forte
— 370 —
fortunoso
 tezak, muían, trudan; (saldo) évrst; (voce) jak, gromak; (vino) Sestok, jak; (freddo, ecc.) ljut; (difficile) tezak; (rigoroso) ostar; (bravo) hrabar; (vento) iestok, silan; (aceto) ljut; (vino) naljut: (bibita) zestok; (duro) tvrd; — prova, tvrd dokaz; diritto del più —, pravo jafiega; èssere — in, biti vjeSt, izuéen u; il suo — è la critica, vjeSt je u kritici; è
  —	nella storia, znalac historije. || Sinòn.: vègeto, robusto, rubizzo, gagliardo, prosperoso, rigoroso
forte, m. jafina, jakost, snaga, naj-jaii dio nefega; (mil.) utvrdenje, tvrdavica; (asprezza) kiselina. oporost; (mus.) forte; (mil.) passare dai piani ai -i, iz ravnice povuci se u utvrdene poloiaje; gettarsi nel — della mischia, jurnuti u naiguSce redove; Il — sta qui, ovdje je Svor (jednog posla, pitanja); questo è mio —, u tome je moja snaga, u tome sam najjaéi. forte, av. sna?.no, jako, vrlo siino; (mus.) forte; gela —, jako se ledi; parlar —, vikati; questo è troppo —, to je i suviSe pretje-rano; acqua —, azotna kiselina; tenersi —, driati se évrsto (u sedlu. itd.j fortezza, f. (mil.) tvrdava, tvrda; (d’ ànimo) hrabrost. sila, moralna snaga, energija; (virtù cardinale) krepkost; (rinfòrzo) pojaia-nje, pomoé; (nelle scarpe) podlo-ga; (gagliardia) snaznost, krep-koéa; (coraggio) hrabrost; (di, liquori, cibi) andare in —, uskis-nuti, ukiseliti se. forticcio (-ci), ag. nakiseo. || m. (di sapore) kiselina; (di odore) zadah.
fortificàbile, ag. utvrdbeni. fortificante, ag. koji ojaéava, kri-jepi. || m. lijek za ojaéavanje, okrepljavanje. okrepu. fortific=are (fortifico, -chi), v. a. utvrditi, utvrdivati; graditi; ja-iati, ojaSati, ojafavati, snaziti, osnaziti, ukrijepiti. || »arsi, v. r. ojafati se, osnaziti se; utvrditi se; ograditi se; ukrijepiti se. fortificazione, f. utvrdivanje, prav-ljenje utvrdenja, tvrdava; utvr-denje; le opere di —, utvrde.
fortigno, ag. rezak; naljut. fortilìzio (-zi), m. tvrdavica. fortino, m. (mil.) malo utvrdenje (osamljeno ili povezano sa glav-nom tvrdavom), redut, zatvoren ganac; — di legno, kulica, tvrdavica, blockhaus. fortiori (a), av. V. forziòri. fortore, m. ljutina, kiselina; zadah; kiselina (koja se diie iz pokvarenoga zeluca). fortuità, f. nepredvidenost, slufaj-nost.
fortuitamente, av. slufajno. fortùito, ag. nepredviden, slufajan, nenadan. fortuna, f. (fato) slufaj, sudba, dobra ili zìa kob; sreéa; (bèni) imanje, imovina, bogatstvo; (og-gètto o persona che pòrta fortuna) amajlija, amulet, idol; (bène inaspettato) sreóa; (èsito) vje-rovatnofa, izgled, uspjeh; (al giòco) sreéa; sluéaj; Fortuna (boginja sreée); (di mare) oluja, bura, buona —!, dobra sreéa!; cercare —, traziti sreéu; èssere all’ apice della —, biti na vrhun-cu sreée; fare —, obogatiti se; aver —, sretan biti; ver —, sre-éom; ha più — che giudizio, sretniji je nego pametniji; (prov.) tial più un’ óncia di fortuna che una libbra di sapiènza, vise vri-jedi unia sreée nego librica mudrosti, samo je biti sretan i nesretan na ovom svijetu, pratiti nekoga dobra i zia kob; (mar.) prova di —, dokaz o pomorskoj nezgodi; stato di —, imovno sta-nje.
fortunale, ag. buran. || m. oluja, bura, nevrijeme, bozje vrijeme. fortunatamente, av. sreéom, na srecu; sretno. fortunato, ag. sretan, festit; pri-jatan; povoljan; izvrstan, odli-fan; èsser —, sretan biti, (nella scelta) biti sretne ruke; (iròn.) è — come i cani in chièsa, pad-ne na leda a razbije si nos; — te, lui, ecc., blago tebi, njemu, itd. fortuneggiare (fortunéggio, -gi), v. n. (del mare) biti u oluji; pusti-ti se sudbini, fortunoso, ag. ostavljen slufiaju; sretan, povoljan; koji zavisi od srece, slufaj a; (del mare) buran, nepogodan.