caràttere
— 155 —
càrcere
 menje); svaka od dvadesetice-tiri podjednaka dijela u koje se dijeli unta (gr. 1,179), mjereci zlato, da oznaÉi koliko sadrzava cistoga zlata a koliko smjese); òro a o di ventiquattro -i, previsto zlato; galantuòmo di ventiquattro -i, oprobani postenja-óina; — di bastimento, karat broda.
caràttere, m. znafiaj, karakter; (scritto) ruka, rukopis; (impronta) otisak; (tip) slovo, pi-smo, pismena; (indole) éud; du-àevna jaèina; (titolo) naslov; (natura) narav; (contrassegno) obiljezje, osobina, znak, biljeg;
  —	alterato, izvrnuto, iskrivlje-no pismo; — ufficiale, sluzbeni znacaj; — ufficioso, sluzbeni polozaj ; senza —, vjetrenast, prevrtljiv; — illeggibile, sitan, nefitljiv rukopis; scrivere, stampare a -i più grandi, istak-nuti krupnijim slovima (ili ti-skano na zasebnom redu); uomo di —, znacajan, postojana zna-caja; a -i d’oro, zlatnim slovima; a -i di sangue, krvavim slovima.
caratterista (-isti), m. (tea.) ko-mifar (koji u komedijama ima glavnu ulogu); fare il —, igrati se komifara. caratteristica (-che), f. znak, zna-cajno obiljeije, svojstvo, karak-teristika, osobina; (mat.) karak-teristika; descrizione delle -e, opis (netije) naravi. caratteristico (-ci), ag. znaiajan, osobit, karakteristifan, svoj-stven, naroCit. odlican; lettera -a, slovo, koje obrazuje izvje-sne gramatiCke oblike. caratterizzare, v. a. obiiljeziti, oznaciti, oznacivati, opisati, ka-rakterisati, ocrtati, obiljeziti, predstaviti. caravèlla, f. (mar.) karavela (je-drilica sa 4 katarke), mala, ali brza lada; (fam.) (colla) klija, tutkalo, kelje. carbonaia, f. ugljenarnica; stova-riste cumura; (scherz.) butur-nica, tamnica. carbonaio (-ai), m. ugljenar, cu-murdzija. carbonarismo, m. (stòr.) karbona-
 rizam (potajno drustvo pucko-vladinih buntovnika). carbonaro, m. (stòr.) karbonar, Clan karbonarizma. carbonata, f. (cuc.) przolica, meso peceño na zaru, culbastija. carbonato, m. (chim.) ugljenjak. carbónchio (-chi), m. (rubino) cr-ljenjak; tamno-crveni rubin; (malattia del grano) glavnjica; (med. e veter.) crni prist, crnac, zalac, zlié. carbone, m. ugalj, ugljen. cumur; (coll.) ugljevlje; (per designare disegno al carbone) ugljen od masljikovine (za crtanje), crtez ugljenom; (malattia del grano) glavnjica; — coke, koks, preti-Sceni ugalj; — carbón fòssile, kameni ugalj; a misura di —, bez mjere, preobilno; (fig.) èsser sui -i, biti na zeravici. carbonèlla, f. ugljevstina; (carbone trito) praáina (od kame-na uglja itd.). carbonería, f. (stòr.) karbonari-zam, karbonari. carbonico (-ci), ag. (chim.) uglje-nokiseo. ugl jifiit ; acido —, ugljena kiselina, ugljiínina. carbonièra, f. ugljenarnica; uglja-rica (lada). carbonile, m. skladiíte ugljena. carbonio (-ni), m. (chim.) ugljik, ugljevik.
carbonizz=are, v. a. pretvoriti, pretvarati u ugljen. || =arsi, v. n. stvoriti se u ugljen, postati ugljenom. carbonizzazione, f. pretvaranje u ugljen.
carburo, ro. (chim.) karbur. carcame, m. (carogna) mrcina, strvina; (scheletro) okosnica, kostur; (mar., di nave) ogloblje; kostur.
carcassa, f. okosnica, kostur; (di nave) ogloblje, kostur carceramento, m. V. carcerazione, carcerare (carcero), v. a. utamni-íiti, baciti u tamnicu. carceràrio (-ari), ag. tamniíarski, tamniían; guardia -a, tamni-Carska straza. carcerazione, f. utamniíenje, ap-senje, stavljanje u zatvor; za-tvor.
  càrcere, m. e f. (al pl. solamente femm.) tamnica, apsana, zatvor.