coetàneo
— 192 —
col
coetàneo, ag. savremeni. || m. sa-vremenik. coeternità, f. (teol.) suvjefnost. coetèrno ag. (teol.) suvjeèan (za lica presv. Trojstva). coèvo, ag. (lett.) istodoban. còfano, m. kovieg, sanduk. còffa, f. (mar.) ko§ na jedrilu. còtto o còpto, ag. koptski. || m. kopta (krScanin roden u Abesi-niji i u Egiptu); lingua -a, koptski jezik (izmijeSan sa staro-drevnim egipatskim, grfikim itd.). cogarante, ag. (leg.) sujamac. cogitabondo, ag. zamisljen, zani-iet misiima. cogitativa, f. (filos.) sposobnost miSljenja, moó duSe po kojoj èovjek spaja ideje, misli. cogli, prep. art. mpl. accorc. di con gli, s kojim. cògliere, e più pop. córre (còlgo, cògli, coglie, còlgono; cong. còlga, còlgano; perf. còlsi), v. a. (frutti) brati, sabirati; (tagliando) trgati; (molto) ubrati, nabrati nabirati; (legna) nakupiti; (mièle) skupljati; (sorprèndere) zateci, uhvatiti; — in flagranti, sul fatto. zateci na djelu; — l’ ocasione, uhvatiti priliku; — in fallo, pro-masiti, ne pogoditi cilja; — nel segno (in sènso proprio), dZilit-nuti se, pogoditi u cilj; (riuscire) uspjeti; 1’ ha colto una sventura, zadesila ga nesreca; — il sènso, il significato, uhvatiti smisao, znafenie; — la palla al balzo, koristiti se prilikom; ci hai còlto, zatekao si nas. coglionare, v. a. (volg.) V. corbellare, coglionatura, f. (volg.). V. corbellatura.
coglitore, m. (=ra, f.) sabiraS, sa-kupljai.
coglitura, f. sabiranje, sakupljan je. cògnàc e cognacche, m. konjak. cognata, f. (sorella della moglie) svast, svastika- (sorella del marito) zaova; (moglie del fratello) snaha, nevjesta; (moglie del fratello di mia moglie) surjakinja. cognato, m. svak sogor; (fratello del marito) djever; (fratello della moglie) sura, surjak; (marito della sorella) svak, svojak; (marito della sorella di mia moglie) pasanac.
cognazione, f. (leg.) svojbina, taz-bina, srodstvo.
cògnito, ag. poznat, poznan; esser
 —	d’ una cosa, poznavati dobro neku stvar; (mat.) quantità -e, dane kolifine, koje su poznate ili se drzi da su poznate. cognizione, f. poznanje, poznava-nje, znanje; venire a — di, na-uciti, doznati; ne parlo con — di causa, govorim strucno, sa poznavanjem stvari; — della materia, strucno poznavanje; vjeiStina u predmetu; — legale. pravno znanje; -i materiali, poznavanje stvari; prèndere — d’un affare, ispitati, ispitivati neki po-sao (da se s njime upozna za pro-sudivanje); il progresso delle -i umane, napredak znanosti. cognome, ro. prezime. cognominare (cognomino), v. a.
  prozvati, nadjenuti ime. coi, prep. art. s, sa. V. col. coimputato, m. sukrivljenik. coincidènza, f. jednovremenost, do-gadanje u isto vrijeme; (geom.) podudaranje, slaganje, podudar-nost; (di lìnee ferr.) spajanje; krizanje; (di tram, di trèni, ecc.) susret.
coincidere (coincido; perf. coincisi), v. n. dogoditi se, desiti se istodobno; stici, doèi jednovre-meno; (geom.) podudarati se, slagati se; (adattarsi) sljubiti se, priljubiti se. coinquilino, m. (=na, f.) sustanar. cointeressato, m. sauèesnik, su-dionik.
cointeressènza, f. (com.) udioni-stvovanje u koristima, u blago-
  datima.
coinvòlgere (coinvòlgo; perf. coinvòlsi), v. a. odvuci, odvlaciti, si-lom odvucf(nekogujedan zloiin). còio e cuoij (cuoi e dell’ uomo fig. cuoia e pop. càia), m. koza; (del cavallo) taban; (fossile) ka-mena koza; (striscia) remen; duro come un —, par un —, tvrd poput koze (kaze se, kad je meso tvrdo); (fig.) distendere le còia, otegnuti papke, umrijeti; rivestito di —, oblozen kozom. coioso, ag. tvrd poput koze. còito, m. prileg, spajanje, pare-nje, spoj, puteno spajanje. col, prep. art, accor. di con il, con lo, s, sa; ovai predlog stoji is-pred rijeci, koje pocimlju sa su-glasnikom, ali nije neèisti s (t. j.