osservare
— 675 —
òste
 meritare una —, zasluiiti opo-menu; senza —, ne odgovarajte, nemojte stavljati primjedbe; èssere in —, motriti, paziti na, osmatrati; — di promessa, odr-zanje rijeii. osservare (ossèrvo), v. a. (adempiere) ispunjavati. vrSiti, izvr-§iti, posluSati na, driati se; (avvedersi di qc.) opaziti (Sto), do-sjetiti se (iemu); (con rimprovero) zamjeriti; (considerare) posmatrati, motriti, paziti, gle-dati; (notare) primjetiti, opaziti, opazati; (spiare) uhoditi; (mantenere) drzati, odriati; — ii silenzio, muiati ; — il termine, drzati se roka; — l’ orario d’ ufficio, driati se uredovnih sato-va; — 1’ ordine, drzati red; — ¡a legge, vrsiti zakon, pokora-vati se zakonu, driati se zako-na; — le condizioni, driati se uvjeta, ispunjavati uvjete; — la promessa, odriati rijei; far —, obraóati painju. || Sinòn.: notare, avvertire, considerare, riflèttere, meditare, contemplare, osservativo, ag. ispitivalaiki, is-traiivalaiki, istraiivaiki. osservatore, m. (=trice, f.) ispiti-vai, istraiivai; — della parola, iovjek od rijeii. || ag. V. osservativo.
osservatòrio (-òri), m. (astr.) zvjez-darnica, zvjezdara; (mil.) po-smatrainica, opservatorij. osservazione, f. opaska, primjed-ba, napomena; biljeska; (biasimo) zamjera. zamjerka; (constatazione) opaianje; — sopra conti, racunska primjedba, opaska rafuna; tenere in —, driati pod paznjom, paziti na; non tante osservazioni!, nemojte to-liko odgovarati!, nemojte stavljati tolike primjedbe! ossèsso, ag. posjednut; (teol.) bje-somutan. bijesan. || Sinòn.: energùmeno, indiavolato, insatanassato.
ossetto, m. dim. koscica. ossia, cong. (comp. da o e sia) ili. ossidare (òssido), v. a. (chim.) ok-sidirati; pretvoriti u oksid. ossidazione, f. (chim.) oksidiranje, spajanje s kisikom, okis. ossidionale, ag. (stòr.) opsadni (o vijencu, koji su Rimljani davali onomu, koji je oslobodio grad od opsjedanja)
òssido, m. (chim.) oksid, kis. ossìfero, ag. (scient.) koji sadria-va kosti.
ossificare (ossifico, -chi), v. a. pretvarati, pretvoriti u kost. || ■arsi, v. r. okostiti se, srasti, pretvoriti se u kost. ossificazione, f. okoStenje. ossìfraga (-ghe) e ossìfrago (-ghi), m. (zool.) morski orao. ossigenare (ossigeno), v. a. (chim.) okiseliti.
ossìgeno, m. (chim.) kisik, kiselik. ossimèle, m. (farm.) pi ¿e od meda, vode i sirceta, kiseli med. òsso (-si), m. (e òssa, f. se tutto d’ organismo), kost; (coll.) kos-ie; (di frutto) kostica; pi. (poet.) posmrtni ostaci, kosti; (fig.) srì, duSa; di —, koSten; degli -i, (ag.) koStan; simile all’ —, koitast;
 —	di balena, kitov us; — di séppia, sipovina; — sacro, tan-ka, Suplja kost; — del piede, goljen, cijev; economia fino all’ —, najstroiija ekonomija; ti rompo le òssa, smrvit éu ti kosti; non vuol posar l’ —, ne ie da pusti, prekine (svadu, bor-bu); in carne e in òssa, liino; sino al midollo delle òssa, du-boko. do srii u kostima, do srea; (fig.) — duro, tvrd orah;
 —	da ródere, poteSkoca. ossuàrio (-òri), m. (archeol.) urna,
  pepeonik. ossuto, ag. kostat. ostacolare (ostàcolo), v. a. postav-ljati zapreke (nekomu), prijeiiti, sprijeiiti (nekoga). ostàcolo, m. prepreka. zapreka, smetnja; — i mpreoeduto, ne-predvidena prepreka: — insormontàbile, neprebrodiva, nesa-vladiva prepreka; — legale, za-konita prepreka; senza ostacolo, slobodno. bez prepreke. ostàggio (-gi) m. talac. ostante, ag. (lett.) koji se protivi, koji protivurijeii; non —, bez obzira na, pokraj svega, pored svega; ciò non —, pri svem tom, opet za to; non — che, premda, mada.
ostare (osto), v. n. (lett.) prijeiiti, smetati (iemu). protiviti se; nulla osta, bez zapreke, niSta ne smeta.
òste, m. krimar, gostioniiar; fare i conti senza l’ —, praviti raiun bez krimara; (prov.) chi fa i