coabitazione
— 190 —
còclea
coabitazione, f. zajedniCki, skup-ni stan.
coaccusato, ag. suoptuien. || m.
  suoptuienik. coadesione, f. tijesno spajanje jed-noga tijela s drugim. coadiutore, m. pomoònlk, potpo-magaC; (eccl.) pomoénik. coadiutoria, f. pomocnistvo. coadiuvare (coadiuvo), v. a. pomo-ci, potpomoéi, potpomagati; su-djelovati. coadunare (coaduno), v. a. (lett.) ponovo skupiti; skupljati, sabi-rati.
coagulàbile, ag. gruSav. coagulamento, m. e coagulazione,
  f. zguánjavanje, usiravanje. coaguUare (coàgulo), v. a. zgu-snuti, zasiriti, usiriti. || sarsi, v. r. zgusnuti se, usiriti se, si-riti se; (del sangue) ugruSati se, ugruSavati se. coàgulo m. sirilo; siriSte. coalizione, f. (polit.) savez, koali-cija; druStvo. coalizzarsi, v. r. udruziti se, na-praviti savez. coartare, v. a. (lett.) moralno prl-siliti nekoga da radi protiv svo-je volje. coartato, ag. usilovan, prisilan. coartazione, f. (lett.) siljenje, usi-lovanje, sila; esercitare —, pri-siliti, siliti, silovati, usilovati. coattivo, ag. prisilni, prinudni, koji ima pravo ili vlast da prinu-di; accomodamento —, prisilna nagodba; foglio di via—, otprat-ni list; mezzo —> prisilno sred-stvo; misura -a, prisilna odred-ba, mjera. coatto, ag. V. coartato; domicìlio —, prisilni boravak (u mjestu odredenom po vlasti). coautore, m. sutvorac. coazione f. siljenje, sila; legge di —, nametnut zakon. cobalto, m. (min.) kobalt. cocaina, /. kokain. còcca, f. (ger. bambinesco) koka;
  (vezz.) la mi’ —, milo moje, coccarda, f. kokarda, znatka. cocchière, m. koèijas. còcchio (-chi), m. kocija, kolesi-nica, karuca, berlina (vrsta ka-ruce sa 4 siedala); i còcchi, utr-ka koiija u Firenci u oèi sv. Ivana.
cocchiume, m. (apertura e tappo
  della botte) vranj; méttere il —, zapusiti vranjem. coccige, m. (anat.) trtica. coccinìglia, f. (insetto) koSenila, skrletarka. còccio (-ci), m. Capar, parce, ko-mad razbijenog stakla, lonca itd., hrbina; (di tégola) komad cri-jepa; ceramide; (fam. scaldino) griialica; (fig. camòrro) razbije-na posuda, a da se komadi ne odvoje, stara pokvarena macina; klopociia; (fam.) bolesliìv Co-viek; pi. stoino posude; prèndere i -i, planuti, naliutiti se; (prov.) chi rompe paga (e i còcci son suoi), tko razbije plaéa (a razbijeni komadi su njegovi). cocciòla, f. Clbuljica, bubuljica. cocciutàggine, f. jogunstvo, tvrdo-glavstvo, uporstvo. coccodrillo, m. krokodil; le Idcri-me del —, krokodilove suze (tko nekomu napakosti iz zlobe i onda iskazuje da mu ie iao). còccola, f. boba, bobica, bobulja, zrno; (scherz.) glavurda. coccolarsi (còccolo), v. n. (fam.) maziti se; suviSe se njegovati; liienitl se. còccolo, m. (de’ bambini) mezimCe. coccoloni, av. stare, méttersi —, scucuriti se; CuCnuti. cocènte, ag. iestok, iak, koji ieze, peCe, vrué. vrio, zarki, vatren; (fig.) zestok, zivostan. cocentemente, av. ìestoko; vruée;
  zarko, vatreno. còcere e cuòcere (càcio e cuòcio, càci, còce; perf. còssi, cocésti, còsse), v. a. e v. n. kuhati, sku-hati, variti, uzvariti, ukuhati. I1 v. a. (a fuòco lènto) iz tiha kuhati; (alquanto) prokuhati; (sulla stufa) zagrijevati u peéi, etuvirati; (sulle brace) peci na zaru; — le verdure, obariti ze-lie; — il pane, peéi. ispeéi; questo freddo còce gli ulivi, ova zi-ma ubiia masline; (fig.) questo mi còce!, to me veoma zalosti! cociore, m. opekotina, ozegotina; iaka, zestoka boi, zezenie, peCe-nje (rane), cocitura, f. varenje, kuhanie; pe-Cenie.
còclea, f. (anat.) (cavità dell’ orécchio) spuznica; (mecc.) navrtka, navrtak, navijak.