competènza
— 206 —
compire
 osoba pozvana da poznaje, da sudi; materia —, spodobno gradivo (po kojemu netko moze da nadleino ocjeniuje); mància —, posteria naknada; giudizio, foro —, nadleian sud.
competènza, f. nadleinost, kompe-tentnost; sposobnost za sudenie, ocieniivanie; (sfera d’azione) krug dielovanie; (tassa ecc.) pri-stoibina, taksa; (postale) poSta-rina; — d’avvocato, odvjetnicka pristojba; — d’indagine libera, pristojba za slobodno rovljenje;
 —	d’intimazione, dostavna pri-stoiba, prtstoibina za dostavu;
  —	delegata, poviereni krug dje-lovanja; — di bollo, biliegovina;
  —	di stola, Stolarina, birovina; (mont.) — di campi minerali, mjerovina, mjerovna pristojba;
  —	di viaggio, putna pristojbina;
  —	locale, territoriale, nadleinost po miestu, pomiesna nadleinost;
  —	materiale, per ragione di materia, stvarna nadleinost, nadleinost po stvari; titolo di —, razlog, osnov nadleznosti; — di vitto, pristoiba za opskrbu, za prehranu; — di trasferta, pri-stoibina radi daleiine, poputni-na; — di viaggio, putna pristoj-bina; le competenze, nagrada, honorar, placa (lijeiniku. odvjet-niku itd.); (leg.) èsser di — di, spadati u nadleinost. V. tassa.
competere (compèto; perf. competei), v. n. nadmetati se, takmi-iiti se; boriti se; (questionarsi) prepirati se, sporiti se; (leg.) pristaiati, pripadati po pravu; biti u nadleinosti, spadati u nadleinost; non si compète a te di criticare, tebi ne pripada pravo kritike.
competitore, m. takmac, suparnik; non ha -i, nema tko ie niemu ravan.
compiacènte, ag. usluian, predu-sretliiv, liubezan.
compiacentemente, av. usluino, liubezno.
compiacènza, f. usluznost, predu-sretliivost; liubeznost; popustlii-vost; zadovolistvo; àbbia la — di, izvolite.
compiacere (come piacére), v. a. ugadati, ugoditi po volii; privo-ljeti, pristati; pristaiati. || »ersi, v. r. naiaziti zadovolistvo u ne-
  cemu; nasladiti se, nasladivati se; udostoiati, udostojavati; iz-voliti; — gli òcchi, nasladivati oci; si compiaccia avvisarmi, izvolite me obavijestiti. compiacimento, m. usluinost, pre-dusretljivost; liubeznost; popust. liivost; zadovolistvo; pristanak, odobrenje. compiàngere (come piàngere), v. a. oplakivati, oplakati, saialjevati; ialiti; lo compiango, ialini ga, iao mi ga. compianto, ag. oplakivan, saialje-nia vriiedan; — defunto, mili pokoinik. || m. ialjenje, ialost za neéim; (pi.) ialbe, jadikovanje, kukanje.
compicciare (compiccio, -ci), v. a. teSkom mukom pobijediti, sa-vladati; qualcosina compiccia, teSko savladava koju malu stvar. compiegare (compiègo, -ghi), v. a. priklopiti, priklapati, priloiiti, priviti.
compiere (cómpio, -pi; perf. compii), v. a. V. compire, complèta, f. (eccl.) povecernjica; (fig.) contare un vèspro e una —, opjevati nekomu bez petlje na jeziku; (fig.) èssere a —, stariti, compilare (compilo), v. a. (riassùmere) napisati, sastaviti djeio iz tudih knjiga; sakupiti, pri-kupiti, pabirciti, pabirkovati, (formulare), sastaviti, napisati; urediti, prirediti, priredivati. compilatore, m. (strice, /.) sastav-ljaÈ, pisac. compilazione, f. sastavljanje, kom-pilaciia.
compimento, m. svrSenie, dovr-Senje, svrSetak, dovrSetak, do-konianje, kraj; (di dovere) is-punienie; dar — a, svrsiti, do-vrsiti, okoncati; per — dell’òpera, za dovrSenje posla; è il — del mazzo, to je najbolie, naj-ljepSe; — del termine, istek roka.
compare (compio, -pi, -pie e compisco, -sci, -sce; compiamo, compite, cómpiono e meno comun. compiscono; perf. compii, -sti; cong. cómpia e -sca), v. a. svr-Siti, svrSavati, dovrSiti, dokon-cati ; (un dovere) ispuniti ispu-njati; — una somma, dopuniti svotu (onomu Sto jos fali); — i voti d’uno, ispuniti neCije ie-