paladino
— 683 —
palesatore
paladino, m. (stòr.) vitezovi Karla Velikoga, koji su ga pratili u ratu; paladin, vitez lutalica; (fig.) zastitnik, branitelj; (scherz., raccattacóncio. colla pala) pome-tac ulicà. palafitta, f. kolje, Sip; (per sostegno) ograda od popleta (za zadrzavanje zemlje); (preistòrica) zgrada na Sipovima. palafittata, f. pobijanje sipova. palafrenière, m. konjusar. palafreno, m. konj; (da tiro) vozni konj ; vozac; (da cavalcare) ja-haci konj, jezdenik; konj, koga jase zenskinje. palàgio (-agi), m. (poèt.) V. palazzo, palamento, m. sva vesla jednoga carnea.
palamidone, m. (neol.) scherz.) du-gi redengot, gerok; dugacak zen-ski gornji kaput. palamita, f. (pesce) palamida. palamite, f. (fune per la pesca) palangar. palanca (-che), f. Ijetva; gvozdena poluga; (fort.) palisada od sta-bala.
palancato, m. kolac, prostac, plot, ograda od kolja. palanchino, m. nosiljka (koja je u uporabj na Istoku i Americi). palanco (-chi), m. (mecc.) vitao, ce-krk (za dizanje jedara). palandra, f. (nave) nizak brod (vrsta spiava na kanalima); (àbito da uomo) odijelo dugo i si-roko.
palandrana, f. e palandrano, m.
  (spreg.) odijelo dugo i siroko. palare, v. a. (agr.) koliti, nakoliti, okoliti (lozu itd.). palata, f. udar lopatom; (ciò che si prènde colla palla) puna lo-pata; (de’ rèmi) istodobno ves-lanje; a -e; u velikoj kolìcini; aver quattrini a -e, pokretati novac na lopate. palatale, ag. (gram.) palatalni. || f.
  nepianik. palatino, ag. dvorski; palatinski; (anat.) nepcani. || m. (stòr.) pa-latin (potkralj madzarski); pala-tin (dvora Karla Velikoga); vojvoda (u Poljskoj). palato, m. nepcanik, nepce; avere un fin —, imati istancan ukus. palazzina, f. dim. dvorac, seoski dvor.
palazzo, m. palaca, palata, dvorac,
  dvor; — di giustizia, sudska palaca, sud. palchettaia, f. (tea.) garderoba. palchettièra, f. polica, raf. palchettista (-sti) e palchista (sti), m. (tea.) vlasnik loze. palchetto, m. dim. polica, raf; (d’ armàdio, ecc.) pregrada; (tea.) loza; (di proscènio) balkon; (di galleria laterale) balkonska loia, palco (-chi), m. (tea.) loza; (di proscènio) loza sa strane pred-njeg dijela pozornice; dio po-zornice izmedu zavjese i orke-stra; prednji dio pozornice; (di galleria laterale) balkonska loia; (grande a terreno) loza u par-teru; (tavolato alzato da tèrra, patìbolo) stratiste, gubiliSte; (di ponte sospeso) podmostak na po-kretnom mostu; (della bigattièra) ljesa za svilene bube; (mur.) skele; (stoiato) tavanica; (tea.)
 —	scènico, pozorniea; i palchi (del cèrvo), parozak; rizzar -i, podizati skele. palcoscènico (-ci), m. pozorniea, pozoriSte; fu chiamato agli onori del —, bio je pozvan na po-zornicu. palèo, m. zvrk, brfak, turulo. pàleo... Prefisso scierit. greco che vale antico. paleografia, f. paleografija, vjesti-na citanja starih rukopisa. paleogràfico (-ci), ag. paleograf-ski.
paleògrafo, m. paleograf, pozna-valac starih rukopisa. paleolìtico (-ci), ag. (geol.) paleo-litièki (o staroj dobi kamena). paleontologia, f. paleontologija (nauka o prastarim zivim bici-ma).
paleontòlogo (-gi), m. paleontolog, poznavalac okamenina ili pra-starih zivih bica, paleozòico (-ci), ag. (geol.) paleo-zojski, o najstarijim fosilima (okamenjenim zivotinjama). palesamento, m. otkriée, otkriva-nje (tajne); potkazivanje, pro-kazivanje. palesare (paleso), v. a. otkriti, otkrivati (tajnu); prokazati, po-kazati, odati; (a tutti) rastrubi-ti. Il =arsi, v. r. ocitovati se, odati se.
palesatore, m. prokazivac; ocito-valac.