sacerdòzio
— 903 —
saettatore
 sveòenik; (gr.-or.) mirski sveste-nik; — sussidiario, pomocni sve-éenik.
sacerdòzio (-zi), m. (classe) sve-éenstvo; (gr.-or.) sveStenstvo; (dignità) sveceniika Cast; (ordine) sveceniCki Cin. sacra, f. (eccl.) V. sagra, sacramentale, ag. svetotajstven, sakramentalan; (fig.) detti -i, parole -i, glavne rijeii (od ko-jih zavisi zakljufak). sacramentalmente, av. svetotaj-stveno.
sacramentare (sacramento), v. a. dijeliti. podijeliti svetotajstva umiruéih (bolesniku). I! v. n. kleti se. || »arsi, v. r. primiti sv. priéeStenje, priceSce. sacramentato, ag. (Gesù Cristo) nazoian u oltarskom svetotaj-stvu.
sacramentàrio (-àri), m. (erètico) sakramentar (pripadnik sekte koja nije priznavala stvarnu na-zoènost Kristovu u hostiji). sacramento, m. svetotajstvo, sa-kramenat; — dell’ altare, oltar-sko svetotajstvo; (gr.-or.) evha-ristija; (lett., giuramento) zakle-tva; (secreto) tajna. sacr=are, v. a. (gr.-or.) pomazati, mirosati, miropomazati; posve-titi; psovati, kleti. |[ »arsi, v. r. posvetiti se. sacràrio (-òri), m. (eccl.) [luogo dove si bùttano le lavature de’ vasi, panni e sim. del sacrifizio] shraniste; (luogo sacro) svetiste; skroviste, intimnost; nell — della mia cosciènza, u skroviStu moje savjesti. sacrato, ag. (poèt.) svetiSte, crkvi-Ste. prostor pred crkvenim vra-tima: (fig.) hram. sacrestia, f. riznica, sakristija. sacrificamento, to. (p. u.) zrtvova-nje. napustanje, odricanje. sacrificatore, m. svecenik koji je prinosio zrtve (kod starih Je-vreja): grande —, prvosvecemk (jevrejski); (fig.) [danasnji] ve-liki svecenik (papa; biskupi). sacrificazione, f. (p. u.) zrtva. sacrifizio (-zi) e (meno us.) sacrifìcio (-ci), m. zrtva; posvetiliSte, prikazaliste; (luogo di —) zrtvi-§te; (voto) zavjet; (privazione d’ una cosa) pozrtvovanje, zrtva; (fig.) prinositi dar; altare de' -i,
  zrtvenik; offrir in —, zrtvovati, zaklati u zrtvu; véndere con (a) —, prodati, prodavati sa gu-bitkom.
sacrificare (sacrifico, -chi), v. a. zrtvovati, prinijeti na zrtvu; (consecrare) posvetiti; — «na cosa, pregorjeti Sto. || v. n. preni jeti zrtvu; — a, pokoravati se. Il »arsi, v. r. zrtvovati se. sacrilègio (-gi), to. oskvrnjenje, oskvrnuce, obesvecenje svetih stvari, svetogrde, povreda svetih stvari; hula na Boga; zlo-Cinstvo, zloiin; bezakonje, bez-boiniStvo. sacrìlego (-ghi), m. bezakonik, bezboinik. Il ag. bezbozni, bogo-mrski; furto —, krada svetih stvari; lingua -a, bogomrski jezik.
sacrista (-sti), m. V. sagrista. sacro, ag. svet; (sacrato) posve-cen, osvecen; (gr.-or.) pomazan, mirosan, miropomazan; (di chiesa) crkveni; gli órdini -i, sveti red; (gr.-or.) pomazanje, miropo-mazanje; il — fonte, krstionica, 1’ òsso —, tanka, Suplja kost, kr-stine; morbo —, padavica; fòco —, sveta vatra (koja se nikad nije gasila); (fig.) sveti oganj, odusevljenje, zanos, dar. genije: lingua -a. crkveni jezik; ti — sacro romano impèro. sveto rimsko carstvo. Il to. sveto, sve-tinja.
sacrosanto, ag. presveti. sadismo, to. (pat.) sadizam (neu-ravnotezena pohotna bolest). saéppola e saèppola, f. (pop.) che
 —	di ragazzo!, koje li nemirno dijete!; non ho capito una —!, nisam ni rijefi razumio! saétta e saetta, f. (fréccia) strijela, strelica; (folgore) munja; strije-la; grom: è una —, pravi je davo; che — di dònna!, koja li je davolica. goropadna, zia zena!; non ha risposto una —, nije mogao ni da pisne; a —, na zig-zag; (bot.) keka. saettamento, m. (stòr.) bacanje strijela.
saettare (saètto e saetto), v. a. bacati strijele strijeljati, ranitl strijelom, prostrijeliti; — collo sguardo, ìzbuljiti, isklijestiti oii (na nekoga), promjeriti koga. saettatore, to. (»trice, f.) strijelac.