inimicizia
— 486 —
innanzi
inimicizia, /. neprijateljstvo; omra-za, zavada. inimico (-ci), ag. V. inimichévole. Il m. neprijatelj, duSmanìn, pro-tivnik.
inimitàbile, ag. koji se ne moie Dodrazavati, oponaSati; nedosti-zan; è —, nitko ne zna kao on. inimmaginàbile, ag. koji se ne moze zamisliti, uobraziti. inimpugnàbile, ag. (lett.) neoboriv, nepobitan. inintelligènte, ag. neuman, nera-zuman; nepametan: nevjeSt, neutri jeSan: nedosjetljiv. inintellettuale, ag. (neol.) neumni, neduSevni, neduhovni. in'nte'liaènza, f. nerazumnost. inintelligibile, ag. nerazumliiv. inintelligibilità, f. nerazumljivost. ininterrotto, ag. neprekidan. in'nvestigàbile, ag. neistrazljiv. iniquamente, av. nepravedno, ne-DraviCno. iniquità, f. nenravednost, neorav-da, nepravicnost; (fig.) pakost, zloca.
inìquo, no. nepravedan, nepravi-Èan; (pèssimo) gnusan, grozan, padan: uzasan. initio (ab), loc. av. lat. V. inizio, iniziale, ag. nocetni. Il f. (lèttera) pofetno slovo. iniziare (inìzio, -zi), v. a. zaDOceti, zapoèimati: (uno in aualche cosa) obufiti, obufavatl necemu, upoznati se s nefim, uputiti u neSto; (amméttere in una società) pripisati (stranci), ufi u. iniziativa, /. prijedlog, inicijativa, ooticaj; prvi pothvat: predlaga nje: prendere V —, zapofieti, za-ooCimati; zamisliti Sto; senza —, neodvaian, neodlufan ; uomo senza —, skanjivalo. iniziativo, ag. pofetni, zapoietni. iniziato, ag. upucen, posveéen (u nesto). Il in. (di una setta) pri-vrzenik, prìstasa; (teol.) novo-vierac.
iniziatore, ag. koji upucuje, po-svecuje, potice, zapocinje, koji uci, obufava. m. pokretafi; uéitelj.
iniziazione, f. uvedenje (u nesto); upuéenje, posvecivanje (u nesto), posvecenje, posveta; obu-iavanje. inizièvole, ag. V. iniziativo.
inìzio (-zi), m. (lett.) poéetak, prvi koraci; ab — (initio), od pofet-ka.
inleggiadrire (inleggiadrisco, -sci), v. a. (p. u.) uljepsati, ukrasiti, ukraSavati. innacquare, v. a. V. annacquare, innaffiare, v. a. V. annaffiare, innalzare, v. a. V. inalzare, innamoracchiamento, m. prolaz-na ljubav. innamoracchiarsi (innamoràcchio. -chi), v. r. ludo se zaljubiti, za-copati se. innamoramento, m. ljubav, lju-bavna strast; zaljubljenje. innamorare (innamoro), v. a. zaljubiti, udahnuti ljubav za; op-taran, zaéaran, ocarati, zanijeti pamet; èiniti drazesnim, prijat-nim. I! =arsi, v. r. zaljubiti se u; omiliti (Sto nekomu); zamiliti se. zadraziti se; zanijeti se; biti straSno odan Cemu. innamorata, f. draga, ljubljena, Ijubeznica. zaljubljenica, ljubov-nica.
innamorato, ag. zaljubljen; straSno odan cemu, zauzet za. Il m. dragan, ljubavnik, zaljubljenik. ljubaznik; (fig.) ljubitelj, oboza-valac; pi’ -i, zaljubljeni; — della gloria, slavoljubijiv; è sèmpre —. on je sveudili zaljubljen: una còppia d’ -i. dvoje zaljublje-nih; è — còtto di sua cugina, ludo je zaljubljen u svoju rodakinju. innanzi, m. primier, uzor za na-sljedovanje; coll’ — del padre sarà un bravo gióvine, zahva-ljujuéi ocevu primjeru on ce postati vrijedan mladic; peri’—, prije, prede, prije toga, otprije: prije nego; cadde per V —, pade unaprijed. innanzi, prep. (di tempo) prije (col gen.); (di luogo) pred (col-l’acc. e istr.). Il av. prvo; prije, pri^e toga, otprije; s prijeda: prije nego; — tratto, unaprijed: d’ ora —, od sada unaprijed, od seie; la nòtte —, prijasnja noe; alcuni mesi —, prije neko-liko mjeseci; méttere —, staviti pred. ispred ofiju; — che cèdere vorrèi morire, prije nego bih popustio, zelio bih da umrem: più —, dalje, naprijed; — che. prije nego; — tratto, unaprijed: per Io —, (passato) nekoc, ne-