consegnante
— 223 —
consequenziale
  (di mèrci, lavori) isporuka, predavanje, predaja; (dì danaro, oggètto in depòsito) predaja de-pozita, deponiranje; (mll.) lo-zinka; (di mano in mano) izru-Cenje, izruìivanje; (intimazione d’ atti) urudzba, uruèenje, do-stava; (per parte dello speditore) predavanje. predaja, izdavanje; da pagarsi alla —, piatiti kod predaje; dare un oggètto in —, predati neki predmet na cuva-nje; dare in —, uruciti, izru-6iti, predati u_ruke; — dell'uffizio, predaja ureda; — di lettere alla posta, predavanje listova na poStu; all’ atto della —, pri predaji; documento di —, pismo o predaji, predatnica; libro di —, urudzbena, dostavna knjiga; specifica di —, predajni popis; protocollo di —, zaplsnik o predaji.
consegnante, m. (com.) predavaò,
  predavalac.
consegnare (consegno), v. a. predati, predava ti; (mèrci) isporu-iiti, predati, izdati; (mèrci, somme In depòsito) deponirati, dati u depozit; (di mano in mano) izruciti, dostaviti, dostavljati; (a protocollo) predati, predavati, podnijetl, prikazati; — uno schiaffo a uno, pljusnuti nekoga, dati zauSnicu nekome; — un soldato, osuditi vojnika na za-tvor (za manju kaznu); — in custodia giudiziale, dati sudu na cuvanje.
consegnatàrio (-àri), m. depozitar, hranilac, cuvar depozita; (com.) onaj kome se upuéuje, salje roba.
consegnatore, m. (com.) predavalac, predavac, onaj koji depo-nira, daje u depozit.
consegnazione, f. predaja, predavanje; konsegnacija, popis spi-sa; (di mèrci, somme in depòsito) predaja depozita, deponiranje; depozit, ostava.
conseguènte, ag. dosljedan, sljed-stven; (log.) dosljedan, logican;
  —	a, con, ravan, vjeran; || to. (log.) zakljucenje, zakljucak; iz-vodenje; (mat.) straznji clan razmjere; gii antecedènti e i -i, termini razmjere; è un uòmo —, poStenjacina, covjek od karak-tera.
conseguèntemente, av. po, prama, dosljedno; dakle. conseguènza, f. (d’ un ragionamento) izvod, zakljuiak; (coerènza) dosljednost; (d’ un iatto) posi jedica: (fig.) vaznost, znafiaj; (di grave) zamaSan; per —, prema tome, sljedstveno, zbog toga, stoga; in — di, s obzìrom na, na osnovu, po; senza —, beznafiajan, malo vaian; legale —, pravna posljedica. conseguìbile, ag. koji se moze da postigne, postìzljiv. conseguimento, m. dobivanje, za-dobivanje, postignuée, postiza-vanje; — delle borse di stùdio, postizavanje stipendije. conseguire (conseguisco, -sci; v. n. conseguo, -gui); peri, conseguii, -sii; cong. conseauisca e consegua), v. a. postici, postizavati, steéi; (procurare) izvoìititì, po-stiòi. Il v. n. slijeditl. sliedovati;
  —	a forza, silom postiéi; — con intento, dokopati se Sega, consènso, m. privola. pristajanje; dopust, dozvola; dare il —, pri-stati, pristajati, privoljeti se na Sto; per comune —, po opcem priznanju; — di fabbrica, dopust gradnje; — espresso, izri-èita privola; — reciproco, uza-jamna privola; — tacito, tiha, nijema privola. consentaneità, f. pristanak, odo-brenje; slifinost, saobraznost, po-desnost, saglasnost. consentàneo, ag. koji se slaze sa necim, koji odgovara necemu, slican: shodan; primjeran. consentimento, to. pristanak, odo-brenje.
consentire (consento, -ti: pass. rem. consentii; p.p. consentito), v. a. pristati. pristajati, privoljeti (na Sto); dopustiti, dopuStati, dozvo-liti, dozvoljavati. || v. n. odobri-ti, odobravati; slegati se; chi tace consènte, tko Suti odobrava;
 il	tempo non consente, vrijeme ne dopuSta. consenziènte, m. pristaSa, sumis-ljenik.
consequènte, ag. e der. V. conseguente e der. consequenziale e consequenziàrio
  (-ari), ag. (log.) dosljedan, lo-gièan.