istupidire
— 520 —
j
  ucenost, znanje; naputak, uput, uputstvo, lekcija; istraga; giùdice d’ —, istraini sudac, V. istruttore; — del processo, pret-hodna istraga; — di servizio, sluzbeni naputak, sluibena in-strukcija; — elementare, poiet-na pouka; — intuitiva, zorno poutavanje; — militare, vojnii-ko obrazovanje, vojniéka izo-brazba; — penale, kaznena istraga; — privata, privatna pouka; — religiosa, nauk vjere, vjeronauk; avviare l’ — (del processo), povesti, zametnuti prethodnu istragu; corso d’ —, nastavni tefaj; giudizio d’ —, istraini sud; impartire —, pou-davati; lingua d’ —, nastavni jezik; materia d’ —, nastavni predmet, predmet nauke; ora d' —, sat poutavanja; ministro dell’ —, ministar prosvjete, na-stave.
istupidire (istupidisco, -sci), v. a. zaglupljivati. Il v. n. oglupjeti, oglupljivati, postati glup. italianamente, av. talijanski. italianeggiare (italianéggio, -eggi), v. a. zanaSati, zatezati na tali-janaStinu. italianismo, m. talijanStina (iista talijanska izreka prenesena u drugi jezik). italianità, f. talijanstvo (vlastito svojstvo Talijana). italianizz»are. v. a. potalijaniiti: dati oblik i narav talijansku. |[ ■arsi, v. r. postati talijanskim gradaninom, poprimiti talijan-ske obiéaje. italiano, ag. talijanski; all’ -a, po talijansku. || m. Talijanac, Ita-lijanac
italicismo, m. (lett.) talijanska ri-jeè (iz starih italskih jezikà). itàlico (-ici), ag. (poèt.) italski, ta-lijànski.
italiòti, m. Grci nastanjeni u Ita-liji.
  italo, ag. e m. (lett. é poèt.) V. italiano.
  italofilo, ag. koji ljubi Talijane. italofobo, ag. koji mrzi Talijane. italomane, ag. koji voli sve Sto je talijansko. item, av. item, jednako: osim toga, takoder; isto tako. |[ m. toSka, pozicija (u raCunima). iterare (itero), v. a. (lett.) opeto-vati, ponoviti, ponavljati. iteratamente, av. (lett.) nanovo, ponovo.
  iterativo, ag. (lett.) ufiestan; po-novljen.
  iterazione, f. (lett.) ponavljanje. itineràrio (-òri), m. (piano di viaggio) put kojim valja iéi, pravac; (libro) putokaz, putevoda; (giornale del viaggio) putni dnevnik; (mil.) marsruta. ito, p. p. da ire (poèt. e pop.) po-Sao; V. ire. itterizia, f. (med.) iutica. ittiocòlla, f. (p. u.) riblji lijepak. ittiologia, f. (zool.) ihtiologija (nau-ka o ribama). ittiosàuro, m. ihtiosaur (vrsta pret-potopnih iivotinja: imala je svoj-stva i od puzavca i od ribe). iùgero, m. jutro zemlje, dnina, plug zemlje, dan oranja, ral, ralo (stara mjera od 30—51 ara), iugulare (iùgulo), v. a. (lett.) klati, zaklati, preklati; (fig.) dosaditi, dosadivati; upropastiti (neki po-sao).
  iugulare, ag. (anat.) grleni. iungla. f. (in India) diungla. iuniore, ag. e m. (lett.) mladi, junior; Plinio iuniore, Plinije mladi.
  iuta, f. (materia tessile) juta.
  Ivi, av. tu, tamo, ondje, onamo; da —, od tada, od toga doba, od onda, od onoga doba; (lett.) ibidem.
  izza, f. (are.) ljutina, raspaljenost, srdiba.
j, dugi i, samoglasnik (neki ga smatraju suglasnikom), vrijedi kao dvostruki i (ii). Nekoò se je upotrebljavao kao i na poCetku rijedi ispred samoglasnika (na
J
    pr. iemale) i u troglasnicima (na pr. lavatoio), kao i u mnozini ovih rijeCi te u mnozini rijefi na io: lavatoi (periliita), seri (ozbiljni).