noléggio
— 646 —
non
  daje ladu pod zakup; (di vettura, cavalli) izdavalac (kola i ko-nja) pod kiriju. noléggio (-èggi), m. (di nave) na-jam; (di ruotabile) kirija; contratto di —, ugovor o najmu, ugovor o kiriji. nolènte, ag. (lett.) koji ne ée; volènte o —, htio ne htio, silom ili milom, bilo milom bilo silom. nòlo, m. (di vettura) vozarina, kirija; (mar.) naval, brodarina; (la cessione) naimanje, davanje pod kiriju, u najam; dare a —, iz-dati u najam; prèndere a —, najmiti; uzeti pod kiriju; da —, za izdavanje pod kiriju; ribasso di —, sniienje vozarine. nòmade, ag. skitniéki, koji nema stalnog prebivalista: viver —, uvijek seliti, èegrtasiti. || mpl. skitniéki narodi, nomadi, nomarca (-chi), m. (stòr.) nomarh (namjesnik jednog od upravnih okruzja (okruga) starog Egipta); (nella Grècia modèrna) nomarh. nomare (nòmo), v. a. imenovati. nome, m. ime; (fama) glas; (gram.) samostavnik; — di battesimo, ime, krSteno ime; — di famiglia, prezime, obiteljsko ime; cambiamento di —, promjena imena; in — d’ altro, na tude ime, u ime treéega; in — della legge, u ime zakona; in proprio —, u svoje ime; azioni senza —, sra-motna, gadna djela; declinare il proprio —, kazati svoje ime; di —, po imenu; — sociale, firma, drustveno ime; a — di, u ime, za ime Boga; aver —, zvati se; in — di quello che avete di più caro, tako vam onoga, Sto vam je najmilije; a —, u (na) ime; — proprio, vlastito, sopstve-no ime ; senza —, bezimen, anoni-man; indicare a —, imenovati, naznafiti po imenu; intestato a —, upisan na ime; lo conosco di —, poznajem ga po imenu; in
  —	di Sua Maestà, u ime Njego-va Veliéanstva; chiamar le cose col loro nome, pozivati stvari po njihovu imenu; in — di Dio, u ime Bozje; in — del re, od strane kralja; di cattivo —, na zlu glasu; aver —, zvati se po, nositi (neiije) ime; farsi —, pro-slaviti se. nomea, f. glas, ime; (spreg.) zao glas; si acquistò —, na zlu gla-
  su je; (rinomanza) dobar glas, slava; si acquistò —, slovi, pro-slavio se. nomenclatura, f. (archeol. e lett.) nomenklatura (skup tehnifkih rijeii neke nauke ili vjeStine; sve rijeii nekog rjeénika); zbir-ka rijeii, imena; katalog. nomìgnolo, m. (lett.) nadimak. nòmina, f. imenovanje, naimeno-vanje, postavljanje (na zvanje), (biglietto d’ ingrèsso) cedulja, pozivnica, koja glasi na ime sovrana —, previsnje imenovanje; decreto di —, odluka o ime-novanju; diritto di —, pravo imenovanja. nominale, ag. imeni, nominala^ poimeniian, koji sadrzava u sebi imena; koji glasi na ime; azione —, akcija na ime; appello —, zvanje po imenu, poimence, nominalismo, m. (filos.) nominali -zam (filozofski nazor, koji nau-iava, da su vrste, rodovl, biéa, iista i prosta imena; protivno realizmu). nominalmente, av. poimence, pc-imeniino; samo po imenu. nominanza, f. (are.) dobar glas; zao glas; (rinomanza) slava; èsser in —, sloviti, biti na giasu nominare (nomino), v. a. imenovati, naimenovati, nazvati; dati ime; naznaiiti, oznaiiti, odrediti; (a impiègo, ufficio) postaviti (na zvanje); izabrati; — cavalière, imenovati vitezom; — d’ uffizio, izabrati i postaviti sluibeno, po zvaniinoj duf.nosti. Il =arsi, v. '• kazati svoje ime; zvati se; nazvati se.
 nominatamente, av. poimence, na-roiito.
 nominativamente, av. imenom, P° imenu.
 nominativo, m. (gram.) prvi H* imeniteljni padez, nominativi podmet.
  nominato, p. p. di nominare. Il ag glasovit, slavan, na glasu. nominatore, m. (eccl.) imenovaoc. nòmine, m. rifarsi dal — patrts, poieti iz poietka. nominazione, f. imenovanje, na-imenovanje, postavljanje (na zvanje).
  non, av. (con vèrbo) ne; (con altra paròla negativa nella frase) ne;
  —	fare, dire, ne éini, ne govori, nemoj iiniti, nemoj govoriti; —