confutazione
— 220 —
congrèga
confutazione, f. oprovrgnuce, opro-vrgavanje, pobijanje; protivan razlog; (rett.) dio govora u ko-me se pobijaju zamjerke. conged=are (congèdo), v. a. otpu-stiti, otpuStati; primi ti u opro-Stajnu audijenciju (poslanika); dati dopust (vojnicima). || =arsi, v. r. oprostiti se, rastajati se, rastati se. congèdo, m. otpust; dopust; skol-ski odmor, razpust; otkaz (kiri-je, najma); (documento) otpusni-ca; (mil.) otpust; prènder —, oprostiti se; dare —, dati dopust; soldato in — temporaneo, vojnik na povremenom dopustu. congegnamelo, m. (pop.) sklapa-nje, sklop, sjedinjavanje; sastavljanje.
congegnare (congegno), v. a. sklo-piti, sklapati; sloziti, sastaviti, sastavljati. congegno, to. sastavljanje; sklop; tockovi (na stroju); (mecc.) zuppasti toèak. congelàbile, ag. slediv; non è —, ne da se siediti, congelamento, m. e congelazione, f. mrznjenje, smrznuce, smrza-vanje, smrznjavanje; smrznu-tost, promrznutost; sledenje. congedare (congèlo), v. r. mrznuti, smrznuti, smrznjavati. Il =arsi, v. r. smrznuti se, siediti se; (poco a poco) sledivati se; zgusnuti se; (coagularsi) ugrusati se,ugru-Savati se. congènere, ag. surodni; (fig.) sli-óan.
congènito, ag. (med.) priroden (zio, opaéina ili Sto drugo srodeno sa covjekom). congèrie, f. indecl. gomila, hrpa. congestione, f. (med.) navala krvi, podilazenje krvi. congettura, f. nagadanje, konjek-tura, pretpostavka, vjerovatnost. congetturalmente, av. vjerovatno. congetturare (congetturo), v.a. na-gadati, pretpostavljati, osnivati na pretpostavkama. congiung=ere (congiungo, -gi), v. a. spojiti, spajati, sjediniti; sljubiti, sklopiti, sklapati, zdruziti; (più fogli con filo) saSiti; (in matrimonio) zdruziti u zenidbu; — i! dovere col diritto, spojiti duz-nost _ s pravom. || =ersi, v. r. zdruziti se, sjediniti se, spojiti
  se, spajati se; (ad uno) pristati, pristajati uz koga; (in lega) sklopiti, sklapati savez; (in matrimonio) vjencati se. congiungimento, to. sastav, spoj; sjedinjenje, sastavljanje; ujedi-njenje; sveza. congiuntiva, f. (anat.) spojnica, ve-iuéa opna. congiuntivite, f. (med.) upaljenje spojnice.
congiuntivo, ag. savezni. || m. sa-vezni nacin. congiunto, ag. srodan. || m. srod-nik, rodak; -i, rodaci, rodbina; prossimo —, bliznjak; lontano — surodica. congiuntura, f. zglavak, zglob, sa-stavak, spoj; (occasione) prigo-da, zgoda: spianare le -e a uno
  o	le costure a uno, dobro neko-ga izlemati. congiunzione, f. V. congiungimento; (mil.) sastav, spoj; stava (dviju rijeka): (astr.) spoje-nje (kada su nebeska tijela na sunovici prema suncaniku). congiura, f. urota, zavjera. congiurare (congiuro), v. n. rotiti se. urotiti se, zavjeriti se, na-finiti, stvoriti zavjeru. congiurato, ag. u zavjeri, urocen.
  |l to. zavjerenik, urotnik. congiurazione, f. V. congiura, conglomerare (conglòmero), v. a.
  nagomilati, gomilati. conglomerato, to. (geol.) konglo-merat.
conglomerazione, f. nagomilava-nje; nagomilanost. conglutinamento, m. sljepljivanje. conglutinare (conglùtino), v. a. zalijepiti, slijepiti, sljepljivati; uiiniti lijepljivim. conglutinoso, ag. ljepljiv. cangratularsi (congràtulo), v. r. sebi cestitati, smatrati se sret-nim; — qd. cestitati nekomu; na-ràdovati se (nekomu na); pohva-liti; me ne congratulo con te, éestitam ti. congratulatore, m. (=trice, f.) Èe-stitatelj.
congratulazione, f. cestitanje;
(scritto) fiestitka. congrèga (-ghe), drustvo bliskih prijatelja. skup. zbor; (in cattivo senso) tajni sastanak, urota, spletkasko druStvo, koterija,