eccèlso
— 308 —
eccitazione
  uzviàenje, plemenitost; (fig.) uz-nositost.
eccèlso, ag. uznosit, uzviSen; vi-sok; podignut; plemenit; (di stile) uzvisen. eccentricità, f. (geom. e astr.) od-stojanje od sredista; (fam.) na-stranost; (mecc.) veliiina otu-ranja, otur, ekscentrifnost; (fig.) pretjeranost, prenapetost. eccèntrico (-ci), ag. (geom.) eks-centriCan, udaljen od srediSta, (fig.) neobiéan, nastran, èudno-vat; pretjeran, prenapet; (mecc.) vansredisan. || m. vansrediSnik, oturaè.
eccepibile, ag. (leg.) Semu se mo-ze prigovoriti. eccepibilità, f. — di documenti, sumniivost isprava. eccepire (eccepisco, -sci); pass, rem eccepii), v. n. (leg.) prigovoriti, prigovarati. || v. a. izu-zeti, izuzimati. || =irsi, v. r. is-kljutiti se. ecessivamente, av. prekomierno, preko miere, pretierano. eccessivo, ag. prekomjeran, pretjeran, neobuzdan. eccésso, m. prekomjernost, pre-tieranost; visak, suvisak, osta-tak; (di condotta) pokvarenost, razuzdan zivot; (nel mangiare e bere) pretjeranost u jelu i piéu; (smoderatezza) izgred, ro-gobor; (mur.) prekomjerni te-ret. teret za ogledanje; (d’ imposte) poveóanje poreza; (fig.) pretrpanost; al pi. nasilje, su-rovost, okrutnost; neumjerenost, razuzdanost; all’ eccésso, prekomierno, pretjerano, preko sva-ke mjere, do skrajnosti; — della necessaria difesa, preko-raCenie pravedne, zakonite obrane.
eccètto, eccettochè, prep. izvan. osim, izim (col gen.); izuzevsi (coll’ acc.) eccettuare (eccèttuo), v. a. izuzimati, izuzeti; iskljuCiti. eccettuativo, ag. izniman, izuze-tan.
eccettuato, prep. V. eccetto; — tuo fratello, osim (izuzevsi) tvoga brata. eccezionale, ag. izuzetan; neobi-6an; stato —, izuzetno, prijeko stanie. || m. al pi. (leg.) pri-govori.
eccezionalmente, av. izuzetno, po izuzetku. eccezione, f. izuzetak; izuzece, izuzimanie; obrana, primiedba, odgovor (na tuzbu); — della verità, prigovor istine; — contro le prove, prigovor proti do-kazima;— dell’inammissibilità della via civile, prigovor nedo-puStenosti gradanskog pravnog puta;— dell’ incompetenza del giudizio, prigovor nenadlezno-sti suda; — della cosa giudicata. prigovor pravomocno pre-sudene stvari; — delta litispendenza, prigovor tefenja spora; — della prescrizione, prigovor zastare; — dilatoria, prigovor Sto sprijeèava parnicu;
 —	temeraria, objesni prigovor; confutare l’ —, pobiti, pobiiati prigovor; senz’ —, nikoga ne izuzevsi; (pvov.) ogni règola ha le sue -i, nema pravila bez izu-zetaka: l’ — conferma la règola, izuzetak potvrduje pra-vilo; insinuare l' —, prij aviti prigovor.
ecchimosi e ecchimosi, f. (med.) modrica; produrre — a, in, na-Ciniti, napraviti modricu. eccìdio (-di), m. pokolj, sjeca, ubi-janje. klanje (ljudi bez obrane). eccitàbile, ag. razdrailjiv, uz-budliiv.
eccitabilità, f. razdrailjivost, uz-budliivost. eccitamento, m. poticanje, pobu-da; (istigazione) drazenje, po-drazaji.
eccitante, ag. koji drazi. || m.
  (med.) sredstvo za draienje. eccitare (èccito), v. a. potaknuti, poticati, pobuditi, pobudivati: (animare) oduSeviti, hrabriti, obodriti; razdraziti; (sedurre) zavesti; (fig.) izazvati, izazìvati;
 —	alla rivolta, pobuniti; — la curiosità, pobuditi znatiìeljnost;
 —	il vòmito, nadraziti blju-vanje.
eccitativo, ag. razdraiujuéi; po-budujuci. eccitatore, m. (=trice, f.), ag. (lett.)
podstrekaé, izazivai (nereda). eccitatoria, f. pospjeSnica eccitatrice, f. (mecc. neol.) sprava za istraiivanje elektriciteta. eccitazione, f. drazenje; nadra-ienje; razdrazenje.