pietraia
— 733 —
piglia
 sljunak, kamicak; (per lastricare) kamen, ploèa, drvena kocka za kaldrmu; (calcàrea) mek krec-ki kamen; (coll.) kamenje; -e preziose, dragi kamen, dragulj;
 —	miliare, miljas; — di paragone, probni kamen; (fig.) — dello scàndalo, sablaznjiva stvar ili liònost; — focaia, kremen; — sepolcrale, nadgrobna piota; fucile a —, kremenjaca; — pomi-ca, plovucac; (med.) mal della —, kamen (u 2uci, u mjehuru, besici); — da taglio, tesanik; (archit.) —■ di legamento, kamen koji dij eli drveni pretin od tla;
 —	fina, pravi dragi kamen; — infernale, srebrni nitrat; — d’ inciampo, ostàcolo, kamen spoti-canja, smetnja; — fondamentale, osnovno nacelo, ono sto je naj-vaSnije; — per aguzzare, brus; è un freddo che spacca le -e, puca drvo i kamen (toliko je studeno); disgraziato come le -e, vrlo ne-sretan; (fig.) mettiàmoci una — sopra, prodimo spuzvom preko; (prov.) —■ mòssa non fa musco, tko uvijek mijenja boraviste, zanat, zvanje, nikada ne ce ima-ti srece; kod pomaknutog kame-na ne niÈe mahovina; — di confine, mednik, medas; (mont.) — di demarcazione, medas; di — (ag.) kamen, od kamena; età della —, kameno doba. || Sinòn.: sasso, ciòttolo, masso, làpide.
pietraia, f. kamenik, kameniste, gomila kamenja. pietrame, m. kamenje; (minuto) sitno kamenje, sljunak. pietrata, f. udarac kamenom. pietrificare (pietrifico, -chi), v. a. okameniti, skameniti, pretvoriti u kamen; (fig.) okameniti, uko-6iti.
pietrificazione, f. okamenjavanje, skamenjavanje. pietrina, f. dim. kamencic. pietrino, ag. kamen, od kamena. pietrisco (-chi), m. odlomci kamenja, opeka (za popunjavanje praznina u zidovima, izmedu zi-dova).
 pietrosità, f. kameno doba. pietroso, ag. kamenit. pietrùcola e pietruzza, f. dim. (spreg.) kamencic, kamifak, pi-ljak, gkulj.
pievano, m. nadzupnik; (gr.-or.)
  prota. protojerej. pif paf, onom. sljis sljas. pifferare, v. n. svirati u frulu. pifferaro e piferaro, m. frular, svirac u frulu. piffero e pìfero, m. frula; svirala; gajde; far come i -i di montagna, poci da postanes biskupom, a povratiti se kao zvonar. pìghero, ag. (pop.) V. pigro, pigia pigia, m. inv. tiska i gnjeta. pigiama, m. inv. pidzama (frane, piyama).
pigiamento, m. gnjecenje, tistenje, muljanje. pigiare (pigio, -gi), v. a. muljati, gnjeciti, tistiti, gaziti (rukama i nogama i tijelom); (1’ uva) mastiti. gnjeciti; (col torchio) presati. Il v. n. stiskati se; (fig.) spletkariti. pigiatoia, f. V. pigione, pigiatura, f. (dell’ uva) mumljanje, mascenje, gnjecenje; tempo della —, vrijeme berbe. pigio (-il), m. gnjeta, gomila, mno-zina, mnostvo; gomila ljudi, na-vala, stiska, tisma. pigionale, m. (nella locaz. con-duz.) uporabnik, zakupnik, pri-malac najma; (nella locaz. con-duz. d’ opere) narucilac, davalac radnje; (chi sta a pigione) stanar; (chi tiene a pigione) naj-modavac. || Sinòn.: casigliano, affittuàrio, affittaiòlo, inquilino, vicino, vicinante, locatàrio, pigionante, m. (p. u.) (nei contratti di loc. conduz. d’ opera) naj-menik, radnik; (nei contratti di fitto) davalac u zakup; (nei contratti di pigione) davalac u najam.
pigione, f. (di casa, appartamento) najam; (di podere) zakup; contratto di —, najamni ugovor, ugovor o najmu; dare a —, iz-najmiti, dati u najam; durata della —■, trajanje najma; dare a —, iznajmiti, u najam dati; prendere a —, unajmiti, uzeti u najam.
piglia, m. indecl. uzimalo, koji rado uzima; è un piglia —, krade se, tko ce bolje; (prov.) è meglio un tieni tièni che cento piglia —, vise vrijedi jedan »drzU nego dva »ti ces imati«; vige vn-