tentennare
— 1108 —
teòrico
tentennare (tentenno), v. n. kole-bati se, oklijevati; (di cose infisse) ljuljati se, iresti se, kli-mati se, micati se; (non risolversi) dangubiti, oklijevati, gu-biti vrijeme u sitnicama, u bes-poslicama. ì\v. a. (la tèsta) kli-mati, vrtjeti, mahati (glavom);
 —	un chiòdo, prodrmati cavlom, klincem (radi sigurnosti da se ne ljulja); rispose tentennando, odgovorio je neodlucno. tentennata, f. (di tèsta) vrtenje, mahanje, klimanje (glavom). tentennino, m. (pers.) oklijevalo, neodlucan covjek, nerjesljivac; (fam.) laparalo, éangrizalo; (bot.) kukavicni cvijet; (pop.) necasti-
  vi,	davo.
tentennio (-ii), m. kolebanje; okli-jevanje, ustezanje, neodlucnost; (fig.) neprestana nestalnost. tentennone, m. (=na, f.) oklijevalo, neodlucan covjek. tentone, m. (p. u.) [stòr. nat.] pi-paljka, sisaljka. tentone e tentoni, av. pipajuci; (fig.) nesigurno, nasumce; andar tentoni, pipati (oko sebe). tènue, ag. tanak, fin (razlika); ma-len, sitan; (fig.) slab; malovazan; malo vrijedan, neznatan; consonanti -i, meki suglasnici; intestino —, tanko crijevo; prezzo —, mala cijena. tènuemente, av. (lett.) tanko. tenuità, f. tankoca, finoca; sicu§-nost, majuSnost; (fig.) malovaz-nost, mala vrijednost, neznat-nost.
tenuta, f. (vestiàrio) odijelo; (mil.) uniforma; (poderi) imanje, dobra, posjed: (capacità) sadrzina, sadrzaj; vrsenje; drzanje, vode-nje (knjiga); upravljanje, ruko-vanje; ponasanje, drzanje; ob-radivanje; nacin obradivanja; (mùs.) produzenje glasa; (borsa) cvrstina (cijene); — delle matricole, vodenje matica; — in evidenza, drzanje u ofevidnosti, V. tenitura: — di rigore, oba-vezno odijelo; — di gala, grande —, paradno, svecano odijelo; piccola —, sluzbeno, obicno odijelo; cisterna della — di cento ettòlitri, bunar koji sadrzava stotinu hektà. tenutàrio (-òri), m. (leg.) imalac, pridrzalac, posjedilac; (feud.)
 zakupnik (neplemic) ; zakupac majura; upravitelj kockarnict:, javne kuce. tenuto, ag. obavezan, duzan; sono
 —	di, duznost mi je, imam da. tenzonare (tenzono), v. n. (lett.) biti se, boriti se, tuci se; prepirati se o, raspravljati o. tenzone, f. (lett.) borba, svada, inat, prepirka, raspra. teòcrata (-ti), m. teokrat. teocràtico (-ci), ag. teokratski. teocrazia, f. teokracija (vlada sve-cenicke vlasti). teodia, f. pjesma u slavu Boga, teodicèa, f. teodiceja. Bozja prav da; dio metafizike koja govori
 o	Bogu; prirodno bogoslovlje. teogonia, teogoni j a (rodoslovlje bogova); svi bogovi jedne mno-gobozaéke vjere. teologale, ag. bogoslovni, koji pri-pada bogoslovlju. teologare (teòlogo, -ghi), v. n. V.
  teologizzare, teologia, f. bogoslovlje, teologija; zbirka bogoslovskih djela nekog bogoslovca; — dommàtica, dog-matiina teologija (koja se bavi crkvenim dogmama); — morale. moralno bogoslovlje (koje se bavi moralnoscu u djelima); — naturale, moralno bogoslovlje (koje se temelji na ljudskom razumu). teològicamente, av. bogoslovski. teoloski.
teològico, ag. bogoslovski. teoloski, koji odgovara bogoslovskim pojmovima. teologismo, m. bogoslovski sistem. teologizzare, v. n. govoriti o bogoslovlju: pisati, prepirati se o bogoslovnim stvarima. teòlogo (-gì), m. bogoslov, uCenik bogoslovije, teolog. teorèma (-mi), m. (mat.) teorema (postavka, koja postaje tocna tek kad se dokaze). teorètico (-ci), ag. teorijski; na-celni.
teoria, f. teorija; nacela; naucno razjasnjenje izvjesnog niza po-java, fakata; (mil.) taktika; (lett. processione) litija; povorka; (stòr. gr.) izaslanstvo, poslanstvo. teòrica (-che), f. teorija. teoricamente, ag. teorijski; na-celno.
teòrico (-ci), ag. teorijski, nacelni;