stringatezza
— 1073 —
strizzare
stringatezza, f. zbijenost (u izrazu, stilu, govoru). stringato, p. p. di stringare (non usato); discorso —, zbijen, kra-tak govor; prova -a, temeljit dokaz.
stringènte, ag. zbijen, kratak; crìtica —. ostar pretres; — necessità, prijeka potreba. strìngere (stringo, -gi; peri, strinsi), v. a. stezati, stegnuti; (costrìngere) prinudlti, primorati, usilo vati; (tormentare) tiStìti, muniti; (legando) stezati, stegnuti, pritegnuti; (compendiare) ujezgriti, ukratko napisati; (premendo) stisnuti, stiskati; — la mano, rukovati se; — le labbra, stegnuti usne; — il vèntre, pritegnuti trbuh; — una città, op-sjedati grad; — le spalle, sazeti, sazimati, stegnuti ramenima; — il collo a qd., udaviti nekoga; — al muro, pritisnuti k zidu; — amicizia, sprijateljiti se s kime;
  —	alleanza, sklopiti savez; — la spada, pograbiti, trgnuti sablju; (fig.) — il bottone a qd. (incal-zàr vivamente, da vicino uno), nekoga dobro pritegnuti; — la coda, podviti rep; — le vele, skupiti jedrila: — il vento, pioviti niz vjetar; — il cuore, ucvi-jeliti, zadati nekome jak boi; — un debitore, stegnuti duznika (da piati); (ferr.) — il freno, stegnuti zavir; — amicìzia con, sklopiti prijateljstvo s; le scarpe mi strìngono, tigte, zuljaju me cipele, postoli; il tempo strìnge, vrijeme je prekratko; (prov.) chi tròppo abbràccio meno strìnge, tko vige obujmljuje manje steze (ima). || =ersi, v. r. stisnuti se; stezati se, stegnuti se; zbiti se, primaéi se, zbliziti se; (pel freddo) zguriti se; (nelle spese) ogranifiti se, stisnuti se; (divenir stretto) otjesnjati; a qd.. stati uz, do, pribiti se uz, do; — addosso a qd., navaliti na nekoga; il cuore si strìnge, sree se steìe. sree boli, stringimento, m. stezanje, stiski-vanje; stisak. stringitura, f. (p. u.) V. stringimento.
strino, m. (bot.) plamenjaca. strinta, f. (pop., stretta). V. stringimento.
68	Androvic: Talijansko-hrvatski rjeCnik
strippare, v. n. e v. r. nazderati se, nakljukati se, nabokati se. strìscia (-sce). f. zavoj, vrvea, ko-prena, pantljika; (riga) erta; (tràccia) trag; (pel rasoio) kajig, remen za ogtrenje; (geogr.) una
 —	di tèrra, zemljouz, uvor, okli-sak, Silo zemlje. strisciamento, m. puzanje. strisciante, ag. koji puzi; (fig.) ni-zak, koji puzi, podao; (archit.) nagnut; stile —, prostaCki stil. strisciare (strìscio, -sci), v. n. vuci se, puziti; (fig.) zivjeti u kraj-njoj bijedi; ponizavati se, puziti; (nello scrivere) imati nizak, prostaSki stil; (nel camminare) svreati; (de’ rettili) gamizati, piaziti; (adulare) ulagivati se, umiljavati se, maziti se oko nekoga; (venir strisciando) doSu-ljati se: (fig.. passar rasente) trkom proletjeti; (delle radici) puziti po zemlji, polozito puntati iile. || v. a. sljuStriti, ljugtriti liSée s ogranka; (sfiorare) okrz-nuti, ogrepsti: ovlaS dodlrnuti, dodirkivati; (tracciare) prutara-ti. ertati poteze. strisciata, f. klizanje; puzanje; (del paese) prostor vige u dulji-ni nego u girini; la gràndine prese una — da Pavia a Milano, tuia je obila prostor od Pavije do Milana, strisciatamente, av. plazimice. strisciatoio (-oi), m. vunena krpa za cijedenje (tekucine). strìscio (-sci), m. klizanje. puza-nje; a tutto —, ludo, slijepo. striscione, m. (=na, f.) ulizica, 6an-koliz.
striscione e striscioni (a), av. gam-
 zeci. plazimice; puzeéi. stritolàbile, ag. koji se moze smr-viti. zdrobiti; krk. stritolamento, m. tucanje. lomlje-nie. trogenje, smrvljenje, zdrob-Ijenje.
stritolare, v. a. izmrviti, mrviti, smrvitl, izlomiti, zdrobiti; tuéi, tueati. || =arsi, v. r. lomiti se, krgiti, razbijati se. stritolatura, f. V. stritolamento, stritolazione, f. mrvljenje, trlja-nje, rastrljavanie, drobljenje. strizzare, v. a. zeti, ozimati, ozeti (da izbije sok); (panni bagnati) cijediti; — gli òcchi (per tròppa luce), imiriti, imirnuti; — V òc-