triangolari tà
— 1145 —
tricar
 dnevnog lùka za uzdignuce rav-ni nekog zemljista]; punto di —, toika trigometrijska; far la —, V. triangolare, triangolanti, f. trokutnost, tro-nuglost.
triàngolo, m. trokut, trougao; tro-ugaonik; (geom.) tronuglica; (mùs.) trouganik; glazbenik koji udara u trougaonik; (mor.) lje-stve (skele) za ciscenje katara-ka; trougla zastavica (za dava-nje znakova); (spècie di lima) trostrana turpija; — equilate-rale, isòscele, scalèno, rettàngolo, ravnostrani, ravnokraki, ra-znostrani, pravougaoni trougao; (astr.) — boreale, sjeverno jato zvijezda.
triàrio (-ari o -àrii), m. (stòr.) voj-nici trece linije u rimskoj i la-tinskoj vojsci. trias, m. (geol.) trijas (peta sku-pina sekundarnoga tla). triàssico (-ci), ag. (geol.) trijaski.
  Il m. (geol.) trijas. tribbia, f. (agr.) vrsenje (zita);
  obijanje (lana, konoplja). tribbiare (tribbio, -bi), e trebbiare, v. a. e v. n. (agr.) mlatiti, obi-jati (zito, lan, konoplje). || v. a. obojiti ruziiasto; (il lavoro) svr-siti neSto nemarno, nebrizljivo, na dohvat. tribbiatura, f. V. tribbia, tribbio (-bi), m. (agr.) mlatilo (za zito).
tribolamento, m. jed, muka, pat-nja; bijeda. nevolja; tuga, tribolare (trìbolo), v. a. zalostiti, ozalostiti; mutiti, mori ti, zamo-ravati neprekidnim napadima. || v. n. trpjeti, podnositi, imati muke, biti zalostan. tribolato, ag. ucviljen, oialoséen;
  tuzan; (med.) bolestan. tribolazione, f. tribolamento. trìbolo, m. (pianta) glosje, bodlji-ka; (erba nociva in generale) trnje, korov; (stòr. mil.) gvozda sa siljkom koja su se postavi jala po putevima da se zaustavi neprijateljska konjica; (fig.) V. tribolamento. triboloso, ag. pun nevolja i jada, tribordo, m. (mar.) desna strana broda (gledajuci kljun). tribràchio e tribraco (-chi), m.
  (metr.) stopa od tri kratke slovke. tribù, m. pleme; koljeno. tribuna, j. go vomica, tribuna; galeri j a, kor; tribuna (za gledaoce, novinare, diplomate, glazbare itd.); mjesto u Narodnoj skup-stini s kojega govore govornici; mjesto vise ili manje uzvisito, narocito i opredijeljeno u crkvi ili dvorani; (architi.) svetiste, kapiste, apsida; — sacra, propo-vjedaonica. tribuire, v. a. (arc.) V. attribuire, tribunale, m. sud, sudiste, sudni-ca, sudski dvor; — amministrativo, upravni sud; — circolare, okruzni sud — d’ appello, pri-zivni sud, viài zemaljski sud; — di commercio, trgovafki sud; — di finanza, dohodarski sud; — eccezionale, izuzetni sud; — in affari di patenti, patentni sudski dvor: — industriale, obrtni sud;
  —	marittimo, pomorski sud; provinciale, zemaljski sud; il — di penitènza, di cosciènza, ispovje-daonica; (poèt.) al — di Dio, na Bozjem sudu. tribunalmente, av. (lett.) kao na kojemu sudu; sudbeno. tribunalesco, ag. (spreg.) sudisni. tribunato, m. (stòr. rom.) ured i stepe/i tribuna, tribunat. tribunesco (-chi) e tribunìzio (-zi), ag. (stòr.) tribunski. tribuno, to. (stòr. rom.) tribun, magistrat koji je branio prava naroda; (fig.) narodni voda koji ima mnogo sljedbenika; demagog; (stòr. frane.) tribun, Èlan tribunata (1799). tributare (tributo), v. a. placati porez, danak; iskazati potasi, privrzenost, odanosi; (lodi) ve-lesigati.
tributàrio (-àri), ag. koji placa danak; pottinjen, zavisan; fiume —, rijeka koja utjeie u drugu, utoka; render —, skutiti pod danak; sistema —, porezni si-stem. || m. poreska glava. tributo, m. danak, namet, porez; danak zavisnih drzava; (fig.) dug; (omaggio) poklon; — erariale, drzavni namet; — colonico, asol.
  tri-car, tricar, m. automobil sa tri totka.