vestìbolo
— 1190 —
vetrificàbile
 (kaludersko) odijelo; placa za odijelo (kod fratara, kaludera); (stòr. bizantino) dvorski halji-nar; (armàdio) rusnik; (uniforme) odora, vestìbolo e non común, vestíbulo, m. trijem, predsoblje; (anat.) unutarnja Supljina uha. vestigare (vèstigo, -ghi), v. a. MO.
  (poèt.) slijediti (neèiji) trag. vestìgio (pi. vestigi e f. vestigio., vestige), m. (poèt.) trag, slijed; (di pièdi) stopa; ostaci, rusevi-ne, podrtine, razvaline. || Sinòn.: orma, pedata, pesta, traccia, vestimenta, f. odijelo, odjeèa, haljina.
vestimento (pi. anche vestimenta,
  f.), m. V. vestimenta; (1’ azione) oblafenje, odijevanje; (da cangiarsi) preobuka; (relig.) obla-èenje novog redovnika (kaludera) ili koludrice (kaluderice). vest=ire (vèsto), v. a. obuèi, obla-Èiti, odjenuti, odijevati; (bizzarramente) omotati, uviti, zamo-tati. || v. n. oblaciti se, nositi se; (fig.) zaodjenuti; — V àbito ecclesiàstico, obuci mantiju; —
  V	àbito, otici u redovnike, zafratriti se, zakaluderiti se; uzeti veo (di mònaca); — gl’ ignudi, zaodjeti gole: — i propri pensieri con stile vivace, zaodjeti svoje misli zivahnim stilom; sèi nato vestito!, rodio si se sretan!; (prov.) vèsti un ciòcco, pare un fiòcco; vesti una colona, la pare una bèlla dònna, lijepo perje cini pticu liiepom. Il =irsi,
  v.	r. obuci se, oblaèiti se; (di prati) obrasti zaodjevati se travom. vestito, m. (da uomo o dònna) odijelo, haljina: odijevanje, snab-dievanje odijelom; — da mattina, jutarnja. domaia haljina; — da casa, kucno odijelo: mostrarsi in —- da casa, pokazati se onakav, kakav si: un — bèll’ e fatto, potpuno odijelo, gotovo odijelo; nato —, diiete srece. vestitura, f. odijelo, haljina. vestizione, f. (relig.) oblacenje u redovnike, kaludere. veterano, m. isluzeni vojnik; voj-nik koji je dugo sluzio u vojsci; (di Napoleone) vojnik iz Napo-leonove garde; veteran, covjek, koji je ostario u sluzbi.
Vesuvio, m. (vulcano) Vezuv; di —, vesuviano, vezuvski; (fig.) teste -e, politièko drustvo raska-lasenih zena 1848. godine; clanica toga drustva; (piètra preziosa) idokrazium. veterinària, f. zivinarstvo. veterinàrio (-àri), m. zivinar, mar-veni lijecnik, ljekar; (spreg.) rdav lijecnik. vèto, m. veto, zabrana, neprista-nak; M.r Veto, M.me Veto na-dimak kralju Luju XVI., kralji-ci Mariji Antoaneti u pocetku Revolucije; (stòr. rom.) zabrana rimskih tribuna kada su na-mjeravali ukinuti senatske od-luke.
vetraia, f. (pop.) staklarnica, sta-klara; staklarstvo, staklarija, sta-klena roba, vetraio (-ai), m. (chi fa e vende vetri) staklar; artista, pittore —, slikar na staklu. vetrame, m. staklarska trgovina, staklarska roba; staklorezastvo; sitne staklene stvari. vetràrio (-àri), ag. staklarski. vetrata, f. staklena vrata; stakle-na pregrada; metanje okna, sta-kala (na prozore); (dipinta) pro-zor sa sarenim oknima, veliki prozor s obojenim oknima; sta-klo na uramljenim, uokvirenim slikama; (telaio a vetri) prozor-ski ram; (di chièsa) crkveni prozor (raznobojni i sa slikama). vetrato, ag. staklen, zatvoren, po-krìven staklom; (gèr. alpinìstico) pravljenje poledice; pòrta -a, staklena vrata; (stòr. nat.) pro-vidan kao staklo; (anat.) corpi, umori -i, kristalna tekucina; carta -a. hartija posuta stakle-nim praskom (za glacanje meta-la). li m. (gèr. alpinìstico) pole-dica.
vetreria, f. (fàbbrica, arte) staklarnica, staklara; (oggetti di vetro, commèrcio di vetraio) V. vetrame, vetriata, f. V. vetrata, vetriato, ag. V. vetrato, vetrièra, f. (a vetri colorati) staklena vrata. vetri ère, m. (pittore di vetri) slikar na staklu. vetrificàbile, ag. koji se moze pretvoriti u staklo.