cola
— 193 —
còlle
 za kojim ne dolazi suglasnik) ili z; u visem broju mijenja se u coi, skraéeno od con i. cola, f. e colo, m. cjedilo. colà, av. (di moto) onamo; (di stato) ondje; (fam.) e cosi e —, I tako jednako (i nikako da pri-stane).
colaggiù, av. (lett.) tamo dolje. colamento, m. tecenje, oticanje, isticanje, curenje; (di metalli) taljenje; (med.) odliv, curenje. colare (colo), v. a. teéi, oticati;
 proticati; isticati; iéi niz; cije-: diti, procijediti, procjedivati; (metall.) rastopiti, topiti. || v. n. kapati; (mar.) — a fondo, a piceo, tonuti, potonuti; è grasso che cola, mast se cijedi; sugo, brodo colato, procijeden sok, procije-dena juha; gli cola il naso, iz • nosa mu kaplje; ària colata, promaha, propuh. colassù, av. (lett.) tamo gore, colata, f. (metall.) rastopljenje. colatìccio (-ci), m. ocjedine. colatoio (-oi), m. cjediljka, cjedilo; (da metalli) taljika; (cuc.) supljaèa.
colatura, f. procjedivanje; ocjedine.
colazione, /. zajutrak, dorufak; far —, zajutarkovati, dorufko-vati; seconda —, ruéak (u pod-ne).
 colendissimo, ag. (scherz.) velesto-vani.
colèra, f. (med.) kolera, kratelj; — asiatica, azijatska kolera, azi-jatski kratelj; che è —?, zar je kolera? (kada se neCega éuva kao da je nesto straSno). còlere, v. a. (lat.) Stovati. colèrico (-ci), ag. kolerican. colerina, f. (med.) kolerina (vrsta utrobolje i proljeva). coleroso, ag. (med.) obolio od ko-lere.
 colettare, v. a. (pop.) sijati, pro-sijati; regetati, proresetatì. colibrì e più pop colibrì, m. (ùc-cello) kolibri, medosas.
¿èlica, f. (med.) crijevobolja, ko-lika, zàvijanje u trbuhu. còlico (-ci), ag. (med.) crijevóbo-Ijan, koliian. colio (-ti), ro. nenrestano cijedenje. colla, prep. accor. di con la. còlla, f. lijepak, lijepilo; (per in-
  13	Androvifi: Talijansko-lirvatski rjeònik
   collàr tele dipinte) tutkalo; (stor. tortura) muSilo; (di pesce) mo-runji mjehur; (animale) klija, tutkalo; (di farina) skrob, kvas, pomaz; (fam.) uomo — (importuno) pijavica, trlja; (fig.) è una — che non fa pressa, lijepak koji ne drii; prijateljstvo, ljubav, koja ne moie da traje. collaborare (collàboro), v. n. su-raditi, suradivati. colaboratore, m. (=trìce, f.) surad-nik; pomagaC, pomoénik. collaborazione, f. suradnja; òpera fatta in —, djelo uiinjeno u su-radnji.
 collana, f. derdan, ogrlica; — di perle, niz bisera; (fig.) zbirka. collare, m. ovratnik, ovratica; (piccola pellegrina negli àbiti di donna) ovratica od Zenske ha-ljine; (di prete) ogrlié, ovratak: (mecc.) karika; (fig.) collari e cocólle, popi i fratri; afferràr per —, uhvatiti za ovratnik. collaretto, m. dim. ogrlica od tan-kog rublja; kolut oko cijevi. collata, f. udarac rukom po vratu. collaterale, ag. sa strane, pobocni, pokrajni; (geom.) sporedni; linea —, poboina linija ; parente —, pobocni srodnik; (al pi.) collaterali, pobocni, srodnici. collaudare (collàudo), v. a. (bur.)
   odobriti, kolaudirati. collaudazione, f. e (p. u.) collàudo, m. (bur.) odobrenje, kolaudacija, kolaud.
 collazionamento, m. e collaziona-tura, f. poredenje, kolacionira-nje, sravnjivanje, uporedivanje prijepisa s originalom. collazionare (collaziono), v. a. is-porediti, porediti, sravniti, kola-cionovati. collazione,/, uraéunanje; (conferimento) podjeljenje, podjeljiva-nje; (contributo) prilog, ulog, do-prinos; — nella proporzione legittima, uraiunanje u duzni dio; (di benefizi eccl., di libri) podjeljenje crkvenog dobra; sravnjivanje, uporedivanje; — de’ Santi Padri, zbirka sv. Otaca (u koju se unose njihova djela, rasprave, govori, itd.). còlle, m. humak, brezuljak, brdaS-! ce; (géogr.) prOlaz; cità de’sètte