bròda
— 129 —
bròda, f. (rimasugli) okapine, ocje-dine; (brodoso) jelo mnogo raz-blazeno vodom; neukusno, blju-tavo; (fig.) versar la — addòsso a uno, potvoriti nekoga, baciti na nekoga krivicu; (fam.) va in
  —	di sùcci ole (di giùggiole), va in —, on je izvan sebe od ra-dosti.
brodetto, m. juha s jaiem: (de’ pesci) brodet. Sorba od isjecka-ne ribe; Corba od rakova. di-vljaSi; vecchio quanto il —, star kao Adam, bròdo, m. juha, corba; (lungo) raz-vodnjena juha (sa previge vode u razmjerju mesa), mledna juha; (ristretto) dufio kuhana juha, iaka juha: (abbrustolito) pre-zgana juha: (discorso scipito) razvuSen govor. due i dosadan govor; — colato, orociiedena juha; lasciàr bollire, cuocere uno nel suo —. prepustiti ne-koea svoioi sudbini: andar in — di giùggiole (di sùcciole), ici izvan sebe od radosti. brodoloso e brodoso, aa. sa mnogo Corbe, juhe; corbljiv, jusast; (fig.) suvise opsiran, razvuSen. brogliare (bròglio, -gli), v. n. spletkariti, voditi spletke, splet-kasiti.
broglio (-gli), m. spletka. smutnja. intrisa: —elettorale, izbomo ru-kovanje.
bromo, m. (chim.) brom; (bot.)
  kukolj, ovsik. bromuro, m. (chim. e farm.) bro-mur.
bronchi, mpl. (anat.) dusnice, bron-hija.
bronchite, f. (pat.) zaoaljenje du-snica (bronhija, dusnjaka). bróncio (-ci), m. burenje, pucenje, mrgodenje, mrk pogled, srce-nje; srditost, naburenost: fare, tenere il —, buriti se, srditi se, puciti se, mrgoditi se, objesiti nos, naburiti se. bronco, m. panj, hreb; skrbotina, skrbak.
  brontolamento, m. gundanje; mrmljanje; groktanje (svinje). brontolare (bróntolo), v. a. e v. n. progundati, gundati; promrmlja-ti; mrmljati, mumljati; groktati (o svinji); (di visceri) krSati; (di liquidi) brboriti.
  9	Androvié: Talijansko-hrvatski rjeinik
 brontolio (-ii), m. V. brontolamento; (di vìsceri) krSanje; (di liquidi) grgorenje, brborenje; (del tuono) grmljenje, grmlja-vina, grmljava, tutnjava. brontolone, m. gundalo, cangri-zalo, mrmljalo. bronza, f. uzasna vruéina od peci; prènder la —, ispeci da poru-meni.
 bronzare (bronzo), v. a. broncirati, obojiti broncanom bojom. bronzino, ag. bronSane, tuSane bo-je; mrk-sur, smed, crnomanjast. bronzo, m. bronca, tuS, mjed; i sacri -i, zvona; (fig.) top; me-dalja od bronce; (fig.) faccia di —, neosjetljivo lice; cuore di —, kameno, tvrdo sree; i bronzi (mil.) topnistvo; (archeol.) mje-dene starine, broschetto, m. (mar.) zdrijebanje. brucare (bruco, -chi), v. a. brstiti, obrstiti; kidati, pokidati, obrati liSce.
 brucatura, f. kidanje liSca; brsée-nje, obrst (od koze, gusjenice). brucènte, ag. zestok, jak, koji zeze, peSe, sjeSe. bruciamento, m. spaljenje, gore-nje. izgorenje; (incendio) pozar. bruci=are (brùcio, -ci), v. a. spaliti, gorjeti, izgorjeti, opeci, ozeci; (ritirarsi dal giuòco senza dar rivìncita) povuci se iz igre poslije dobitka; (med.) gorjeti, sagorjeti ranu. Il =arsi, v. r. izgorjeti se, opeci se; gli òcchi mi bruciano, oSi me zezu: — le cervèlla a uno, prosuti mozak nekome; (fam.) — la scuola, iz-bivati iz skole. bruciapelo (a), loc. av. tirare, scaricare a —, pucati iz neposredne blizine; (alla sprovvista) izne-nada.
 brusciata, /. peSeni kesten, kostan, marun.
 bruciatìccio (-ci), m. izgorjelina; miris od paljevine, zagoretine; (di materie grasse) miris od iz-gorjele masti, bruciato, m. miris od paljevine, zagoretine. || ag. (dal fuòco) iz-goren, spaljen, zagoren; (dal sole) opaljen, preplanuo. po-crnio (od sunca); (dal freddo) zamrznut, smrznut; ora -a, u nevrijeme, u nezgodan Sas; cavallo —, doratasti konj.