vandàlico
— 1173 —
vantatore
vandàlico (-ci), ag. vandalski; var-varski.
vandalismo, m. vandalizam, bar-barstvo, varvarstvo. vandalo, m. vandal (drevni ale-manski narod koji je provalio u latinske zemlje): barbar, vaneggiamento, m. bunilo; bunca-nje; ludilo; pomama. vaneggiare (vanéggio, -gi), v. n. buncati; biti u bunilu; (èsser vuoto) prazan biti; (lett. di pozzo, valle) otvarati se. otvoriti se. vaneggiatore, m. sanjalo, sanjalica. vanèllo, m. (uccèllo) vivak. vanerèllo, m. dim. V. vanarèllo. vanèsio (-si), ag. umisljen. uobra-zen. Il to. uobrazenko, zamlata. vanessa, f. (farfalla) naunovac. vanezza, f. (p. u.) tastina, ispraz-nost.
vanga (-ghe). f. badilj, (ieljezna) lOData. amov. ranesre (vanno, -ohi), v. a. kopati badiljem, lopatom, amovom: ri-liati.
vangatore, m. (=tora; =trice, f.) ko-
  naf.
vangèlo, m. V evangélio: dio evandelia, koji ie u misi, vanghéggia e vanghéggiola. f. dio badilia. koji ulazi u zemlju. vangelista (-sti), m. V. evangelista, vangelizzare, v. a. V. evangelizzare.
vanghettare (vanghetto), v. a. (agr.)
 DovrSno kopati badiliem. vanguàrdia, f. predstraza, pret-hodnica. vanìglia, f. V. vainiglia. vanigliato, ag. (cuc.) zafinjen va-niliiom.
vanilòquio f-aui). m. govor bez veze, bulaznienje. trabunjanie. vanire (vanisco, -sci), v. a. (poèt.)
 V. svanire, vanità, f. tartina niStavost; umi£-ljenost, sujeta, uobrazenje; _is-praznost; le — del mondo, taste, svjetske radosti i zadovoljstva; tutto non è che —, sve je prazna tastina; pare, prendere — di qc., ponositi se, hvaliti se necim; senza —, bez hvale. vanitosamente, av. tasto, sujetno, hvalisavo, razmetljivo. vanitoso, ag. sujetan, tast, uobra-zen, isprazan, slavican, slavo-hlepan.
vanni, TnpI. (poèt.) velika krila (ona orlova). vano, ag. uzaludan; (fig.) prazan, ta§t; gord, sujetan; varljiv, la-ìan, in —, uzalud; terre -e e incolte, pustare, ledine; — e pastura, nustopaS; cavallo —, iz-nuren konj (od vruéine ili lije-kova); -a bellezza, prolazna lje-pota; -a scusa, tast izgovor; paròle -e, predlog u zraku; rendere — (frustrare, deludere), osujetiti, osujeéivati. |[ m. praz-nina, praznoéa, prazan prostor; (buca) supljina. rupa; (per lasciar aria) produha; (per passare) prohodiSte: — di finestra, prozoriSte; -i (di casa) prostori je. vantaggi^are (vantàggio, -pi), v. a. pomoéi, koristiti. biti od koristi (sorpassare) nadiéi, nadilaziti. Il »arsi, v. r. e v. n. vuéi korist; noboljsati se; — su uno, odriati, imati, dobiti prevagu, prvenstvo, prevagnuti nad kim: vestito vantaggiato, previSe Siroko odijelo. vantaggiatamente, av. korisno. vantaggino, to. (di misura) ono Sto moze stati u pun sud, punu posudu, vr§ak; (di peso) pretega, prevaga; (del calzolaio) krplje-nje, udaranje zakrpa; (del beccaio) prilozak vantàggio (-gi). m. korist, probi-taénost; (superiorità) prednost, prvenstvo; — materiale, materi-jalna korist; — reale, prava korist; a —, in — di, na uhar, na korist; a manifesto e prevalente —, na ofitu, jasnu i preteznu. korist: trarre — di qc.. okoristi-ti se, koristovati se (firn), crpsti korist iz éega: star a —, nadma-Sivati (ostale): da —, suviSe; cercar il proprio —, vuéi vodu na svoj mlin. vantaggiosamento, m. korisno, pro-bitaéno; dobro. vantaggioso, ag. koristan, probi-tacan; povoljan; prikladan; koji lijepo stoji; posizione -a, zgodan polozaj.
vantamento, to. (p. u.) hvalisanje. vant=are, v. a. hvaliti, hvalisati, velicati. Il =arsi, v. r. hvaliti se, diciti se, ponositi se; hvastati se; non fàccio per vantarmi, ma ..., bez tastine . .. vantatore, to. (=tora; =trice, f.) [di