpastl, ot-kopfati se; odvojiti se; ocijepiti se: osloboditi se. distacco (-chi), m. odvajanje, iz-lutenje; (violento) otrgnuée: (il dipartirsi) rastanak; — tavolare, ispis.
distante, ag. udalien; (di luogo, di tèmpo e al fig.) daiek. || av. daleko, nadaleko; èsser —, biti daleko.
distanza, f. daljina, daleffina, uda-ljenost; odstojanje, rastojanje, razdaljina; a —, na odstojanju. na razdaljinl, daljini, rastojanju; tenere a una rispettosa —, drìati na rastojanju: prospetto delle -e, iskaz o daljinama. distare, v. n. biti daleko. distemprare, v. a. V. stemprare, distèndere (come stèndere), v. a. razviti, razvijati, rasprostrijeti, prostrijeti; pruiiti, opruiiti; ra-stegnuti; (sotto il martello) ta-njiti, rastanjiti (maljem); — la pasta, razviti tljesto; (un contratto) napisati, sastaviti. sastav-ljati; (per terra) poloiiti; — 1 colori, razvesti, razvoditi boje l| =ersi, v. r. Siriti se, prostirati se; (del panno) rastezati se; (di persona) protegnuti se, prote-zati se; (di luogo) sterati se, pro-tezati se; — sopra un soggetto, govoriti na dugo i Siroko o ne-kome predmetu. distendìbile, ag. rastegljiv. distesa, f. prostranstvo; Sirina; (d’acqua) velika Sirina vode, prosjefna Sirina vode, Sirok vo-dopad; (di cose in fila) red, vrsta, niz; (di oggetti sparsi) posuto evijeée, granfice, trava (po ulici,
  crkvi, itd.); alla —, svejednako. bez prekida; sonare a —, sve-fano zvoniti. disteso, p.p. del verbo distendere. Il m. pisana uputa, pomen; ca-dér lungo —, pasti koliko dug i Sirok; per —, opSirno, razvla-fito, na sitno. dìstico (-ci), m. (mètr.) distih, do-stih.
distillare, v. a. peéi (rakiju), lutiti kap po kap; graditi (med). || -arsi, v. r. kapati, prekapati;
  —	il cervèllo, lupati glavu, inoriti mozak; — l’ingegno, umstvo-vati, mozgati. distillazione, f. pefenje (vina, ra-kije); destilacija, procjedivanje. distinguere (distìnguo; pass. rem. distinsi), v. a. razlikovati neSto od nefega; raspoznati, opaziti: uka-zivati narofitu painju; obiljeiiti, odlikovati. Il =ersi, v. r. odliko-vati se; istaéi se; pokazati se. pokazivati se, postati vidan. |[ Sinòn.: discèrnere, scèrnere, scòrgere, riconóscere, ravvisare, raffigurare, conóscere, riconóscere, scoprire, distinta, f. popis, popisnica; — d’ atti, popis spisa; — delle spese, popis troSkova; — nominale, imenik. distintamente, av. odvojeno, za-sebno; jasno. razgovjetno; odli-fno; (con grande onore) s odli-fnim poStovanjem, veleStova-njem; la riverisco —, sa dubo-kim poStovanjem. distintivo, ag. koji odlikuje, raz-likuje; segno —, odlika, znak za razlikovanje. || m. znak, zna-menje, obiljeije; (contrassegno) obiljeije, oznaka; — di servizio, sluzbeno obiljoije. distinto, ag. (non confuso con altri) odvojen, zaseban; razlicit; (segnalato, egrègio) odlifan, otmjen; posti -i, zasebna mjesta; persona -a, odlifna osoba. distinzione, f. razlika, razlikovanje; (onorificenza) odlifje, odli-kovanje; (scol.) odlika; a —, za razliku; senza —, bez razlike. distòglisere, e sinc. distòrre (come tògliere), v. a. odvratiti, odvra-iati, skrenuti na drugu stranu: odgovarati; otsavjetovati. |l =ersi, v. r. otkloniti se, odmak-