vetrificare
— 1191
via
vetrificare (vetrifico, -chi), v. a.
  ustakliti, ucakliti. vetrina, f. staklen ormar; (di bottega) ducanski izlog; (vernice) staklasti lak, staklasta pokost. vetrificazione, f. pretvaranje u staklo; staklena materija. vetrigno, ag. (p. u.) V. vetroso, vetrino, ag. koji se lako razbije kao staklo; òcchio —, komu su o£i razlicne boje; Cakarast; ferro —, krto zeljezo. vetriolato, ag. poliven galicom, po-topljen u vitriol. vetrioleggiare (vetrioléggio, -gi) e vetriolare (vetriòlo), v. a. (neol.) metnuti galice u; potopiti u vitriol; politi nekoga vitriolom. vetriòlo, vetriuolo, m. sumporna kiselina, vitriol; — verde, zele-na galica; — azzurro, modri ka-men; plavetni, konjski, ocni ka-men; — bianco, bijela galica;
 olio	di —, sumporna kiselina; miniera di —, galiCnjak. vetro, m. staklo, caklo, cakal; (lastra) okno, staklo (na prozoru itd.); (d’ orològio) staklo za sat; (di quadri, relìquie, ecc.) staklo na uokvirenim. uramljenim sli-kama; (poèt. bicchière) casa; pi. boce, flase; méttere i -i a, metnuti stakla (na prozore itd.). vetrocromia, f. slikanje na staklu. vetrone, m. (pop.) poledica; copèrto di —, zaleden, poleden; far —, praviti poledicu. vetrosità, f. staklenost. vetroso, ag. staklenost; òcchi -i, staklaste oci, staklast pogled. vetta, f. vrh, vrsak, vrhunac; (aguzza di monte) vrh visoke planine, sljeme: in — della casa, na krovu od kuce. vettaiòlo, ag. (di frutto) koji ra-ste na vrhu drveta. vettone, m. (agr.) mladica. vettovàglia, f. zivez, hrana, na-mirnice, komore, zaira. vettovagliamento, m. snabdjeva-nje (hranom. municijom). vettovagliare (vettovàglia, -gli), v. a. opskrbiti, snabdjeti (hranom, municijom). vettura, f. kocija, kola; (str. ter.) vagon; (di piazza) fijaker; paga della •—, vozarina, kirija; stazione di —, mjesto za fijakere; (com.) lèttera di —, sprovodni-
  ca; competenza di —, pristojbi-na za kola, za koéiju. vetturale, m. kocijas; provodzija, rabadzija; preduzimac koji radi s kolima. vettureggiare (vettureggio, -gì), v. a. voziti, prenositi, prenijeti kolima; prevesti, odvesti. vetturetta, f. (automòbile) auto-mobil sa dva sjedala; kolica, mala laka kola. vetturino, m. V. vetturale, vetustà, f. (poèt.) starost (stvari). vezzeggiamento, m. laskanje, ula-givanje; milovanje, draganje. vezzeggiare (vezzèggio, -gi), v. a. milovati, dragati; njegovati; la-skati, maziti (oko nekoga). || v. n. umiljavati se, ulagivati se ne-komu, maziti se, praviti se lju-bazan.
vezzeggiativo, ag. umiljat, koji mi-luje. || m. (gram.) rijefi od mi-lja, miljenja, hipokoristikon. vezzo, m. milovanje, draganje; slatke rijeci; (abitudine capricciosa) navada; cud; (grazia) kra-sota, milota; (ornamento) ures, nakit; (di diamanti) ogrlica; pi. (lèzi) mazni pokreti i ponasa-nje, mazenje, ulagivanje. vezzosamente, av. ljupko, umilja-to, ljubazno, milostivo. vezzoso, ag. ljubak, mio, umiljat;
  prijatan, Ijubazan, milokrvàn.
vi,	pron. (accusativo o dativo di pers.) vas, vama; vòglio salutarvi, hocu da vas pozdravim; vi torno, vracam vam. via, f. (di città) ulica; (in campagna) put, puteljak; (alberata) drvored, aleja (staza, put oivi-5en drveéem); (direzione, via da percórrere) put, drum, cesta; (mezzo) sredstvo, posredstvo, na-èin; (mèzzo di comunicazione) prometno, saobracajno sredstvo, (lungo un fiume, un pòrto), oba-la, kej; la — della salvezza, del paradiso, del progrèsso, put spasa, raja, napretka; le -e del Signore, putevi Gospodnji; la — làttea, mlijecni put, rimska cesta; via ferrata, ¿eljeznicka pru-ga; Via Cavour. Cavourova ulica; — Crucis, put Kriza, Krizni put; — di mèzzo, sredina; non c’ è altra —, nema drugog izla-za; (mar.) — d’ acqua, otvor (kroz koji prodire voda); per —