rivòlvere
— 891 —
ròccia
  vimento, sedizione, cospirazione, congiura, tumulto, ammutinamento.
rivòlvere, v. a. (poèt.) V. rivòlgere.
rivotare e rivòtare (rivòto e rivóto), rivuotare (rivuoto), v. a. gla-sati, ponovo glasati; opet ispraz-niti.
rivotare (rivoto), v. a. (ridare il voto) opet se zavjetovati.
rivulsione, f. (med.) povlacenje sokova iz jednog u drugi dio ti-jela.
rizòma (-mi), m. (bot.) pridanak.
rizz=are, v. a. dici, podici, podizati, uspraviti, uspravljati; upraviti, poravnati, izravnati; (costruire; naciniti, sagraditi; (di capelli) strsiti; — la cresta, uzobijestiti se; — su casa, sagraditi kucu;
  —	bottega, otvoriti, uputiti du-can; — grugno, puciti, prciti se. || =arsi, v. r. dici se, podizati, uspraviti se: (di capelli, ecc.) je-ziti se, nakostrusiti se; — in piedi, ustati, dignuti se na noge.
rizzone, m. (mar.) malo sidro sa cetiri kraka.
rob, m. (farm.) madzun, gmezde-nik, papula.
ròba, f. (in generale) stvari; (àbiti) odj eòa, haljina, ruho; (cibi) zi-vez, hrana; svako za trgovinu odredeno pokretno dobro (koje se moze zamijeniti), espap, roba; prava roba (stvari, koje po sebi imaju vrijednost: sirovine, polu-tvorine i tvorine); neprava roba (koja nema staine vrijednosti, vec prikazuje samo vlasnosti na neko dobro ili neki vrijednosni predmet:rekta-isprave, odredbe-ne isprave i donositeljne ispra-ve); la — altrui, tude dobro, tu-de stvari; — di lana, vunenina;
  —	di seta, svilenina; — tessuta, tkanina; dir — da chiòdi d’ uno, govoriti najgore o nekomu; c’ è sotto —, ima tu nesto sakriveno, tajno; che — è questo?, sto je to?; — da niente, rutine i puti-ne, ropotarija; un monte di —, svega i svasta nagomilano; che —.', bèlla —!, lijepe stvari!, li-jepo!
robàccia (-ce), f. (spreg.) rdava, prosta roba; staretine; ropotarija; (di persone) olos, izmet, rita, gad.
róbbia, }. (pianta) broc; crvena, brocasta boja; campo a —, njiva zasijana brocem. robetta, f. dim. robica; la mia —, moja sirotinja. robìnia, f. (pianta) bagren. robivècchi, to. (a Roma e CAR.)
  staretinar, starinar, telalin. robone, to. (stòr.) gospodska odje-ca, koju su nosili vitezovi, dok-tori i si.
roburazione, /. e robustamento, m.
 (mur.) mijenjanje, obnovljenje temelja. robustamente, m. snazno. robustare, v. a. (mur.) promijeniti, obnoviti temelj. robustezza, f. snaga, sila, jakost, cvrstoca; cilost. robusto, ag. snazan, silan, jak, cvrst; ciò, krupan; (di stile, pittura) snazan, jak. rocàggine, f. (pop.) V. raucèdine, rocambolesco (-chi), ag. rokambol-ski.
ròcca (-che), f. tvrdjavica; kula; (poèt., ròccia) hrid, stijena; (del cammino) dio dimnjaka iznad krova.
rocca (-che), f. preslica. kudjela;
  (bicchière) casa za sampanjac. roccata, f. kudjeljica (vune); (colpo) udar kudjelom. roccetto, to. (eccl.) roket, biskup-ski, episkopski ogrtac s uskim rukavima; (gr.-or.) stihar. rocchèlla, f. debela cijev; (piccolo cilindro) valjÈic; (mecc.) vreten-ce; kotarica za grijanje rublja. ròcchio (-chi), to. panj (odsjecen od debla); mesarski, dzelatski panj; okrugla kriska (limuna, kobasice itd.); — di fichi, vije-nac smokava. rocchetto, m. cijev; (ròta dentata) zuppasti tockic; (eccl., roccetto) roket, biskupski, episkopski ogr-taè s uskim rukavima; (gr.-or.) stihar.
ròccia (-ce), f. (geol.) stijena, hrid; (del mare) ostrvce, greben; (de’ denti) srijeS na zubima; (pop. sudiciume) tuzga, neiist; piètra di —, najtvrdi kamen; viva —, cista stijena; cristallo di —, kris-talni kvarc; catena di -e, timor, povorka stijena; — pendente, litica, kuk; — rupestre, klisura, lomna stijena; (fig.) c’ è un’ anguilla sotto —, ima tu nesto sa-