dispolpare
— 293 —
dissensione
dispolpare, u. a. V. spolpare, disponente, ag. raspoloziv. || m. (di donazione) raspoloznik; (di eredità) zavjeÉtalac, oporuéitelj. dispònere, v. a. (pop.) V. disporre, disponìbile, ag. raspolozan; raspo-loiiv; na raspoloienju, sa Cim ìli s kim se moze da raspo!aze; èsser — (di allòggi, posti, ecc.) biti prazno, biti slobodno. disponibilità, f. raspoloìivost, ras-poloienje; stanje neiega Sto je na raspoloienju; ministro in —, ministar na raspoloienju. disporre (come porre), v. a. ras-polagati, raspoloiiti; rasporediti, urediti; (preparare o regolare) pripremati, pripremiti, udesiti, spremiti, urediti, prirediti; (comandare) narediti, propisatl; la sorte ha disposto altrimenti, udes je sasvim drukiije odlu-èio; —liberalmente, slobodno ras-polagati; — alla morte, pripra-viti, pripravljati na smrt; V uomo propone e Dio dispone, iovjek snuje Bog odlufuje. dispositivo, ag. rasporedan; na-redben; — della sentenza, pre-sudna izreka, presudno rijeSe-nje.
disposizione, f. (ordine) odredba, naredba; (ad una prestazione) pripravnost, sklonost; (di checchessia) raspolozenje; (di legge, ecc.) naredba, propis, ustanova; (misura) mjera, odredba; — complementare, dopunidbena, kom-plementarna odredba; -i comuni, zajedniCke odredbe; — d’animo, duSevno raspolozenje; — d’attuazione, provedbena odredba; — d’ ultima volontà, odredba posljednje volje, oporuCna odredba: — eccezionale, izuzet-na odredba; — incidentale, pri-godna odredba; — preptatoria, pripravna odredba; — transitoria, prijelazna odredba; emettere -i, izdati odredbe; mettere a —, staviti (komu Sto) na ras-poloienje; sto dando le -i per la partènza, vrsim pripreme za od-lazak; sono a vostra —, na vaSe raspolozenje; ha cattiva disposizione, slabo ie raspolo-zen; èssere a —, biti komu na raspolozenje. disposto, ag. spreman, gotov; èssere —, biti voljan, sklon; ben —
 della persona, lijepa struka, stasa.
dispotestare, v. a. V. spotestare, dispòticamente, av. despotski; sa-movlasno, samosilno. dispòtico (-ci), ag. samovlastan, samosilan, despotski. despotismo, m. despotizam, neogra-ni6ena vlada; tiransko postupa-nje; samosilje, samovolja. dispregévole, ag. preziran, koji za-sluzuje preziranje, za prezira-nje, dostojan preziranja. dispregiare, v. a. e der. V. spregiare, disprezzare e der. disprègio (-gì), m. prezir, preziranje.
disprezzàbile, ag. V. disprégevole; quantità —, kolifina preko koje se moie preéi, o kojoj se ne mora voditi racuna. disprezzante, ag. prezriv. disprezzare (disprèzzo), v. a. pre-zreti. prezirati. disprezzo, m. prezir, preziranje; — pubblico, iavno poniiivanje, jav-ni prezir. || Sinòn.: disdegno, disistima, dispetto, spregio, sprezzo, noncuranza, disputa, f. raspravljanje; rasprava; prepirka, prepiranje. disputare (disputo), v. n. raspra-viti, raspravljati; (d’ inèzie) svadati se za malenkosti; prepirati se; (prov.) de’ gusti non se ne dìsputa, sui gusti non si dìsputa, svaki ima svoj ukus. disputativo, ag. prijeporan. disputazione, f. V. dìsputa, dissacrare (dissacro), v. a. obesve-titi; — un luogo, oskvrniti po-sveéeno mjesto. dissanguare (dissanguo), v. a. oduzeti krv. I| «arsi, v. r. iz-gubiti krv; (fig., a quattrini) po-tro§iti do zadnje pare dissapore, m. nesporazum; razdor, nesloga, mrinja; metter -i, svadati, zavaditi. dissecare (disseco, -chi), v. a.
  (anat.) parati, secirati. disseccare (dissecco, -chi), v. a. suSiti, osuSiti, isusiti. || rarsi, osusiti se, suSiti se, isusiti se. disseminare (dissemino), v. a. rasi jati, rasuti, rasturiti; raspro-straniti.
dissensione, f. e dissenso, m. nesporazum; razdor, nesloga; raz-