preconcepire
— 759
prediratore
 znaja; urodeno poznavanje; po-znavanje buducnosti. preconcepire (preconcepisco, -sci), v. a. (lett.) prenaglo suditi, preconcètto, ag. stecen prije ispi-tivanja; opinione -a, (ranije) ste-6eno misljenje. preconizzare, v. a. (eccl.) potvrditi (biskupa, episkopa). preconizzazione, f. (eccl.) prizna-nje, proglasenje. preconoscènza, f. (filos.) predspoz-naja.
preconóscere (p reconosco, -sci; peri, preconobbi), v. a. (filos.) unaprijed spoznati. preconoscimento, m. (filos.) prethodno spoznavanje. precòrdi e precòrdii, mpi. (anat.) prisrde (dijelovi, koji su blizu srea).
precórrere, v. a. (lett.) preteói, prestiéi; iéi naprijed; prednja-iiti, prednjaéivati; (fig.) predu-prediti, otkloniti (zio); prederesti, iziói u susret neèijoj zelji prije nego sto je on kaze. precursore, to. preteèa, vjesnik;
  (di una malattia) znak. prèda, f. plijen; (con violenza) grabez, pljacka; zrtva; plijen (grabezljivih ptica); (mar.) za-robljena lada; èssere in — a, biti muèen necim, biti zrtva neCega; uccèllo da —, di rapina, rapace, (ptica) grabljivica; darsi in — a, odati se, predati se, prepustiti se, (a pensièri) zavesti se u mis-li, (alla disperazione) oca j a vati, predace, ag. grabezljiv, grabljiv, lakom za pljacku Predare (predo), v. a. iéi u pljaC-ku, u kradu; plijeniti, pljaCkati; zaplijeniti; (una nave) oteti, za-robiti, ugrabiti brod. predatore, to. (=tora, =trice, f.) pljaCkas; globadzija; pronevjeri-telj; ministro —, ministar koji krade drzavni novac.
Predatòrio (-ri), ag koji pljaìka, krade.
predecessore, m. prethodnik, pred-
  sasnik.
Predèlla, f. estrada, uzvisica (za stolice, postelju); (d’ altare) no-gostup; (di marmo, nelle latrine) [daska-] nuznica; (sgabello) pod-nozje; (antic.) porodiljski krevet.
predellina, f. e predellino, to. sto-
  liCica; (di carrozza, vagone) no-gostup.
predellàccia (-ce), f. V. predellina; portare a -ce, u dvojicu nositi na prekràtenim rukama. predestinare, v. a. unaprijed od-rediti, namijeniti; (teol.) nami-jeniti.
predestinato, ag. unaprijed odre-den, namijenjen. predestinazione, f. sudba; (teol.) namjena (izvjesnih ljudi za vjei-no blazenstvo). predeterminare (predetèrm ino), v. a. prethodno ustanoviti, od-rediti.
predeterminazione, f. prethodno ustanovljenje, odredenje. predetto, p. p. di predire; (sopraddetto) gore reieni, prije spome-nuti.
prediale, ag. (leg.) nepokretan; proprietà —, nepokretno imanje; koji ima nepokretno imanje; proprietàrio —•, vlasnik nepo-kretnog imanja, posjednik; os-novni, bitni (osobina). || f. le prediali, nepokretne takse. prèdica (-che), f. propovijed, pre-dika; (gr.-or.) poufenije; (domenicale) nedjeljna propovijed pro-testantskih svecenika; (fig.) far la — a uno, drzati propovijed, besjedu (nekomu), iskarati (nekoga).
predicàbile, ag. Sto se moie ili ima propovijedati; (filos. e lòg.) o onim sveopóim izrazima, gla-sovima koje je Aristotel pripisi-vao svim stvarima. predicamento, to. (lòg.) jedna od onih stvari koje se imaju propovijedati; pojam. predicare (predico, -chi), v. n. e v. a. navijesti, navijestati rijeò bozju, propovijedati; uiiti, po-ufiavati, savjetovati. || v. a. hva-liti nekoga ili nesto; — coll’esèmpio, prethoditi, pouiavati liónim primjerom; — nel desèrto, ne-mati sluSalaca, ne biti slusan. predicato, to. (gram.) predikat; pridjev; (lòg.) iskaz, predikat;
  —	di nobiltà, plemiéki pridjevak; èssere in — per, biti medu kan-didatima za. predicatore, m. propovjednik;