indiscreto
— 469 —
indizione
rare) neiuvanje tajne, nezdu-Snost; suvièna radoznalost, slo-boda; nametljivost. indiscreto, ag. suvise radoznao, slobodan; nerazborit, nerazmi-Sljen, nesmotren; neiedan, ne-skroman II m. iovjek koji ne umije da ¿uva tajnu; nametlji-vac, zapitkivai. indiscusso, ag. neraspravljen, ne-razlozen.
indiscutìbile, ag. koji se ne moze pretresati, o iemu se ne moie prepirati; neosporan, nepiije-poran.
indispensàbile, ag. neophodno po-trebit, od prijeke potrebe, ne-ophodan, neizbjezan; la cosa è —, bez toga ne moze biti, sva-kako treba. || m. neophodno; zenska torbica. indispensabilità, ]■ neophodna, pri-jeka potreba, neophodnost. indispett=ire (indispettisco, -sci), v. a. srditi, rasrditi, naljutiti, najediti. I| sirsi, v. r. srditi se, naljutiti se, najediti se, razgnje-viti se.
indisponìbile, ag. s kojim se ne moie raspolagati; neupotrebljiv; neraspoloiiv. indisporre (indispongo, -oni; pass, rem. indisposi), v. a. uzroko-vati, izazvati neraspoloienje, slabost, malu bolest; (fig.) ozlo-voljiti; naljutiti, rasrditi. indisposizione, f. nelagod, (pro-lazna) bolest, slabost (zdravlja); neraspoloienje, rdavo raspolo-ìenje prema nekom. indisposto, ag. slab, malo bole-stan, boleiljiv; —contro qd., ne-raspoloien prema nekom; sr-dit, zlovoljan; èsser —, rdavo se osjeòati. indisputàbile, ag. o iemu ne moie biti prepirke, neosporan, ne-prijeporan. indissolùbile, ag. nerazrjesiv; ne-raskidan; (chim.) nerastopljiv, nerastvoran. indissolubilità, f. nerazrjeàivost; neraskidnost; (chim.) nerastop-ljivost, nerastvornost. indistinguìbile, ag. koji se ne . moie raspoznati, razlikovati. ■ndistintamente, av. nejasno, ne-razgovjetno; bez razlike.
indistinto, ag. ne jasan; (di parole) nerazgovjetan. indistruttìbile, ag. koji se ne moie uniStiti, neunìStljiv. individuale, ag. liini, osobni; za-sebni, ponaosobni, vlastiti, sop-stveni.
individualismo, m. (filos.) indivi-dualizam (filozofijski sustav, koji uii da realno postoje samo po-jedinci i da je drultvo tek suma pojedinaca; protivni sustav je univerzalizam). individualità, f. individualnost, pri-roda jedne osobe; osoba, priro-da, liinost. individualmente, av. osobno, liino; zasebno, vlastito, nena-osobno, sopstveno. individuare (indivìduo), v. a. po-tanko, pojedinaino navesti, na-vadati, kazivati. individuazione, f. potanko, pojedinaino navodanje, kazivanje. indivìduo, ag. V. individuale; un
 —	qualunque, tko mu drago, netko, tko bio; chi è quell' individuo (quel figuro)?, tko je onaj?, tko je ta, ona osoba? || m. osoba, liinost, iovjek; (fam.) netko; un — è venuto, netko je doSao.
indivisibile, ag. nedjeljiv, neraz-djeljiv; nerazdruiiv, nerazdvo-jan; compagni -i, drugovi kao Boiié i badnji dan, kao koia i koàulja.
indivisibilità, f. nedjeljivost, ne-razdjeljivost; nerazdruiivost, ne-razdvojnost. indiviso, ag. nedjeljiv; nepodje-ljen, zajedniiki; (bot.) prost, sa-mostojan; (leg.) proprietà -a, nerazdjeljivo vlasnistvo; per —, nedjeljivo, zajedniiki. indiziare (indìzio, -zi), v. a. (leg.> (leg.) sumnjiiiti, osumnjiiiti; pobuditi, pobudivati sumnju. indiziato, ag. osumnjiien, sumnjiv. indìzio (-zi), m. znak, povod ili razlog sumnje; (traccia) trag; (presagio) kob; dar —, pobuditi sumnju (o iem); concorso d’ -i, teiaj, stjecanje sumnja. indiziàrio (-òri), ag. (leg.) prova, causa -a, dokaz, (sudbeni pre-tres) koji se ne temelji na do-kazima nego samo na sumnji. indizione, f. (eccl.) rimski broj, indikeija (razdoblje od pet-