serramànico
— 974 —
servito
reno mjesto gdje istoÈni knezovi drze svoje zene), harem; Sulta-nov dvor; (di fière) zvjerinjak; (della vòlta) kljuÈ svoda. serramànico (coltèllo a), m. sklo-ca, kustura. serrarne, m. brava; kljucanica. serramento, m. zatvaranje, zaklju-Cavanje.
serrare (serro), v. a. zatvoriti, za-prijeti, zatvarati, zapirati; (chiùdere con chiave) zakljucati; (stringere) stezati; stegnuti, pri-tegnuti; (mar. cordami) zateg-nuti, zatezati; (sigillare) zapeÈa-titi, zatvoriti; (assediare) goniti nekoga u stopu, ne dati mu da dahne, navaljivati na koga, ne dati nekome oka otvoriti, pri-tjesniti; — il nemico, svrzlati, okupiti neprijatelja; il coperchio non sèrra bène, poklopac ne moze priteéi; far sèrra —, za-okupiti sa sviju strana. || =arsi, v. r. tiskati se, gurati se; navaljivati; stezati se (oko srea); — al muro, nasloniti se ledima o zid; •— addòsso a uno, nahrupiti, navaliti na nekoga, postaviti se svi protiv nekoga; serratevi, signori, sklonite se, gospodo! serraschière, m. (stòr. generalissimo turco) seraskir, serascer (po-glavar, poglavica, dux). serrata, f. (per bestiami) plot, ograda od kolja, park za stoku; (stor.) la — del Consiglio Maggiore di Venezia, ogranicenje Velikog mletackog Vijeca (kad je Republika odredila, kojim obiteljima su imali pripadati njezini clanovi, iskljucujuci sve ostale); (di opifici, neol.) lock-out (kaze se o poslodavcima kada svi dogovorno ne primaju na rad radnike, koji su strajko-vali ili kada isticu pretjerane zahtjeve). serratamente, av. tijesno, uzano, usko; (fig.) skuceno, tjeskobno, prisno.
serratura, f. kljucanica: (con catenàccio) brava; (archit.) kljufi svoda.
serrato, ag. zatvoren; zakljucan; zbijen; tijesan, uzan; (neol.) bes-poslen radnik zbog lock-auta (V. serrata); stile —, zbijen stil; galòppo —, velik galop, trk. sèrto, m. (poèt.) vijenac, kruna.
  sèrva, f. sluskinja, sluzavka, doma-
  cica; (ancèlla) domacica; (schiava) robinja. servàggio (-gi), m. ropstvo; robo-vanje.
  servare (sèrvo), v. a. (poèt.) V. serbare.
  servènte, m. posluznik, sluga; (d’ ospedale) bolnicar; (artigl.)
  —	del pèzzo, topdzija (koji po-sluzuje top); cavalièr •—, zaljub-ljenik; gentilòmo —, piemie koji je sluzio za kraljevim stolom; (spreg.) zenin pratilac, domaci prijatelj. servetta, f. dim. sluskinjica. servìbile, ag. koji moze sluziti. serviènte, ag. posluzan, usluzan. |i m. posluznik. servigiale, m. posluznik (u bol-nici).
servìgio (-gi), m. (lett.) V. servìzio, servile, ag. (spreg.) ropski, koji se tiàe slugu, izmecarski; (fig.) ni-zak, podao, ropski, izmecarski; koji se suvise strogo pridrzava originala, modela; imitatore —, slijepi podrzavalac; dettàglio —, sitnicarsko pòbrojavanje; (rei.) opere -i, rufni rad. servilismo, m. e servilità, f. ropski duh, niskost, izmecarstvo, slijepa poslusnost; pretjerana revnost (u prijevodu itd.). servilmente, av. ropski, izmecarski, nisko, podio; doslovno, bu-kvalno, od rijefi do rìjecì. serv=ire (sèrvo), v. a. sulziti, po-sluziti, posluzivati, biti u (na) sluzbi kod; dvoriti, podvoriti; (a tàvola) sluziti oko stola, dvoriti; (la messa) sluziti sv. misu; (le pietanze) donijeti, donositi jela na sto; (in un impiègo) sluzbu obavljati, opsluzivati; (èsser bastante) dostati, dostajati. || v. n. (mil.) sluziti; a che serve ciò?, ¿emù to sluzi?; non serve, ne hasni, ne koristi; per servirla, na sluzbu. Il =irsi, v. r. sluziti se, posluziti se (cim); (comprar da) sluiiti se kod; (usare) upotreb-ljavati; vi sèrva d’ avviso (di norma) per un’ altra vòlta, da vam ovo sluzi za vase znanje i ravnanje; si sèrva (a tàvola), iz-volite posluziti se; — da un negoziante, kupovati kod. servito, m. (di pranzi) stoino po-sude.