applicazione
— 61 —
apprendista
sten u kakvom uredu; — una prescrizione analogicamente, pri-mijeniti odredbu prema smislu. || =arsi, v. r. truditi se, starati se; prisvojiti, pripisivati sebi sto; primjenjivati se, vaziti za; (dedicarsi) dati se na Sto, prionuti za sto.
applicazione, f. primjena, primje-njivanje; uporaba, upotreba, po-raba; namjestanje, metanje na (melema na ranu, veziva na ha-ljinu itd.); (assiduità) marljivost, pazljivost; (del bollo) lijepljenje, priljepljivanje biljega; (della pena) primjena kazne; (della legge) uporabljenje, uporaba zakona; (della messa) namjena; — e progresso (scol.), nastojanje i napre-dak; metter in —, privesti u 2i-vot, ozivotvoriti ; trovare —, biti uporabljiv, primjenjivati se; — erronea, pogreSna, kriva primjena.
appoggiare (appòggio, -si), v. a. poduprijeti, podupirati; nasloniti, prisloniti, prislanjati; (fig.) pot-krijepiti. podupirati. Il v. n. (mil.) premjestiti se, promijeniti mje-sto. || =arsi. v. r. nasloniti se, naslanjati se na; (coi gómiti) na-laktiti se; (con forza) uprijeti se. opirati se na Sto; appoggiar di fianco, poduprijeti se. nasloniti se, podboCiti se; appoggiare uno schiaffo, udariti, opaliti Samar (pljusku, zausnicu) nekomu.
appoggiatoio (-oi), m. (sostegno) potpora, podupirai; (pel gómito) naslon za ruke; jastuÈic (u pro-zoru, za naslanjanje; (di scala) dio stepenica od jednog odmora do drugoga; ograda na stepeni-cama; prislon; (di sedia) zasto-lje. slonka, naslon.
appoggiatura, f. oslonac; (mus.) appoggiatura (spajan je dviju nota, od kojih prva tek naglaSena).
appòggio (-gi), to. podupiranje, potpora, oslon; (prova) dokaz; (fig.) pomoc, zaStita, potpora; pezza d’ —, dokaznica; punto d’ —, uporiSte, oslonac.
appollaiarsi (appollaio, -ai), v. r. uzletati, popeti se na visoko, stati na granu (o pticama) ; (fig.) Scucuriti se; (fam.) stanovati na posljednjim spratovima, stanovati.
app=orre (appongo, -oni), v. a. do-dati, dodavati; prìloziti, priia-gati; (aggiungere) primetnuti, pridati, pridavati; (di molècole) metnuti, staviti jedno pored drugog, uporedo; (imputare) pri-pisati, pripisivati komu Sto; — i sigilli, udariti pefate, zapecatili;
  —	la firma, potpisati, staviti pot-pis. Il =orsi, v. r. (còglier nel segno) pogadati, pogoditi; — al vero, pogoditi Sto, dosjetiti se iemu ; se mal non ti apponi, ako se ne varas.
apportare (appòrto), v. a. (p. u.) donijeti, donositi; navoditi, pod-nositi (dokaze); (cagionare) pro-uzroÈiti, prouzrokovati. appòsitamente, av. V. apposta, appòsito, ag. namjerno, navalice ucinjen; (adattato) primjeran, shodan; messo —, zaseban vi-jesnik.
apposizione, f. stavljanje, metanje; pridodatak; (gram.) apozieija, dodatak; — giudiziale di suggelli, sudsko zapeiaéenje; — della firma, potpisanie, potpisivanje. appòsta, av. narofito, hotimice. hotimicno, navalice, namjerno; (iròn.) no l’ha fatto —, nije namjerno, navalice ufiinio; a farlo —, kao namjerno, navalice uCi-njeno.
appostamento, m. (p. u.) posada; (cac., dei cani) zasjeda; postaja;
 —	di gendarmeria, oruznicka, iandarska postaja; — di guardia, straba.
appostare (appósto), v. a. postaviti koga da pazi, vreba (samo u rdavom smislu), vrebati. Il v. n. (mirare) ciljati, smjerati u Sto. Il =arsi, v. r. stati u zasjedi, biti u oprezu. appozzare (appozzo, -zi), v. a. praviti studence (bunare). Il »arsi, v. r. appozzarsi lo stomaco, po-piti veliku kolifinu vode. appratire (appratisco, -sci), v. a.
  obratiti u livadu. apprènd=ere (apprèndo), v. a. uóiti. izuciti, nauÈiti; (intendere) do-kuciti, razumiti, razumijevati. =ersi, v. r. (appigliarsi) prilijepiti se, prikaÈiti se; cvrsto dr-zati se cega. apprendista (-sti), to. Segrt, nauò-nik.