intavolato
— 49G —
intendènte
  popoditi daskama, patosati, uda-rati patos; (gli scacchi) urediti, i uredivati komade; (nei libri) uknjiiiti, uknjiiavati; — una questione, postaviti na dnevni red jedno pitanje. intavolato, m. (riparo d’ assi) tan-ka pregrada (od dasaka ili od cigle); (rivestimento di legno) drvena daSCica za oblaganje zi-dova; (impalcato) patos; tava-nica.
intavolatura f. V. intavolato; (are. mus.) pregledalica poloìaia so-pila; — d’un affare, prijedlog
 o	nekome poslu. intavolazione. f. uknjiiba, uknii-2enje, upisivanje u javne knji-ge: — esecutiva, ovrSno uknji-ienje.
intedescare (intedesco, -chi), v. a. (spreg.) germanizirati, ponjem-Skutariti: ponijemfiti. integèrrimo, ag. sup. d’ integro. integrale, ag. potpun. ciò, cjeloku-pan, cielovit, integralan; (essenziale) bitan. glavan; (mat.) càlcolo —, integralni rafun. || f. (mat.) integralna koliCina. integralmente, av. sasvim, potpu-no. u cjelini. integrante, ag. sastavni, integralni; parte —, sastavni dio. integrare (ìntegro), v. a. popuniti, popuniavati. integrativo, ag. (scient.) sastavni. integrazione, f. popuna; (mat.) in-tegriranje. integrità, f. cjelina, cjelokupnost, cjelovitost. potpunost; poStenje, neporofnost; nepovrednost (prava); fasnost. Cestitosi, integro e integro, ag. cijel, Citav, cjelokupan, cjelovit; poSten, ne-porofan; Castan, Cestii; uomo —, postenjak, poStenjaCina. integumento, m. (anat.) opna, ko-zica.
intelaiare (intelaio, -ai), v. a. po-Ceti, poduzeti posao; (intavolare) poCeti. zapoCeti, iznijeti na pre-tres, na rijesenje. intelaiatura, f. namjestanje, sa-stavljanje, skladanje; (di finestra, ecc.) éerCivo, okvir, rama, intellettiva, f. (filos.) umnost, ra-zumnost.
intellettivo, ag. (filos.) uman, ra-zuman.
intellètto, m. (filos.) um, razum;
  rasudivanje; sudenje, poimanje, shvaéanje; pèrder V —, poludje-ti; ha pèrso il ben dell’ —, iz-gubio je zdrav razum; aprir l’ —, otvoriti oCi (komu); pro-svijetliti razum. intellettuale, ag. (neol.) umni, du-Sevni, duhovni. intellettualità, f. (neol.) umnost, dusevnost, duhovnost, intelek-tualnost.
intellettualizzare, v. a. (neol.) uCi-niti umnim. intelektuallzirati. intellettualmente, av. umno. du-Sevno. duhovno, intelektualno. intelligènte, ao. uman, razuman: pametan: vjeSt. umjesan; do-sietliiv, bistar. Il m. znalac, po-znavalac; è — di mùsica, on ooznaie glazbu. intelligènza, f. razuman; razumi-jevanie. noimanìe: lako Dolma-nie, shvaéanie. dar shvatliivosti : smisao; priiatelistvo, sloga. spo-razum, saelasnost: buona —, sloga: andare di buona —. slamati se: aver — di. razumiie se u; ha 1’ — degli affari, razumiie se u posao: aver dopvia —. biti u sporazumu sa obiema stranama: la suprema Intelligènza, Bog: le supreme, celestiali -e, andeli: regna ira loro buona —. medu njima postoii sdo-razum; — col nemico, dopova-ranie, sporazum sa nepriìate-liem: d’ —. dogovorno, spora-zumno. u dogovoru sa. intelligìbile, ao. razumliiv. razgo-vietan. jasan; (fil.) koji postoji samo u ideji. intelligibilità, f. razumljivost, raz-goviietnost. jasnoéa. intelligibilmente, av. razumljivo, razBoviietno: iasno. intemerata, f. (fam.) opomena, pri-jekor; (discorso tedioso) dosadno ponavljanje; fare una —, oStro ukoriti.
  intemerato, ag. Cist, neoskvrnjen, neporoCan; neprikoran. intemperante, ag. neumjeren; pre-tjeran.
 intemperanza, f. neumjerenost;
  pretjeranost. intempestivo, ag. nezgodan, u nezgodno vrijeme, u nevrijeme. intendènte, m. nadzornik, natstoj-nik: upravitelj; (chi se ne intènde) znalac, poznavalac; — mi-